ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธา"

'''จักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธา'''<ref>ราชบัณฑิตยสถาน, ''สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน'', กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 209</ref> ({{lang-en|Louis the Pious หรือ Louis the Fair หรือ Louis the Debonaire}}<ref>{{lang-de|Ludwig der Fromme}}, {{lang-fr|Louis le Pieux}} or {{lang|fr|''Louis le Débonnaire''}}, {{lang-it|Luigi il Pio}} or {{lang|it|''Ludovico il Pio''}}, {{lang-es|Luis el Piadoso}} or {{lang|es|''Ludovico Pío''}}.</ref>) ([[ค.ศ. 778]] - [[20 มิถุนายน]] [[ค.ศ. 840]]) เป็น[[ดยุกแห่งอากีแตน|กษัตริย์แห่งอากีแตน]] ตั้งแต่ [[ค.ศ. 781]] และต่อมาก็เป็นกษัตริย์แห่ง[[จักรวรรดิแฟรงก์]] และ[[จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]]แห่ง[[ราชวงศ์ออทโท]] ผู้ทรงเริ่มครองจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ร่วมกับพระราชบิดาตั้งแต่งตั้งแต่ปี [[ค.ศ. 813]] เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตในปีต่อมาลุดวิกก็ขึ้นครองราชย์ด้วยพระองค์เองจนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ [[20 มิถุนายน]] [[ค.ศ. 840]] พระองค์เป็นพระราชโอรสพระองค์เดียวใน[[สมเด็จพระจักรพรรดิคาร์ลที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]] หรือ "ชาร์เลอมาญ" และ [[ฮิลเดอการ์ดแห่งวินซเกาว์]]ที่รอดชีวิตมาจนเจริญพระชันษาเป็นผู้ใหญ่

ระหว่างครองอาณาจักรอากีแตนลุดวิกก็รับหน้าที่ต่อสู้ป้องกันพรมแดนทางตะวันตกเฉียงใต้ของจักรวรรดิแฟรงก์ พระองค์ทรง[[การพิชิตดินแดนคืน|พิชิตดินแดน]][[บาร์เซโลนา]]จาก[[มุสลิม]]ในปี [[ค.ศ. 801]] และทรงสร้างเสริมอำนาจของแฟรงก์คืนในบริเวณ[[ปัมโปลนา]]และ[[บาสก์]]ทางตอนใต้ของ[[เทือกเขาพิเรนีส]]ในปี [[ค.ศ. 813]] เมื่อเป็นพระมหาจักรพรรดิลุดวิกก็ทรงเปิดโอกาสให้พระราชโอรส [[สมเด็จพระจักรพรรดิโลแธร์ที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์|โลแธร์]], [[เปแปงที่ 1 แห่งอากีแตน|เปแปง]] และ [[หลุยส์เดอะเยอรมัน|หลุยส์]]—มีส่วนร่วมในการปกครอง และทรงวางรากฐานการแบ่งดินแดนระหว่างพระราชโอรสทั้งสาม สิบปีแรกของรัชสมัยเป็นช่วงเวลาของเหตุการณ์ที่นำมาซึ่งความโศรกเศร้าและน่าละอาย โดยเฉพาะในการทำการทารุณต่อพระนัดดา[[แบร์นาร์ดแห่งอิตาลี]] ที่พระองค์ทรงประกาศแสดงความเสียพระทัยต่อหน้าสาธารณชน ในคริสต์ทศวรรษ 830 จักรวรรดิก็ตกอยู่ในสภาวะของ[[สงครามการเมือง]] ระหว่างพระราชโอรสของพระองค์เอง ซึ่งยิ่งเลวร้ายลงเมืองลุดวิกพยายามนำพระราชโอรสจากพระมเหสีองค์ที่สอง[[ชาร์ลส์เดอะบอลด์]] (Charles the Bald) เข้ามาร่วมในแผนการสืบราชบัลลังก์ แม้ว่ารัชสมัยของลุดวิกจะจบลงด้วยดี บ้านเมืองกลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็ไป็นเป็นรัชสมัยที่เมื่อเทียบกับรัชสมัยของพระราชบิดาแล้วก็ไม่รุ่งเรืองเท่า