ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิซ่งหลี่จง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
แทนที่ ‘ราชวงค์’ ด้วย ‘ราชวงศ์’
Miwako Sato (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
'''ซ่งหลี่จง''' ({{zh|c=宋理宗|p=Sòng Lǐzōng}}; 26 มกราคม ค.ศ. 1205 – 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1264) ชื่อตัวว่า '''จ้าว ยฺหวิน''' ({{zh|t=趙昀|s=赵昀|p=Zhào Yún}}) เป็น[[จักรพรรดิจีน|จักรพรรดิ]]องค์ที่ 14 ของ[[ราชวงศ์ซ่ง]] (宋朝) แห่ง[[จักรวรรดิจีน]] และเมื่อแบ่งราชวงศ์ซ่งออกเป็นสมัยเหนือกับสมัยใต้ นับเป็นจักรพรรดิองค์ที่ห้าของ[[ราชวงศ์ซ่งใต้]] (南宋朝) เสวยราชย์วันตั้งแต่ ค.ศ. 1224 จนสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 1264
[[ไฟล์:Song Lizong.jpg|thumb]]
'''สมเด็จพระจักรพรรดิซ่งลี่จง''' เป็นจักรพรรดิองค์ที่14แห่ง[[ราชวงศ์ซ่ง]]และองค์ที่5แห่ง[[ราชวงศ์ซ่งใต้]]ทรงขึ้นครองราชย์แทนซ่งหนิงจงพระราชบิดา ที่สวรรคตลงในปีค.ศ.1224(พ.ศ. 1767)ทรงครองราชย์ 40ปี โดยสิริพระชนมายุ 59 ปี
ซ่งลี่จงพระนามเดิม จ้าว หยูอิง เดิมทีพระองค์ทรงมิใช่ราชทายาท แต่เป็นพระญาติของซ่งหนิงจง โดยพระองค์ทรงเป็นลูกหลานรุ่นที่ 10 ของ[[เจ้า ควงอิ้น|จ้าว ควงอิ้น]]ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์ซ่งและสืบเชื้อสายมาจากจ้าว เต๋อเจ้า(เหยียนหวาง 燕王) จ้าว หยูอิงเป็นบุตรของจ้าว ซีหลู่(赵希瓐) จ้าว ซีหลู่เป็นเพียงขุนนางเล็กๆ ไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์ใดๆใช้ชีวิตไม่ต่างจากประชาชนธรรมดาโดยทั่วไป จ้าว หยูอิงอายุได้ 7 ขวบจ้าว ซีหลู่ก็ตายจากไปแม่ของจ้าว หยูอิงจึงได้พาเขากับน้องชาย(จ้าว หยู่รุย)กลับไปอยู่บ้านทางฝ่ายแม่ที่เซาซิง จนอายุได้ 16 ปี โดยซ่งหนิงจงมีราชโองการให้อำมาตย์สือ หมี่หยวนไปเสาะหาเชื้อสายของราชวงศ์ สือ หมี่หยวนได้สั่งให้หยู เทียนซีไปดำเนินการ ในระหว่างทางทีหยู เทียนซีกลับไปบ้านเกิดก็ได้พบกับพี่น้องจ้าว หยูอิงจึงได้สอบถามพบว่าจ้าว หยูอิงมีเชื้อสายของราชวงศ์แท้จริง จึงได้นำพาจ้าว หยูอิงกับน้องชาย(จ้าว หยู่รุย)กลับมารายงานต่ออำมาตย์สือ หมี่หยวนที่เมืองหลินอัน ในปีค.ศ.1221 จ้าว หยูอิงถูกเรียกตัวเข้าวังและได้รับพระราชทานนามใหม่ กุ่ยเฉิง(贵诚)และขึ้นครองราชย์ในเวลาต่อมา
 
จ้าว ยฺหวิน แม้จะเป็นทายาทสายตรงของ[[จ้าว คงอิ้น]] (趙匡胤) ปฐมจักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง แต่ไม่อยู่ในลำดับสืบราชสมบัติ เพราะครอบครัวไม่มีฐานทางการเมือง แต่[[หยางไท่โฮ่ว (ราชวงศ์ซ่ง)|หยางไท่โฮ่ว]] (楊太后) มเหสี[[จักรพรรดิซ่งหนิงจง]] (宋寧宗) วางแผนกับขุนนาง[[ฉื่อ หมี-ยฺเหวี่ยน]] (史彌遠) ให้จ้าว ยฺหวิน ได้ครองราชย์ในที่สุด
==ด้านครอบครัว==
*พระมเหสี
**พระมเหสีโซวเหอเซงฟู
**พระสนมแช่จา
**พระสนมแซ่เหยียน
 
