ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิซ่งเหรินจง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Miwako Sato (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{Infobox royalty
{{ชื่ออื่น|||จักรพรรดิเหรินจง}}
| name = ซ่งเหรินจง
{{กล่องข้อมูล เชื้อพระวงศ์
| ภาพimage = ภาพ:Renzong.jpg
| image_size = 250px
| รัชศก = 'เทียนเฉิง' (1023-1032) <br /> 'หมิงเต้า' (1032-1033)
| alt =
| พระบรมนามาภิไธย =
| caption =
| พระปรมาภิไธย =
| succession = [[รายพระนามจักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง|จักรพรรดิ]]แห่ง[[ราชวงศ์ซ่ง]]
| วันพระราชสมภพ = 30 พฤษภาคม พ.ศ. 1553
| reign = 24 มีนาคม ค.ศ. 1022 – 30 เมษายน ค.ศ. 1063
| วันสวรรคต = {{วันตายและอายุ|1606|04|30|1553|05|30|พรรษา}}
| coronation = 24 มีนาคม ค.ศ. 1022
| พระอิสริยยศ = พระมหาจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิจีน
| พระราชบิดาpredecessor = [[จักรพรรดิซ่งเจินจง]] (宋真宗)
| successor = [[จักรพรรดิซ่งอิงจง]] (宋英宗)
| พระราชมารดา = [[จักรพรรดินีจางอี้ พระพันปีหลวง|สมเด็จพระพันปีหลวงหลี่]]
| birth_name = จ้าว โช่วอี้ (趙受益; ค.ศ. 1010–1018) <br> จ้าว เจิน (赵祯; ค.ศ. 1018–1063)
| พระอัครมเหสี = [[จักรพรรดินีกั้ว (ซ่งเหรินจง)|สมเด็จพระจักรพรรดินีกั้ว]]<br />[[จักรพรรดินีเฉาในจักรพรรดิซ่งเหรินจง|สมเด็จพระจักรพรรดินีเฉา]]
| birth_date = {{birth date|1010|5|30|df=y}}
| พระมเหสี =
| birth_place =
| พระราชสวามี =
| death_date = {{death date and age|1063|4|30|1010|5|30|df=y}}
| พระราชโอรส/ธิดา =
| death_place =
| ราชวงศ์ = [[ราชวงศ์ซ่ง|ซ่ง]]
| burial_date =
| ทรงราชย์ = 24 มีนาคม พ.ศ. 1565 – 30 เมษายน พ.ศ. 1606
| burial_place =
| พิธีบรมราชาภิเษก =
| spouse =
| ระยะเวลาครองราชย์ = {{อายุปีและวัน|1022|03|24|1063|04|30}}
| spouse-type =
| รัชกาลก่อนหน้า = [[จักรพรรดิเจินจงแห่งราชวงศ์ซ่ง|ซ่งเจินจง]]
| issue =
| รัชกาลถัดมา = [[จักรพรรดิอิงจง|ซ่งอิงจง]]
| era dates =
| วัดประจำรัชกาล = พระอารามเหรินจง
* เทียนเชิ่ง (天聖; ค.ศ. 1023–1032)
* หมิงเต้า (明道; ค.ศ. 1032–1033)
* จิ่งโย่ว (景祐; ค.ศ. 1034–1038)
* เป่า-ยฺเหวียน (寶元; ค.ศ. 1038–1040)
* คังติ้ง (康定; ค.ศ. 1040–1041)
* ชิ่งลี่ (慶曆; ค.ศ. 1041–1048)
* หฺวังโย่ว (皇祐; ค.ศ. 1049–1053)
* จื้อเหอ (至和; ค.ศ. 1054–1056)
* เจียโย่ว (嘉祐; ค.ศ. 1056–1063)
| posthumous name = จักรพรรดิถี่เทียน ฝ่าเต้า จี้กง เฉฺวียนเต๋อ เฉินเหวิน เชิ่งอู่ รุ่ยเจ๋อ หมิงเซี่ยว (體天法道極功全德神文聖武睿哲明孝皇帝) {{small|(ได้รับใน ค.ศ. 1083)}}
| temple name = เหรินจง (仁宗)
| house = [[สกุลจ้าว]]
| father = [[จักรพรรดิซ่งเจินจง]]
| mother = [[สนมหลี่ (ซ่งเจินจง)|นางหลี่]] (李氏)
}}
 
