ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โฌแซ็ฟ-หลุยส์ ลากร็องฌ์"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ย้อนการแก้ไขที่ 7270460 สร้างโดย 1.46.142.119 (พูดคุย) ป้ายระบุ: ทำกลับ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 20:
'''โฌแซ็ฟ-หลุยส์ ลากร็องฌ์''' ({{lang-fr|Joseph-Louis Lagrange}}; [[25 มกราคม]] [[ค.ศ. 1736]] - [[10 เมษายน]] [[ค.ศ. 1813]]) หรือชื่อเดิมว่า '''จูเซปเป โลโดวีโก ลากรันจา''' ({{lang-it|Giuseppe Lodovico Lagrangia}}) เป็นนักคณิตศาสตร์และ[[นักดาราศาสตร์]][[ชาวอิตาลี]] ผู้ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ของเขาใน[[ปรัสเซีย]]และ[[ฝรั่งเศส]] ได้สร้างผลงานสำคัญเกี่ยวกับการวิเคราะห์ทางคณิตศาสตร์ไว้มากมาย รวมถึง[[ทฤษฎีจำนวน]] [[กลศาสตร์ดั้งเดิม]] และ[[กลศาสตร์ท้องฟ้า]] ตามคำแนะนำของ[[เลออนฮาร์ด ออยเลอร์|ออยเลอร์]]และ[[ฌอง เลอ รอง เดอลอมแบร์|เดอลอมแบร์]] ลากร็องฌ์ได้สืบทอดตำแหน่งของออยเลอร์เมื่อปี ค.ศ. 1766 โดยได้เป็นผู้อำนวยการสาขาคณิตศาสตร์ที่สถาบันวิชาการวิทยาศาสตร์ปรัสเซีย ในกรุงเบอร์ลิน เขาอยู่ที่นี่นานถึง 20 ปี และได้สร้างผลงานต่าง ๆ ไว้เป็นจำนวนมาก รวมถึงได้รับรางวัลด้านวิทยาศาสตร์จากสถาบันวิทยาศาสตร์ฝรั่งเศสอีกหลายรางวัล
==คุณประโยชน์ที่สร้างให้แก่วงการวิทยาศาสตร์==
ลากร็องฌ์เป็นหนึ่งในผู้ที่พัฒนา[[แคลคูลัสของการแปรผัน]]ขึ้น โดยเป็นการคิดต่อยอดจาก[[สมการออยเลอร์-ลากร็องฌ์]]
Lagrange was one of the creators of the calculus of variations, deriving the Euler–Lagrange equations for extrema of functionals. He also extended the method to take into account possible constraints, arriving at the method of Lagrange multipliers. Lagrange invented the method of solving differential equations known as variation of parameters, applied differential calculus to the theory of probabilities and attained notable work on the solution of equations. He proved that every natural number is a sum of four squares. His treatise Theorie des fonctions analytiques laid some of the foundations of group theory, anticipating Galois. In calculus, Lagrange developed a novel approach to interpolation and Taylor series. He studied the three-body problem for the Earth, Sun and Moon (1764) and the movement of Jupiter's satellites (1766), and in 1772 found the special-case solutions to this problem that yield what are now known as Lagrangian points. But above all, he is best known for his work on mechanics, where he transformed Newtonian mechanics into a branch of analysis, Lagrangian mechanics as it is now called, and presented the so-called mechanical "principles" as simple results of the variational calculus.
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
{{คอมมอนส์-หมวดหมู่}}
| |||