==ประวัติ==
*พระโอรสและพระธิดา
===ต้นชีวิต===
**จ้าว เวย(赵维)
**องค์หญิงโจวอั่นกว๋อ
{{เริ่มกล่อง}}
{{สืบตำแหน่ง
| ก่อนหน้า = [[จักรพรรดิซ่งหนิงจง]]
| ตำแหน่ง = [[จักรพรรดิจีน]]
| ราชวงศ์ = ราชวงศ์ซ่งใต้
| ปี = [[พ.ศ. 1767]] - [[พ.ศ. 1807]]
| ถัดไป = [[จักรพรรดิซ่งตู้จง]]
}}{{จบกล่อง}}
{{จักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง}}
 
จ้าว ยฺหวิน เป็นทายาทรุ่นที่สิบของ[[จ้าว คงอิ้น]] ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ซ่งขึ้นเมื่อกว่า 250 ปีก่อน เดิมจ้าว ยฺหวิน มีชื่อตัวว่า "จ้าว ยฺหวี-จฺวี่" (趙與莒) เมื่อเด็กอาศัยอยู่ใน[[เช่าซิง]] (紹興), [[เจ้อเจียง]] (浙江) วันหนึ่งฝนตก จ้าว ยฺหวี-จฺวี่ ไปหลบฝนใต้สะพาน ยืนตัวสั่นอยู่ข้างหยู เทียนซี (天錫) ขุนนางที่ฉื่อ หมี-ยฺเหวี่ยน [[อัครมหาเสนาบดีจีน|อัครมหาเสนาบดี]] (丞相)ส่งมาตามหาผู้สืบราชบัลลังก์ เพราะรัชทายาทเพิ่งสิ้นพระชนม์ เมื่อทราบว่า เด็กที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เป็นใคร หยู เทียนซี ก็รีบกลับไปรายงานฉื่อ หมี-ยฺเหวี่ยน และฉื่อ หมี-ยฺเหวี่ยน เห็นสมควรให้จ้าว ยฺหวี-จฺวี่ ขึ้นเป็นรัชทายาทคนใหม่ เมื่อเป็นรัชทายาทแล้ว จ้าว ยฺหวี-จฺวี่ เปลี่ยนชื่อตัวเป็น "จ้าว กุ้ยเฉิง" (趙貴誠) ต่อมาใน ค.ศ. 1224 [[จักรพรรดิซ่งหนิงจง]]สิ้นพระชนม์ พระนาง[[หยางไท่โฮ่ว (ราชวงศ์ซ่ง)|หยางไท่โฮ่ว]] มเหสีของซ่งหนิงจง ก็ยกจ้าว กุ้ยเฉิง ขึ้นสืบราชสมบัติต่อ และจ้าว กุ้ยเฉิง เปลี่ยนชื่อตัวอีกครั้งเป็น "จ้าว ยฺหวิน"
[[หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 1748]]
 
[[หมวดหมู่:จักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง]]
===การครองราชย์===
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์ซ่งใต้]]
 
{{birth|1205}}{{death|1264}}
จ้าว ยฺหวิน ครองราชย์ 40 ปี แต่ไม่ได้กระทำกิจที่เป็นประโยชน์ต่อแผ่นดินมากนัก จ้าว ยฺหวิน ไม่สนใจในราชการงานเมือง ช่วงแรกให้ฉื่อ หมี-ยฺเหวี่ยน ว่าราชการแทบทั้งสิ้น ครั้นฉื่อ หมี-ยฺเหวี่ยน ถึงแก่กรรมใน ค.ศ. 1233 จ้าว ยฺหวิน กลับมาบริหารอำนาจเอง แต่ไม่นานก็โอนกิจบ้านการเมืองให้แก่อัครมหาเสนาบดีคนใหม่ ส่วนตัวเองก็เอาแต่เสวยสุข ร่ำลือกันว่า ช่วงปลายรัชกาล รับสั่งให้หญิงคณิกาเข้ามาในวังหลวงเป็นนิตย์ แม้ขุนนางจะพากันต่อต้านห้ามปรามก็ตาม
 
