ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร"

[[เจ้าพระยานิกรบดินทร์|เจ้าพระยานิกรบดินทร์มหินทรมหากัลยาณมิตร]] (โต) ต้นสกุลกัลยาณมิตร ว่าที่สมุหนายก ได้อุทิศบ้านและที่ดินบริเวณใกล้เคียง ซึ่งแต่เดิมเป็นหมู่บ้านที่มีภิกษุจีนพำนักอยู่ และเรียกกันต่อมาว่า "หมู่บ้านกุฎีจีน" สร้างเป็นวัดขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๓๖๘2368 และน้อมเกล้าฯ ถวายเป็นพระอารามหลวง [[พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว]] รัชกาลที่ ๓3 พระราชทานนามว่า "วัดกัลยาณมิตร" และทรงสร้างพระวิหารหลวงและพระประธานพระราชทาน เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ชื่อ '''[[พระพุทธไตรรัตนนายก (วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร)|พระพุทธไตรรัตนนายก]]''' หรือ '''หลวงพ่อโต''' ด้วยมีพระประสงค์จะให้เหมือนกรุงเก่า คือมีพระโตอยู่นอกกำแพงเมือง อย่างเช่น[[วัดพนัญเชิง]]

หลวงพ่อโตเป็นที่เคารพสักการะอย่างสูง โดยเฉพาะในหมู่ชาวจีน เรียกชื่อแบบจีนว่า '''ซำปอฮุดกง''' หรือ '''ซำปอกง''' เป็นพระพุทธรูปปูนปั้น ปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง ๕5 วา ๓3 ศอกคืบ สูง ๗7 วา ๒2 ศอกคืบ ๑๐10 นิ้ว พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯให้สร้างพระราชทานช่วยเจ้าพระยานิกรบดินทร์ เสด็จก่อพระฤกษ์เมื่อ ๑๘18 พฤษภาคม พ.ศ. ๒๓๘๐ 2380อยู่ภายในพระวิหารขนาดใหญ่อยู่กลางวัด ตรงกลางระหว่างวิหารเล็กและพระอุโบสถ

พระอุโบสถเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์ (ป่าเลไลย์) ซึ่งรัชกาลที่ ๓3 ทรงสร้างพระราชทาน เป็น ๑1 ใน ๒2 วัด ของกรุงเทพมหานครที่มีพระประธานของพระอุโบสถเป็นพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์ อีกแห่งคืออุโบสถวัดบางขุนเทียนใน ภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังแสดงพุทธประวัติ และแสดงชีวิตชาวบ้านในสมัยรัชกาลที่ ๓3 และยังมีหอพระธรรมมณเฑียรเถลิงพระเกียรติ เป็นที่เก็บพระไตรปิฎกสมัยรัชกาลที่ ๔4