'''ซ่งเหรินจง''' ({{zh|c=宋仁宗|p=Sòng Rénzōng}}; 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1010 – 30 เมษายน ค.ศ. 1063 หรือ 14 เมษายน ค.ศ. 1010 [ปีต้าจงเสียงฝู (大中祥符) ที่ 3] – 29 มีนาคม ค.ศ. 1063 [ปีเจียโย่ว (嘉祐) ที่ 8] ตาม[[ปฏิทินจีน]]) ชื่อตัวว่า '''จ้าว เจิน''' ({{zh|t=趙禎|s=赵祯|p=Zhào Zhēn}}) เป็น[[จักรพรรดิจีน|จักรพรรดิ]]องค์ที่ 4 ของ[[ราชวงศ์ซ่ง]] (宋朝) แห่ง[[จักรวรรดิจีน]] และเมื่อแบ่งราชวงศ์ซ่งออกเป็นสมัยเหนือกับสมัยใต้ นับเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 4 ของ[[ราชวงศ์ซ่งเหนือ]] (北宋朝) เสวยราชย์ราว 41 ปีตั้งแต่ ค.ศ. 1022 จนสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 1063 นับเป็นจักรพรรดิราชวงศ์ซ่งที่อยู่ในราชสมบัตินานที่สุด
'''เหรินจง''' ({{zh-all|c=仁宗|p=Rénzōng}}) เป็นจักรพรรดิรัชกาลที่ 4 แห่ง[[ราชวงศ์ซ่งเหนือ]]ของ[[ประเทศจีน|จีน]] ประสูติเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 1553 เป็นโอรสของพระเจ้า[[จักรพรรดิเจินจงแห่งราชวงศ์ซ่ง|เจินจง]] เสวยราชย์ตั้งแต่วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 1565 จนสวรรคตเมื่อวันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 1606 สิริพระชนม์ห้าสิบสามพรรษา และเสวยราชย์ได้สี่สิบเอ็ดปี
 
จ้าว เจิน เป็นโอรสองค์ที่ 4 ของ[[จ้าว เหิง]] (趙恆) ผู้ขึ้นครองราชย์เป็น[[จักรพรรดิซ่งเจินจง]] (宋真宗) กับ[[สนมหลี่ (ซ่งเจินจง)|นางหลี่]] (李氏) ผู้ซึ่งเมื่อเสียชีวิตแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น[[พระราชชนนีพันปีหลวง]] ฐานันดรศักดิ์ว่า "จางอี้หฺวังไท่โฮ่ว" (章懿皇太后) จ้าว เจิน เดิมชื่อ "จ้าว โช่วอี้" (趙受益) แต่มีราชโองการใน ค.ศ. 1018 ให้เปลี่ยนเป็นจ้าว เจิน
พระนามแต่ประสูติว่า "เจ้า โช่วอี้" ({{lang/2|趙受益|Zhào Shòuyì}}) ต่อมาได้รับพระราชทานใหม่เป็น "เจ้า เจิน" ({{lang/2|趙禎|Zhào Zhēn}}) ชื่อ "เจ้า" นั้นเป็นชื่อพระสกุล
 
