ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบวรเดช"

พลเอก '''พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบวรเดช''' (2 เมษายน พ.ศ. 2420 - 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2496) อดีตเสนาบดี[[กระทรวงกลาโหม]] เป็นผู้นำ[[กบฏบวรเดช]]พยายามยึดอำนาจจากรัฐบาล[[คณะราษฎร]] เมื่อ พ.ศ. 2476

ในเวลาเดียวกัน ฝ่ายรัฐบาลได้มอบหมายให้ [[แปลก พิบูลสงคราม|พันโท หลวงพิบูลสงคราม]] รองผู้บัญชาการทหารบก เป็นผู้บังคับกองผสมทำการรุกตอบโต้ จนทหารบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก จนถึงวันที่ 15 กำลังทหารหัวเมืองได้ถอนกำลังออกจากดอนเมือง เคลื่อนที่ไปยัง[[ปากช่อง]]อันเป็นที่มั่นด่านสุดท้าย ขณะที่กองหน้าของกองบังคับการผสมได้ติดตามไปจนถึงสถานีปากช่อง และ พันเอก[[พระยาศรีสิทธิสงคราม]] (ดิ่น ท่าราบ) แม่ทัพซึ่งรับหน้าที่เป็นกองระวังหลัง ถูกยิงเสียชีวิตบนทางรถไฟใกล้สถานีหินลับ [[อำเภอปากช่อง]] ในเวลาพลบค่ำ

เมื่อที่มั่นแห่งสุดท้ายคือสถานีปากช่องถูกยึด และแม่ทัพเสียชีวิต พระองค์เจ้าบวรเดชและพระชายาจึงเสด็จหนีโดยทางเครื่องบินจากฐานบินโคราช มีหลวงเวหนเหิรเป็นนักบิน ไปขอลี้ภัยทางการเมืองที่เมือง[[ไซ่ง่อน]] ประเทศ[[เวียดนาม]] จนหลัง[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] จึงย้ายไปประทับที่ประเทศ[[กัมพูชา]] และเสด็จกลับประเทศไทยโดยรถยนต์เข้าทางอำเภออรัญประเทศ จังหวัดปราจีนบุรี พร้อม หม่อมเจ้าผจงรจิตร์ กฤดากร พระชายา เมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2491<ref>http://www.maneebooks.com/German_capt/germ_14.html</ref>หลังจากที่รัฐบาลในขณะนั้นได้ออกกฎหมายนิรโทษกรรมให้กับนักโทษการเมืองทุกคดี โดยพระชนชนม์ชีพที่ไซง่อนและกัมพูชา ทรงเปิดโรงงานทอผ้าและค้าขายถ่าน รวมระยะเวลาที่ทรงลี้ภัยนานถึง 16 ปี <ref name="หน้า">หน้า 694-697, ''เจ้าฟ้าประชาธิปกราชันผู้นิราศ'' โดย นายหนหวย. กรุงเทพ พ.ศ. 2530. พิมพ์และจำหน่ายโดยตนเอง</ref>