เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
== พระราชประวัติ ==
สมเด็จพญารามเจ้า มีพระนามเดิมว่า'''เจ้าพญาราม''' เสด็จพระราชสมภพเมื่อปี พ.ศ. 1899 เป็นพระราชโอรสใน[[สมเด็จพระราเมศวร]] ครองราชสมบัติต่อจากสมเด็จพระราชบิดาที่เสด็จสวรรคตในปี พ.ศ. 1938 ขณะมีพระชนมายุได้ประมาณ 21 พรรษา<ref name="หน้า61">''นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย'', หน้า 61</ref>
ในรัชสมัยของพระองค์ กรุงศรีอยุธยาเป็นปกติสุข มีการเจริญสัมพันธไมตรีกับ[[ราชวงศ์หมิง|จักรวรรดิต้าหมิง]]ตั้งแต่ปี พ.ศ. 1940 ทำให้อยุธยาเริ่มรับอิทธิพลจากจีนทั้งทางค้า การเมือง วัฒนธรรม และกฎหมาย<ref name="หน้า61"/> ด้านความมั่นคงก็โปรดให้ยกทัพไปตีอาณาจักรล้านนาและอาณาจักรสุโขทัย แต่ไม่สำเร็จ
[[พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์]] ระบุว่าในปลายรัชสมัย พระองค์พิโรธเจ้าเสนาบดีถึงกับรับสั่งให้จับกุม แต่เจ้าเสนาบดีหนีรอดไปอยู่ฟากปท่าคูจาม แล้วกราบทูลเชิญสมเด็จพระอินทราชาผู้ครองเมือง[[สุพรรณบุรี]] ([[สังคีติยวงศ์]]ระบุว่าเป็นพระเจ้าลุงของพระเจ้ารามราชา) ว่าจะยึดกรุงศรีอยุธยาถวาย เมื่อสมเด็จพระอินทราชาเสด็จถึง เจ้าเสนาบดีก็เข้าปล้นพระนครศรีอยุธยาได้ แล้วทูลเชิญสมเด็จพระอินทราชาขึ้นเสวยราชสมบัติ ส่วนสมเด็จพญารามเจ้าโปรดให้ไปกินเมืองปท่าคูจาม<ref>''พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม)'', หน้า 393-4</ref> แต่สังคีติยวงศ์ระบุว่าถูกสำเร็จโทษ<ref name="หน้า62">''นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย'', หน้า 62</ref>
== รายการอ้างอิง ==
|