เอกสาร ''[[ซ่งฉื่อ]]'' (宋史) บันทึกว่า จ้าว เจิน เป็นจักรพรรดิที่เปี่ยมเมตตา อ่อนน้อมถ่อมตน มีความอดทนสูง และน้อยครั้งที่จะแสดงอารมณ์ออกมา ร่ำลือกันว่า คืนหนึ่ง จ้าว เจิน อยากเสวยเนื้อแกะ มหาดเล็กจึงจะไปสั่งให้วิเสทปรุงมาถวาย แต่จ้าว เจิน สั่งให้ไม่ต้องไป และยอมทนหิวแทน จ้าว เจิน ยังสั่งให้ข้าราชการระมัดระวังในการลงโทษประหาร ครั้งหนึ่ง รับสั่งว่า "แค่ด่าใครให้ไปตายเรายังไม่เคยทำ แล้วเราจะกล้าลงโทษตายโดยมิชอบได้อย่างไร"<ref>{{cite book|title=History of Song, China|author=Toqto, Alutu|publisher= 中華書局|year=1985|isbn=9787101003239}}</ref>
ถึงแม้พระเจ้าเหรินจงจะทรงราชย์เป็นเวลากว่าสี่สิบปี แต่ก็ไม่ทรงเป็นที่รู้จักมากนัก นอกจากนี้ ถึงแม้รัชกาลนี้จะเป็นช่วงที่จีนมีอิทธิพล อำนาจ และความมั่นคงยอดเยี่ยม กับทั้งมีขุนนางโดดเด่นหลายคน เช่น [[เปา เจิ่ง]] แต่ก็เป็นช่วงที่บรรดา[[ประเทศราช]]เริ่มเอาใจออกห่างซึ่งจะส่งผลต่อความมั่นคงของราชวงศ์นี้ในอีกร้อยกว่าปีข้างหน้า ทั้งนี้ สืบเนื่องมาจากนโยบายด้านการต่างประเทศของรัชกาลก่อนหน้าที่เป็นไปในทาง[[สันตินิยม]]ค่อนข้างมาก ทำให้ด้านการทหารด้อยคุณภาพลงตามลำดับ และ[[ราชวงศ์เซี่ย|ราชวงศ์เซี่ยตะวันตก]]ซึ่งเป็นเจ้าประเทศราชหนึ่งได้ฉกฉวยโอกาสนี้รุกรานชายแดนจีนเป็นระยะ ๆ เมื่อพระเจ้าเหรินจงเสวยราชย์จึงมีพระราชกฤษฎีกาให้ปรับปรุงด้านการทหารขนานใหญ่ และรัฐบาลจีนยังได้ใช้เงินจำนวนมหาศาลผูกมิตรกับ[[ราชวงศ์เหลียว]] เจ้าประเทศราชอีกแห่งหนึ่งซึ่งเป็นปรปักษ์ต่อราชวงศ์เซี่ยตะวันตก เพื่อประกันความมั่นคงของจักรวรรดิ<ref>Zhenoao Xu, W. Pankenier, Yaotiao Jiang, David W. Pankenier. (2000). ''East-Asian Archaeoastronomy: Historical Records of Astronomical Observations of China, Japan and Korea.'' n.p. : CRC Press. ISBN 90-5699-302-X.</ref> นโยบายดังกล่าวของรัฐบาลจีนมีค่าใช้จ่ายมากมาย ยังให้เกิดการขึ้นภาษีอย่างสูงลิ่ว กลายเป็นยุคที่เรียกว่า "ข้าวยากหมากแพง" อย่างแท้จริง โดยเฉพาะชนชั้นล่างนั้นต้องอดอยากปากแห้งตลอดปี อนึ่ง ยังส่งผลให้เกิดการต่อต้านรัฐบาลเป็นระยะ ๆ และรัฐบาลเองก็มีสภาพเหมือนคนป่วยหนักในกาลต่อมาด้วย
 
รัชกาลของจ้าว เจิน เป็นจุดรุ่งเรืองสุดในด้านอำนาจและอิทธิพลของราชวงศ์ซ่ง วัฒนธรรมของราชวงศ์ซ่ง โดยเฉพาะด้านวรรณกรรม ก็เริ่มเฟื่องฟูในยุคนี้ กวีปราชญ์ราชบัณฑิตชื่อดังในประวัติศาสตร์จีนหลายคนก็มีชีวิตหรือเริ่มสร้างสรรค์ผลงานในรัชกาลนี้ ในจำนวนนี้มี[[ฟ่าน จ้งยาน]] (范仲淹), [[เหมย์ เหยาเฉิน]] (梅堯臣), และ[[โอวหยาง ซิว]] (歐陽脩) เป็นอาทิ ครั้นปีเจียโย่วที่ 2 มี[[การสอบขุนนาง]] หลายคนที่สอบผ่านในครั้งนี้ในอนาคตจะได้เป็นบุคคลสำคัญชื่อก้องโลก เช่น [[เจิง ก่ง]] (曾鞏), [[ซู เจ๋อ]] (苏辙), [[ซู ชื่อ]] (蘇軾), และ[[ซู ซฺวิน]] (苏洵)
ในท้ายรัชกาล พระเจ้าเหรินจงทรงพระประชวรหนักโดยยังมิได้มีการแต่งตั้งรัชทายาทเอาไว้ซึ่งอาจเป็นผลเสียต่อราชบัลลงก์ได้ ด้วยคำแนะนำของราชสำนัก จึงทรงชุบเลี้ยงพระราชวงศ์น้อยสองพระองค์เป็นพระราชโอรสบุญธรรม หนึ่งในนั้นคือ [[จักรพรรดิซ่งอิงจง|เจ้า อิงจง]] ผู้เสวยราชย์ต่อมาหลังจากที่พระเจ้าเหรินจงสวรรคตแล้ว
 
