ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รายพระนามรัชทายาทตองงา"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
แทนที่ "ตังกิ" → "ตูงี" +แทนที่ "ตังกี" → "ตูงี" ด้วยสจห.
แทนที่ "วิเลียมี" → "วีเลียมี" +แทนที่ "อังกา" → "อูงา" ด้วยสจห.
บรรทัด 1:
รายพระนามรัชทายาทตองงา รายพระนามนี้รวมถึงบุคคลทุกคนที่ได้รับการพิจารณาว่าจะได้รับมรดก[[ลำดับการสืบราชสันตติวงศ์ตองงา|สืบราชบัลลังก์]][[ตองงา]] หรือ ได้รับการดำรงตำแหน่งเป็น[[รายพระนามพระมหากษัตริย์ตองงา|พระมหากษัตริย์ตองงา]] ไม่ว่าจะเป็น[[ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง]]หรือ[[ทายาทโดยสันนิษฐาน]]นับตั้งการสถาปนา[[ราชวงศ์ตูโปอู]]ปกครองราชอาณาจักรตองงาในวันที่ 4 ธันวาคม ค.ศ. 1845 ผู้ที่ได้สืบราชบัลลังก์เป็นพระมหากษัตริย์หรือสมเด็จพระราชินีนาถจะแสดงเป็นตัวหนา
 
ราชอาณาจักรตองงาก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1845 ภายใต้การนำของ[[พระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1]] การสืบราชบัลลังก์จะให้สิทธิแก่บุรุษก่อนสตรี ปัญหาการสืบราชบัลลังก์ตองงาครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อ[[เจ้าชายวูนา ตากีตากีมาโลฮี|วูนา ตากีตากีมาโลฮี เจ้าชายแห่งฮาอะฟาลูฮาโอ]] พระโอรสองค์รองของ[[สมเด็จพระราชินีสโลเต ลูเปปาอูอู]]สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1862 ส่งผลให้ไม่มีทายาทที่ชอบธรรมในการสืบทอดราชบัลลังก์ตองงา<ref>{{cite book |last1=Rodman |first1=Margaret |last2=Rutherford |first2=Noel | title = Rutherford: Shirley Baker/Tonga | year = 2007 | publisher = University of Hawaii Press | location= |url= http://books.google.com/books?id=S0EUShowhNEC | isbn = 9780824818562 |ref = harv }}</ref> ปัญหาผู้สืบทอดราชบัลลังก์คลี่คลายลงเมื่อมีการประกาศใช้[[รัฐธรรมนูญตองงา|รัฐธรรมนูญฉบับแรกของตองงา]]ในวันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1875 ที่กำหนดให้[[เจ้าชายเตวิตา อังกาอูงา]]ใน[[เจ้าหญิงกาโลลาอิเน ฟูซีมาตาลีลี|เจ้าหญิงพระชายากาโลลาอิเน ฟูซีมาตาลีลี]]และพระโอรสและธิดาของพระองค์ที่ชอบด้วยกฎหมายสามารถสืบทอดราชบัลลังก์ได้<ref>{{cite web|url=http://www.royalark.net/Tonga/tupou8.htm|title=The Tupou Dynasty GENEALOGY| publisher = royalark|date=11 February 2014}}</ref> เนื่องจากรัชสมัยของพระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1 มีรัชสมัยที่ค่อนข้างยาวนานทำให้พระโอรสและพระนัดดาสิ้นพระชนม์ไปหลายพระองค์ จนกระทั่งเหลือเพียง[[พระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 2|เจ้าชายเซียโอซี เตาฟาอาเฮา]]ที่เป็นรัชทายาทที่เหลืออยู่เพียงพระองค์เดียวในสายของเจ้าชายเตวิตา อังกาอูงา มกุฎราชกุมาร ส่งผลให้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญในปี ค.ศ. 1885 โดยเปิดโอกาสให้เชื้อสายของ[[อูอิลีอาเม ตูงี]]จากราชวงศ์[[ตูอิฮาอะตากาลาอัว]]สามารถสืบราชบัลลังก์ได้ หากหมดทายาทสายเจ้าชายเตวิตา อังกาอูงา<ref>{{cite web|url=http://press.anu.edu.au//wp-content/uploads/2011/05/ch1212.pdf|title=Chapter 12. Rivals and Wives: Affinal Politics and the Tongan Ramage| author = Aletta Biersack|date=11 February 2014}}</ref>
 
ในรัฐธรรมนูญปัจจุบันการสืบราชบัลลังก์ตองงานั้น ผู้สืบราชบัลลังก์ต้องเป็นเชื้อสายที่ถูกต้องตามกฎหมายของ[[เจ้าชายเตวิตา อังกาอูงา]] หากไม่มีเชื้อสายเหลือแล้ว ให้ข้ามไปยังสายของ[[อูอิลีอาเม ตูงี]] หากไม่มีเชื้อสายตามกฎหมายของทั้งสองเชื้อสายพระมหากษัตริย์มีสิทธิ์ในการเลือกรัชทายาทด้วยพระองค์เองตามความเห็นชอบของขุนนาง และหากไม่มีการแต่งตั้งของพระมหากษัตริย์ให้เหล่าขุนนางและหัวหน้าท้องถิ่นเลือกกันเองว่าใครจะสืบทอดราชบัลลังก์ต่อไป<ref>[http://publicofficialsfinancialdisclosure.worldbank.org/sites/fdl/files/assets/law-library-files/Tonga_Constitution_(as%20amended)_en.pdf รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรตองงา มาตราที่ 32]</ref>
=== รายพระนามรัชทายาท ===
{|class="wikitable"
บรรทัด 94:
| rowspan = "4"|[[พระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 2|สมเด็จพระราชาธิบดีจอร์จ ตูโปอูที่ 2]]
|-
|[[วิเลียมีวีเลียมี ตูงี ไมเลฟีฮี]], ค.ศ. 1893 - 1900, นัดดา<br>[[ไฟล์:Viliami Tungī Mailefihi.jpg|80px]]
|-
| rowspan = "2"|[[ไฟล์:Queen Salote III.jpg|120px]]
บรรทัด 116:
| rowspan = "1"|4 มิถุนายน ค.ศ. 1918
| rowspan = "1"|สมเด็จพระราชินีนาถมีพระโอรส
|[[วิเลียมีวีเลียมี ตูงี ไมเลฟีฮี|เจ้าชายวิเลียมีวีเลียมี ตูงี ไมเลฟีฮี]], ค.ศ. 1918, พระสวามีพระราชินีนาถ<br>[[ไฟล์:Viliami Tungī Mailefihi.jpg|80px]]
| rowspan = "5"|[[สมเด็จพระราชินีนาถซาโลเต ตูโปอูที่ 3 แห่งตองงา]]
|-