ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรวรรดิโรมัน"

จักรวรรดิถูกแบ่งออกเป็นฝั่งตะวันตกและฝั่งตะวันออกในสมัยของ[[ไดโอคลีเชียน|จักรพรรดิไดโอคลีเชียน]] และถือว่าจักรวรรดิโรมันล่มสลายลงในช่วงเวลาประมาณวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 476 เมื่อจักรพรรดิ[[โรมิวลุส ออกุสตุส]] จักรพรรดิพระองค์สุดท้ายของ[[จักรวรรดิโรมันตะวันตก]]ถูกขับไล่และเกิดการจลาจลขึ้นในโรม (ดูใน[[การล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน]]) อย่างไรก็ตาม จักรวรรดิโรมันตะวันออก หรือที่รู้จักกันในชื่อ[[จักรวรรดิไบแซนไทน์]] ก็ได้รักษากฎหมาย ขนบธรรมเนียมประเพณีแบบกรีก-โรมัน รวมถึง[[ศาสนาคริสต์]][[นิกายอีสเติร์นออร์โธด็อกซ์|นิกายออโธดอกซ์]]ไว้ได้ในอีกสหัสวรรษต่อมา จนถึงการล่มสลายเมื่อ[[การล่มสลายของกรุงคอนแสตนติโนเปิล|เสียกรุงคอนแสตนติโนเปิล]]ให้กับ[[จักรวรรดิออตโตมัน]] ในปีค.ศ. 1453

 

นักประวัติศาสตร์ได้แบ่งแยกช่วงการปกครองของจักรวรรดิโรมันเป็น[[สมัยผู้นำ]] (Principate) ซึ่งเริ่มตั้งแต่จักรพรรดิออกุสตุสจนถึง[[วิกฤติการณ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 3]] และ[[สมัยครอบงำ]] (dominate) ซึ่งเริ่มตั้งแต่จักรพรรดิ[[ไดโอคลีเชียน]]จนถึงการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันตะวันตก ซึ่งในสมัยผู้นำ จักรพรรดิจะมีอำนาจอยู่เบื้องหลังการปกครองแบบสาธารณรัฐ แต่ในสมัยครอบงำ อำนาจของจักรพรรดิได้แสดงออกมาอย่างเต็มที่ ด้วยมงกุฎทองและพิธีกรรมที่หรูหรา และเมื่อเร็วๆ นี้ นักประวัติศาสตร์ได้พิสูจน์ว่ารูปแบบการปกครองนี้ได้ใช้ต่อจนถึงช่วงเวลาของจักรวรรดิไบแซนไทน์