ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อสัญกรรมและรัฐพิธีศพของเลโอนิด เบรจเนฟ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Supanut Arunoprayote (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{ป้ายเตือนปีคศ}}
{{Infobox historical event
| Event_Name = อสัญกรรมและรัฐพิธีศพของเลโอนิด เบรจเนฟ
| Image_Name = A dead Brezhnev.jpg
| Imagesize = 250px
| Image_Caption = ร่างของ เลโอนิด เบรจเนฟ นอนอยู่บนที่แท่นพิธี ณ ห้องโถงของสภาสหภาพแรงงาน
| Participants = [[ยูริ อันโดรปอฟ]], [[คอนสตันติน เชียร์เนนโค]], นีโคไล ทิคโฮนอฟ, [[ดมีตรี อุสตีนอฟ]], [[มีฮาอิล กอร์บาชอฟ]], บุคคลสำคัญจากโซเวียตและต่างประเทศ
| Location = [[จัตุรัสแดง]], [[มอสโก]], [[สหภาพโซเวียต]]
| Date = 10–15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1982
}}
วันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1982 '''[[เลโอนิด เบรจเนฟ|เลโอนิด อิลลิช เบรจเนฟ]]''' [[เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต|เลขาธิการกลาง]]คณะกรรมาธิการกลาง[[พรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต]] คนที่ 3, [[ผู้นำสหภาพโซเวียต]]คนที่ 5 และ[[รายนามประมุขแห่งรัฐสหภาพโซเวียต|ประธานคณะผู้บริหารสูงสุด]]แห่ง[[สภาโซเวียตสูงสุดแห่งสหภาพโซเวียต]] คนที่ 4 '''ถึงแก่อสัญกรรมลง''' ด้วยโรค[[กล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด]] สิริอายุ 75 ปี การถึงแก่อสัญกรรมได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการโดยวิทยุและโทรทัศน์ของสหภาพโซเวียตในวันที่ 11 พฤศจิกายน<ref name="Tv">{{cite news|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,955057, 00.html | title = The Soviets: Changing the Guard | work = [[Time (magazine)|Time]] | date= 22 November 1982| accessdate = 23 January 2011 | page = 1 }}</ref> โดยมีรัฐพิธีศพและฝังร่างที่ กำแพงสุสานเครมลิน [[ยูริ อันโดรปอฟ]] ทายาททางการเมืองของเบรจเนฟ ได้รับเลือกเป็นเลขาธิการกลางในวันที่ 15 พฤศจิกายน 5 วันหลังอสัญกรรมของเบรจเนฟ
 
ในรัฐพิธีมี[[ประมุขแห่งรัฐ]]จาก 32 ประเทศ, [[หัวหน้ารัฐบาล]]จาก 15 ประเทศ, รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ 14 คน และ[[เจ้าชาย]]จาก 4 ประเทศมาร่วมงานนี้ ส่วน[[ประธานาธิบดีสหรัฐ]][[โรนัลด์ เรแกน]] ส่ง [[จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช]] [[รองประธานาธิบดีสหรัฐ]] เข้าร่วมแทน
== การถึงแก่อสัญกรรมและการประกาศ ==
เบรจเนฟได้ต่อสู้กับอาการป่วยหลายอย่างนับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1974 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง[[โรคหัวใจ]], [[มะเร็งเม็ดเลือดขาว]], มะเร็งในช่องปาก, [[โรคถุงลมโป่งพอง]]และโรคระบบไหลเวียนโลหิต ซึ่งทั้งหมดได้รับผลกระทบจากการสูบบุหรี่จัดและภาวะจากโรคอ้วนมากขึ้น มีข่าวลือเรื่องถึงแก่อสัญกรรมของเบรจเนฟตั้งแต่กลางทศวรรษ 1970 เนื่องจากเขาได้ขาดการประชุมของพรรคคอมมิวนิสต์ และ การทำสนธิสัญญาต่าง ๆ และมีข่าวลือว่าสุขภาพของเขากำลังแย่ลง<ref>{{cite news| author=Blake, Patricia|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,955024, 00.html | title = The Soviets: A Mix of Caution and Opportunism | work = [[Time (magazine)|Time]] | date= 22 November 1982| accessdate = 23 January 2011 | page = 1 }}</ref> เบรจเนฟไม่ค่อยปรากฏตัวต่อสาธารณชนในช่วงกลางปี ค.ศ. 1982 และมักจะอยู่ในความดูแลของหมอ แม้ว่ารัฐบาลโซเวียตยืนยันว่าเขาไม่ได้เป็นโรคร้ายแรง เขาได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคหลอดเลือดสมองอย่างรุนแรง ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1982 เขาปฏิเสธที่จะสละตำแหน่งจนกระทั่งถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1982 หลังจากประสบภาวะ[[หัวใจวาย]] จากโรค[[กล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด]]{{sfn|Service|2009|p=426}}ศพเขาได้รับเกียรติให้ฝังร่างที่สุสานกำแพงเครมลิน ที่จัตุรัสแดง หลังจากช่วงเวลาห้าวันที่มีการไว้ทุกข์ทั่วประเทศ<ref name="rumours">{{cite news|url=http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/november/10/newsid_2516000/2516417.stm | title = 1982: Brezhnev rumours sweep Moscow | publisher = [[BBC Online]] | date= 10 November 1982| accessdate = 23 January 2011 | quote = }}</ref>
 
