ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจอรัลด์ ฟอร์ด"

ในขณะที่ดำรงตำแหน่งเป็นประธานาธิบดี ฟอร์ดได้ลงนาม[[ข้อตกลงเฮลซิงกิ]]  ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการก้าวหน้านำไปสู่[[การผ่อนคลายความตึงเครียด]]ใน[[สงครามเย็น]]พร้อมกับการล่มสลายของ[[เวียดนามใต้]]ในเวลาเก้าเดือนในการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของเขา การมีส่วนร่วมของสหรัฐในเวียดนามจึงสิ้นสุดลง ภายในประเทศ ฟอร์ดได้ดำรงตำแหน่งในช่วงท่ามกลางเศรษฐกิจที่เลวร้ายที่สุดในรอบสี่ทศวรรษนับตั้งแต่[[ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่]] ด้วยอัตราเงินเฟ้อที่เพิ่มมากขึ้นและภาวะเศรษฐกิจที่ถดถอยในช่วงระหว่างดำรงตำแหน่ง<ref name="'70s">{{cite book|title=How We Got Here: The '70s|last=Frum|first=David|authorlink=David Frum|year=2000|publisher=Basic Books|location=New York City|isbn=978-0-465-04195-4|pages=xxiii, 301|url=https://archive.org/details/howwegothere70sd00frum}}</ref> หนึ่งในกฏหมายที่เป็นทำให้เป็นขัดแย้งมากที่สุดของเขา เขาได้ประกาศอภัยโทษแก่ประธานาธิบดี ริชาร์ด นิกสัน สำหรับบทบาทของเขาใน[[คดีวอเตอร์เกต]]ที่อื้อฉาว ในช่วงการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของฟอร์ด นโยบายต่างประเทศนั้นมีลักษณะตามขั้นตอนของวาระโดยบทบาทที่เพิ่มขึ้นของสภาคองเกรสที่เริ่มจะมีบทบาท และโดยการควบคุมที่สอดคล้องในอำนาจของประธานาธิบดี<ref name="Lenczowski">{{cite book|author=George Lenczowski|title=American Presidents, and the Middle East|year=1990|isbn=978-0-8223-0972-7|pages=142–143|publisher=Duke University Press|author-link=George Lenczowski}}</ref> ในการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรครีพับลิกันในปี ค.ศ. 1976 ฟอร์ดได้เอาชนะอดีตผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนีย [[โรนัลด์ เรแกน]] จากการถูกเสนอชื่อการเลือกตั้งของพรรครีพับลิกัน เขาได้พ่ายแพ้อย่างน่าเสียดายในการเลือกตั้งชิงตำแหน่งประธานาธิบดีให้กับผู้ท้าชิงจาก[[พรรคเดโมแครต (สหรัฐ)|พรรคเดโมแครต]] อดีตผู้ว่าการรัฐจอร์เจีย [[จิมมี คาร์เตอร์]]