ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ริชชาร์ท วากเนอร์"

ชีวิตของวากเนอร์นับว่ามีสีสันมาก เคยลี้ภัยการเมือง วนเวียนเรื่องรักใคร่มากมาย เดี๋ยวตกยากเดี๋ยวได้ดี ด้วยเหตุนี้ ผลงานของเขาทั้งคีตกรรมและการละครจึงมีความย้อนแย้งกันเองขึ้นกับช่วงเวลา เช่นผลงานของเขาเรื่อง ''{{lang|de|Die fliegende Hollander''}} (''"บุรุษดัตช์ล่องนภา''") แต่งขึ้นขณะที่เขาโดยสารเรือเพื่อหนีหนี้แล้วเผชิญพายุ ระหว่างนั้นก็ได้รับฟังตำนานของเรือ[[ฟลายอิงดัตช์แมน]] ทั้งหมดนี้เป็นแรงบันดาลใจแก่เขา

ริชชาร์ท วากเนอร์ เกิดที่เมือง[[ไลพ์ซิช]] เมื่อ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1813 เป็นบุตรคนที่เก้าของนายคาร์ล ฟรีดริช วากเนอร์ (Carl Friedrich Wagner) เสมียนตำรวจเมืองไลพ์ซิช กับนางโยฮันนา โรซีเนอ (Johanna Rosine) ลูกสาวช่างอบขนมปัง<ref>Wagner (1992) 3; Newman (1976) I, 12</ref> นายคาร์ลเสียชีวิตด้วย[[ไข้รากสาดใหญ่]]ขณะเด็กชายมีอายุเพียงหกเดือน หลังจากนั้น มารดาจึงไปอาศัยอยู่กับนายไกเออร์ เพื่อนของคาร์ลผู้เป็นนักแสดงและนักเขียนบทละคร<ref>Newman (1976) I, 6</ref> เชื่อว่าโยฮันนากับไกเออร์สมรสกันในค.ศ. 1814 แต่ไม่ปรากฎหลักฐานในงานทะเบียนของโบสถ์ เธอพาลูกย้ายไปอาศัยที่บ้านไกเออร์ที่เมือง[[เดรสเดิน]] เด็กชายริชชาร์ทจึงเติบโตที่นั่นจนมีอายุสิบสี่ปี ซึ่งตลอดที่ผ่านมา เด็กชายมีอีกชื่อว่า '''วิลเฮล์ม ริชชาร์ท ไกเออร์''' (Wilhelm Richard Geyer) วากเนอร์เกือบจะเชื่อว่านายไกเออร์คือพ่อที่แท้จริงของตนเอง<ref>Newman (1976) I, 9</ref>

ความหลงใหลในงานละครของนายไกเออร์เริ่มส่งอิทธิพลต่อลูกบุญธรรมของเขา ในที่สุด วากเนอร์ก็เริ่มมีส่วนร่วมในการแสดงละครของไกเออร์ ในหนังสือ ''{{lang|de|Mein Leben''}} (''ชีวิตของข้าพเจ้า'') ซึ่งเป็นอัตชีวิตประวัติของวากเนอร์ระบุว่าตนเองมักจะมีส่วนร่วมในบททูตสวรรค์<ref>Wagner (1992) 5</ref> ต่อมาในปลายค.ศ. 1820 วากเนอร์เข้าศึกษาที่โรงเรียนเมืองโพเซินดอร์ฟ ใกล้กับเดรสเดิน เขามีโอกาสเรียนเปียโนที่นั่นแต่ประสบปัญหาเมื่อต้องเล่นบน[[บันไดเสียง]] จึงอาศัยการฝึกฝนแบบฟังด้วยหูมากกว่า

หลังไกเออร์เสียชีวิตใน ค.ศ. 1821 วากเนอร์ถูกส่งตัวไปยังโรงเรียนกางเขน ({{lang|de|Kreuzschule}}) ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาของคณะสวดกางเขนเดรสเดิน ({{lang|de|Dresdner Kreuzchor}}) ด้วยทุนทรัพย์จากน้อยชายของไกเออร์ ขณะที่มีอายุเก้าขวบ วากเนอร์มีโอกาสได้รับชมงานโอเปร่าอุปรากร ''{{lang|de|Der Freischütz''}} ของ[[คาร์ล มารีอา ฟ็อน เวเบอร์|เวเบอร์]]และเกิดความประทับใจมาก<ref>Gutman (1990) 78</ref> เขาเริ่มมีความใฝ่ฝันจะเป็นนักเขียนบทละคร บทละครแรกของเขาคือโศกนาฎกรรมที่ชื่อ ''Leubald'' ซึ่งเขียนจบในค.ศ. 1826 ขณะที่ยังเรียนอยู่ งานชิ้นนี้ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากผลงานของ[[วิลเลียม เชกสเปียร์|เชกสเปียร์]]และ[[โยฮัน ว็อล์ฟกัง ฟ็อน เกอเทอ|เกอเทอ]] เขาเริ่มสนใจดนตรีและร้องขออนุญาตจากครอบครัวให้เขาเรียนดนตรี<ref>Wagner (1992) 25–7</ref>