เหตุการณ์สำคัญในรัชกาลของจ้าว ยฺหวิน คือ ทัพผสมของจักรวรรดิซ่งและ[[จักรวรรดิมองโกล]]ร่วมกันตี[[ราชวงศ์จิน]] (金朝) ของชาว[[นฺหวี่เจิน]] (女真) แตกพ่ายใน ค.ศ. 1234 แต่ใน ค.ศ. 1259 มองโกลก็หันมาเล่นงานซ่งแทน รัฐบาลซ่งจึงจำต้องยกดินแดนทั้งหมดทางเหนือ[[แม่น้ำแยงซี|แม่น้ำฉาง]] (长江) ให้แก่มองโกล ต่อมาใน ค.ศ. 1279 มองโกลรุกคืบมายึดครองจักรวรรดิซ่งได้ทั้งหมด
 
ใน ค.ศ. 1264 จ้าว ยฺหวิน สิ้นพระชนม์โดยไร้โอรสที่มีชีวิตอยู่ หลานของเขา คือ [[จ้าว ฉี]] (趙禥) จึงสืบราชสมบัติต่อเป็น[[จักรพรรดิซ่งตู้จง]] (宋度宗)
 
===การทำลายศพ===
 
หลัง[[กุบไลข่าน]]แห่งมองโกลก่อตั้ง[[ราชวงศ์ยฺเหวียน]] (元朝) ขึ้นใน ค.ศ. 1271 แล้ว มีการขุดศพของจ้าว ยฺหวิน ขึ้นมา ภิกษุกลุ่มหนึ่งเอาศพจ้าว ยฺหวิน แขวนประจานสามวัน ก่อนตัดแยกชิ้นส่วน เอากะโหลกศีรษะมาทำเป็นถ้วยเหล้าถวายกุบไลข่าน จนเมื่อ[[จู ยฺเหวียนจาง]] (朱元璋) ปราบราชวงศ์ยฺเหวียนได้เกือบร้อยปีให้หลัง ศพของจ้าว ยฺหวิน จึงได้ฝังอีกครั้ง
 
==ด้านครอบครัว==
 
; บิดามารดา
* บิดา: จ้าว ซีหลู (趙希瓐), ฐานันดรศักดิ์ "หรงเหวินกงหวัง" (榮文恭王), เหลนคนที่ 7 ของ[[จ้าว เต๋อเจา]] (趙德昭) โอรสของ[[จ้าว ควงอิ้น]] (趙匡胤) ปฐมจักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง
* มารดา: นางเฉวียน (全氏), ฐานันดรศักดิ์ "ฉือเซี่ยนฝูเหริน" (慈憲夫人)
 
; คู่ครองและบุตร
 
* [[เซี่ย เต้าชิง]] (謝道清; ค.ศ. 1210–1283), ได้เป็นอัครมเหสี ฐานันดรศักดิ์ "โช่วเหอหฺวังโฮ่ว" (壽和皇后)
** มีบุตรชาย คือ จ้าว เหว่ย์ (趙維; เกิด ค.ศ. 1238), ฐานันดรศักดิ์ "ฉีชงเจาหวัง" (祁衝昭王)
* นางเจี่ย (賈氏; ค.ศ. 1213–1246), ฐานันดรศักดิ์ "ฮุ่ยชุ่นกุ้ยเฟย์" (惠順貴妃)
** มีบุตรหญิง คือ โจวฮั่นตฺวันเซี่ยวกงจู๋ (周漢端孝公主; ค.ศ. 1241–1262)
* นางหยาน (閻氏; ตาย ค.ศ. 1260), ฐานันดรศักดิ์ "ฮุ่ยเจากุ้ยเฟย์" (惠昭貴妃)
* สตรีไม่ทราบนาม
** มีบุตร คือ
*** จ้าว จี (趙緝), ฐานันดรศักดิ์ "หยงชงอันหวัง" (永衝安王)
*** จ้าว อี้ (趙繹), ฐานันดรศักดิ์ "จ้าวชงฉุนหวัง" (昭衝純王)
*** บุตรหญิง, ฐานันดรศักดิ์ "เจินจูกงจู๋" (珍珠公主)
*** นางจ้าว (趙氏)
 
==อ้างอิง==
{{Reflist}}
 
* {{cite book|title=[[History of Song]]|editor=[[Toqto'a (Yuan dynasty)|Toqto'a]]|year=1343|volume=Volumes 41–45: Biography of Emperor Lizong}}
 
{{Song emperors}}
{{Authority control}}
 
[[หมวดหมู่:บุคคลที่เกิดในปี .ศ. 17481205]]
[[หมวดหมู่:บุคคลที่เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1264]]
| ราชวงศ์ = [[หมวดหมู่:จักรพรรดิราชวงศ์ซ่งใต้]]
[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์จีนในคริสต์ศตวรรษที่ 13]]
[[หมวดหมู่:บุคคลจากเช่าซิง]]