ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อัครบิดร"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Peachthestar (คุย | ส่วนร่วม) |
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) อัครบิดรคอนสแตนติโนเปิลเป็นประธาน |
||
บรรทัด 1:
[[ไฟล์:Bartolomew I.jpg|150px|thumb|right|'''อัครบิดรสากลบาร์โธโลมิวที่ 1''' [[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล]]องค์ปัจจุบัน]]▼
'''อัครบิดร'''<ref name="พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน">ราชบัณฑิตยสถาน, ''พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน'', ราชบัณฑิตยสถาน, 2548, หน้า 375-6</ref> ({{lang-en|patriarch}}) ชาว[[อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ในประเทศไทย]]เรียกว่า '''พระสังฆราช''' และ ชาว[[โปรเตสแตนต์ในประเทศไทย]]เรียกว่า'''อัครปิตา''' ส่วนชาว[[โรมันคาทอลิกในประเทศไทย]]เรียกว่า'''พระอัยกา''' ถือเป็นตำแหน่ง[[มุขนายก]]ชั้นสูงสุดใน[[คริสตจักร]][[อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์]] และอื่นๆ เช่น[[ออเรียนทัลออร์ทอดอกซ์]] [[โรมันคาทอลิก]] และ[[อัสซีเรียนแห่งตะวันออก]]
เส้น 4 ⟶ 5:
==ประวัติ==
[[ไฟล์:พระสังฆราชคิริลล์ เต็มยศ.JPG|thumb|[[อัครบิดร
หลังการ[[สังคายนาไนเซียครั้งที่หนึ่ง]]ในปี [[ค.ศ. 325]] ได้มีการแบ่งเขตการปกครองภายใน[[คริสตจักร]]ออกเป็น 3 [[เขตอัครบิดร]] ได้แก่ [[สันตะสำนัก|โรม]] [[อัครบิดรแห่งอะเล็กซานเดรีย|อะเล็กซานเดรีย]] และ[[อัครบิดรแห่งแอนติออก|แอนติออก]] แต่ละเขตมีอัครบิดรเป็นประมุข โดยถือเอาอัครบิดรแห่งกรุงโรมเป็น[[พระสันตะปาปา]]หรือประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล ต่อมามีการประชุมสภา[[สังคายนาแห่งแคลซีดัน]]กำหนดให้มี[[อัครบิดรแห่งเยรูซาเลม|เขตอัครบิดรเยรูซาเลม]]และ[[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล|เขตอัครบิดรคอนสแตนติโนเปิล]] แยกออกมาจากเขตอัครบิดรแอนติออก ทำให้ได้เขตอัครบิดร 5 เขต และมีอัครบิดร 5 คนในคริสตจักร โดยอัครบิดรแห่งโรมยังคงเป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล (Ecumenical church) และอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นรอง แต่ถือว่าเป็นใหญ่สุดใน[[คริสตจักรตะวันออก]]ซึ่งใช้ภาษากรีก ทำให้ในทางปฏิบัติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลมีอิทธิพลมากกว่า<ref name="แก่นปรัชญายุคกลาง">กีรติ บุญเจือ, ''แก่นปรัชญายุคกลาง'', จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550, หน้า 164</ref>▼
▲[[ไฟล์:Bartolomew I.jpg|150px|thumb|right|'''อัครบิดรสากลบาร์โธโลมิวที่ 1''' [[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล]]องค์ปัจจุบัน]]
▲หลังการ[[สังคายนาไนเซียครั้งที่หนึ่ง]]ในปี [[ค.ศ. 325]] ได้มีการแบ่งเขตการปกครองภายใน[[คริสตจักร]]ออกเป็น 3 เขต ได้แก่ [[สันตะสำนัก|โรม]] [[อัครบิดรแห่งอะเล็กซานเดรีย|อะเล็กซานเดรีย]] และ[[อัครบิดรแห่งแอนติออก|แอนติออก]] แต่ละเขตมีอัครบิดรเป็นประมุข โดยถือเอาอัครบิดรแห่งกรุงโรมเป็น[[พระสันตะปาปา]]หรือประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล ต่อมามีการประชุมสภา[[สังคายนาแห่งแคลซีดัน]]กำหนดให้มี[[อัครบิดรแห่งเยรูซาเลม|เขตอัครบิดรเยรูซาเลม]]และ[[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล|เขตอัครบิดรคอนสแตนติโนเปิล]] แยกออกมาจากเขตอัครบิดรแอนติออก ทำให้ได้เขตอัครบิดร 5 เขต และมีอัครบิดร 5 คนในคริสตจักร โดยอัครบิดรแห่งโรมยังคงเป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล (Ecumenical church) และอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นรอง แต่ถือว่าเป็นใหญ่สุดใน[[คริสตจักรตะวันออก]]ซึ่งใช้ภาษากรีก ทำให้ในทางปฏิบัติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลมีอิทธิพลมากกว่า<ref name="แก่นปรัชญายุคกลาง">กีรติ บุญเจือ, ''แก่นปรัชญายุคกลาง'', จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550, หน้า 164</ref>
ต่อมาเขตอัครบิดรแอนติออกยังถูกแบ่งออกเป็น 3 เขตตามภาษาพิธีกรรม คือ เขตอัครบิดรเมลไคต์ (Melkite) เขตอัครบิดรมาโรไนต์ (Maroniite) และเขตอัครบิดรซีเรียน เขตอัครบิดรกรุงโรมก็แบ่งเป็นอีก 3 เขตพิเศษ คือ [[เขตอัครบิดรเวนิส]] [[เขตอัครบิดรลิสบอน]] และ[[เขตอัครบิดรกัว]]<ref name="พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน">ราชบัณฑิตยสถาน, ''พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน'', ราชบัณฑิตยสถาน, 2548, หน้า 375-6</ref>
เมื่อ[[คริสตจักร]]แบ่งออกเป็น 2 นิกาย คือฝ่ายตะวันตกกลายเป็นนิกาย[[โรมันคาทอลิก]] ส่วนฝ่ายตะวันออกเป็นนิกาย[[อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์]] เมื่อนิกายออร์ทอดอกซ์แพร่หลายไปยังท้องที่อื่นในภูมิภาคตะวันออก จึงเกิดเขตอัครบิดรต่าง ๆ มากขึ้น เช่น กรีก อาร์มีเนีย รัสเซีย เซอร์เบีย โรมาเนีย เป็นต้น โดยให้เกียรติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็น[[บุคคลอันดับหนึ่งในบรรดาผู้ที่เท่าเทียมกัน]]
==อ้างอิง==
| |||