อย่างไรก็ดี รัชกาลนี้กลับเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความเสื่อมสลายของราชวงศ์อันจะส่งผลต่อเนื่องไปกว่า 150 ปีข้างหน้า<ref>{{cite book|title=East-Asian Archaeoastronomy: Historical Records of Astronomical Observations of China, Japan and Korea|author1=Zhenoao Xu |author2=W. Pankenier |author3=Yaotiao Jiang |author4=David W. Pankenier |publisher= CRC Press|year=2000|isbn=90-5699-302-X}}</ref> ปัจจัยสำคัญก็คือนโยบายต่างประเทศ เพราะแต่เดิมมา ราชวงศ์ซ่งเน้นสร้างความสงบสุขมากกว่าสร้างสงครามกับต่างชาติ จึงส่งเสริมกิจการพลเรือนมากกว่าทหาร ทำให้การทหารอ่อนแอ รัฐเพื่อนบ้านอย่าง[[ราชวงศ์เซี่ยตะวันตก]] (西夏) ของชาว[[ตั่งเซี่ยง]] (党項; Tangut) จึงฉวยโอกาสรุกรานตามชายแดน ครั้นจ้าว เจิน ขึ้นสู่ราชสมบัติ ก็ให้ปรับปรุงการทหารให้เข้มแข็ง แต่ก็ยอมจ่ายเงินมหาศาลเพื่อผูกมิตรกับรัฐศัตรูของราชวงศ์เซี่ยอย่าง[[ราชวงศ์เหลียว]] (遼朝) ของชาว[[ชี่ตัน]] (契丹; Khitan) ด้วยหวังว่า จะช่วยประกันความปลอดภัยของราชวงศ์ซ่ง แต่นโยบายเช่นนี้ต้องอาศัยเงินจำนวนมาก จึงมีการขึ้นภาษีอย่างหนัก เป็นเหตุให้ชาวบ้านรากหญ้าตกทุกข์ได้ยากเนือง ๆ นำไปสู่การลุกฮือและก่อกบฏทั่วแว่นแคว้น ส่งผลให้อำนาจปกครองของรัฐเสื่อมทรามลง
พระนามที่ทรงได้รับการเฉลิมเมื่อเสด็จสวรรคตแล้วว่า "ถี่เทียนฝ่าเต้าจี๋กงฉวนเต๋อเฉินเหวินเชิ่งหวู่รุ่ยเจ๋อหมิงเสี้ยว" ({{lang/2|體天法道極功全德神文聖武睿哲明孝|Tǐ Tiān Fǎ Dào Jí Gōng Quán Dé Shén Wén Shèng Wǔ Ruì Zhé Míng Xiào}})
 
ใน ค.ศ. 1063 จ้าว เจิน ประชวรสิ้นพระชนม์ และไร้โอรสสืบบัลลังก์ จึงมีการยก[[จ้าว ฉู่]] (趙曙) ผู้เป็นพระญาติ ขึ้นเป็น[[จักรพรรดิซ่งอิงจง]] (宋英宗) สืบราชวงศ์ต่อไป
== พงศาวลี ==
* พระราชบิดา
** [[จักรพรรดิซ่งเจินจง|ซ่งเจินจง]]
* พระราชมารดา
** [[จักรพรรดินีจางอี้ พระพันปีหลวง|หลี่]]
* พระอัครมเหสี
** [[จักรพรรดินีกั้วในจักรพรรดิซ่งเหรินจง|กั้ว]]
** [[จักรพรรดินีเฉาในจักรพรรดิซ่งเหรินจง|เฉา]]
 
==ครอบครัว==
== อ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง}}
 
; บิดามารดา
{{เริ่มกล่อง}}
* บิดา: [[จ้าว เหิง]] (趙恆; ค.ศ. 968–1022), ขึ้นครองราชย์เป็น[[จักรพรรดิซ่งเจินจง]] (宋真宗)
{{สืบตำแหน่ง |
* มารดา: [[สนมหลี่ (ซ่งเจินจง)|นางหลี่]] (李氏; ค.ศ. 987–1032), เสียชีวิตแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น[[พระราชชนนีพันปีหลวง]] ฐานันดรศักดิ์ว่า "จางอี้หฺวังไท่โฮ่ว" (章懿皇太后)
ก่อนหน้า= [[จักรพรรดิซ่งเจินจง]] |
ตำแหน่ง=[[จักรพรรดิจีน]]|
ราชวงศ์=ราชวงศ์ซ่งเหนือ|
ปี=พ.ศ. 1565–พ.ศ. 1606 |
ถัดไป= [[จักรพรรดิซ่งอิงจง]]
}}
{{จบกล่อง}}
 
; ภริยาและบุตร
{{จักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง}}
* [[จักรพรรดินีกั๋ว (ซ่งเหรินจง)|กั๋ว ชิงอู้]] (郭清悟; ค.ศ. 1012–1035), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "จิ้งเฟย์" (淨妃)
{{เปาบุ้นจิ้น}}
* [[จักรพรรดินีเฉา (ราชวงศ์ซ่ง)|นางเฉา]] (曹氏; ค.ศ. 1016–1079), ได้เป็นมเหสี ฐานันดรศักดิ์ว่า "ฉือเชิ่งหฺวังโฮ่ว" (慈聖皇后)
* นางจาง (張氏; ค.ศ. 1024–1054), สิ้นชีวิตแล้วได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นมเหสี ฐานันดรศักดิ์ว่า "เวินเฉิงหฺวังโฮ่ว" (溫成皇后)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ค.ศ. 1040–1042), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังชุ่นตี้จี" (莊順帝姬)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ค.ศ. 1042–1043), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังฉีตี้จี" (莊齊帝姬)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ค.ศ. 1044–1045), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังเชิ่นตี้จี" (莊慎帝姬)
* นางเหมียว (苗氏; ค.ศ. 1017–1086), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "เจาเจี๋ยกุ้ยเฟย์" (昭節貴妃)
** บุตรหญิง (ค.ศ. 1038–1071), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังเซี่ยวตี้จี" (莊孝帝姬)
** จ้าว ซิน (趙昕; ค.ศ. 1039–1041), ได้เป็นองค์ชาย ฐานันดรศักดิ์ว่า "ยงหวัง" (雍王)
* นางโจว (周氏; ค.ศ. 1022–1114), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "เจาชูกุ้ยเฟย์" (昭淑貴妃)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ค.ศ. 1058–1142), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "หลิงเต๋อตี้จี" (令德帝姬)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ตาย ค.ศ. 1112), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "อี้มู่ตี้จี" (懿穆帝姬)
* นางจาง (張氏), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "เจาอี้กุ้ยเฟย์" (昭懿貴妃)
* นางต่ง (董氏; ตาย ค.ศ. 1062), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "ชูเฟย์" (淑妃)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ค.ศ. 1059–1067), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังฉีตี้จี" (莊齊帝姬)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ค.ศ. 1059–1083), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "เสียนอี้ตี้จี" (賢懿帝姬)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (เกิด ค.ศ. 1061), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังหย่านตี้จี" (莊儼帝姬)
* นางอฺวี๋ (兪氏; ตาย ค.ศ. 1064), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "เต๋อเฟย์" (德妃)
** จ้าว ฝ่าง (趙昉; เกิด ค.ศ. 1037), ได้เป็นองค์ชาย ฐานันดรศักดิ์ว่า "หยางหวัง" (楊王)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ตาย ค.ศ. 1042), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังเหอตี้จี" (莊和帝姬)
* นางหยาง (楊氏; ค.ศ. 1019–1073), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "เต๋อเฟย์" (德妃)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (เกิด ค.ศ. 1042), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังเซฺวียนตี้จี" (莊宣帝姬)
* นางเฝิง (馮氏), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "เสียนเฟย์" (賢妃)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ค.ศ. 1042–1043), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังสี่ตี้จี" (莊禧帝姬)
** บุตรหญิงไม่ทราบนาม (ตาย ค.ศ. 1044), ได้เป็นองค์หญิง ฐานันดรศักดิ์ว่า "จฺวังอี๋ตี้จี" (莊夷帝姬)
* นางจู (朱氏), ได้เป็นชายา ฐานันดรศักดิ์ว่า "ไฉเหริน" (才人)
** จ้าว ซี (趙曦; ค.ศ. 1041–1043), ได้เป็นองค์ชาย ฐานันดรศักดิ์ว่า "จิงหวัง" (荊王)
 
==อ้างอิง==
{{เกิดปี|1553}}{{ตายปี|1606}}
{{Reflist}}
 
{{Song emperors}}
{{เปาบุ้นจิ้น}}
{{Authority control}}
 
[[หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี .ศ. 15531010]]
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์ซ่งเหนือบุคคลที่เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1063]]
[[หมวดหมู่:จักรพรรดิราชวงศ์ซ่งเหนือ]]
[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์จีนในคริสต์ศตวรรษที่ขึ้นครองราชย์ขณะทรงพระเยาว์ 11]]
[[หมวดหมู่:ผู้ปกครองที่เป็นเด็กในเอเชีย]]
[[หมวดหมู่:บุคคลจากไคเฟิง]]
[[หมวดหมู่:เปาบุ้นจิ้น]]
[[หมวดหมู่:เจ็ดผู้กล้าห้าผู้ทรงธรรม]]