สิ่งสัญญาณแรกที่แสดงอย่างแรกบ่งบอกถึงของการเสียชีวิตของเขาต่อ เริ่มขึ้นเมื่อเวลา 19:15 น. ตามเวลาใน[[มอสโก]]เมื่อรายการโทรทัศน์ปกติเปลี่ยนแปลงไปจากที่ต้องถ่ายทอดสดคอนเสิร์ตเพลงป๊อปได้ถูกแทนที่ด้วยสารคดีเกี่ยวกับอัตตะชีวประวัติของ [[วลาดิมีร์ เลนิน]]ทางด้านรายการ ''[[เวรียเมีย]]'' พีธีกรสวมเสื้อผ้าอึมครึมแทนการแต่งกายตามปกติ ในตอนแรกชาวโซเวียตเชื่อว่าเป็นการแถลงการเสียชีวิตของอันเดรย์ คีรีเลนโค (เขาเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1990) เพราะเขาไม่ได้เข้าร่วมในงานพิธีสวนสนามและเฉลิมฉลองครบรอบ 65 ปี [[การปฏิวัติเดือนตุลาคม|การปฏิวัติสังคมนิยมแห่งเดือนตุลาคมอันยิ่งใหญ่]]ที่[[จัตุรัสแดง]] นอกจากนี้ได้มีการเปลี่ยนแปลงผังรายการโทรทัศน์อย่างฉับพลัน เช่น การเตือนภัยสงครามและการเปลี่ยนการถ่ายทอดสดการแข่งขันฮ็อกกี้น้ำแข็งบนช่อง 2 ด้วยรายการ Tchaikovsky's Pathétique symphony การถึงแก่อสัญกรรมของเบรจเนฟได้มีการประกาศในวันที่ 11 พฤศจิกายนพร้อมกันทางวิทยุและโทรทัศน์<ref name="Tv"/>ส่วนการประกาศทางโทรทัศน์ได้รับการแถลงการโดย อีกอร์ คีรีลลอฟ ด้วยน้ำตา ในเวลา 11.00 น. ตาม[[เวลามอสโก]]{{sfn|Schmidt-Häuer|1986|p=80}}
 
ทางฝั่ง[[โลกที่หนึ่ง]]ที่ได้คาดการณ์ว่าเลโอนิด เบรจเนฟถึงแก่อสัญกรรม หลังส่งสารแสดงความยินดีแก่[[ฌูแซ เอดัวร์ดู ดุช ซังตุช]] ประธานาธิบดีแห่งแองโกลาในวันประกาศอิสรภาพ[[แองโกลา]] จากประกาศอันล่าช้าทางฝั่ง[[โลกที่หนึ่ง]]มองว่าอาจมีปัญหาในการสืบทอดอำนาจต่อจากเบรจเนฟ<ref name="rumours"/>
เส้น 21 ⟶ 22:
วันที่ 11 พฤศจิกายน [[ยูริ อันโดรปอฟ]] ได้รับเลือกให้เป็นประธานในพิธีศพ ตามความคิดในโลกที่หนึ่งเห็นได้ชัดเจนว่ายูริ อันโดรปอฟได้รับการสืบทอดอำนาจต่อจากเบรจเนฟ{{sfn|White|2000||p=211}} ในช่วงงานร่างของผู้นำสหภาพโซเวียตถูกจัดแสดงบนเบาะกำมะหยี่ ซึ่งจัดขึ้นในขบวนที่อยู่เบื้องหลังโลงศพ <ref name ="Pravda">{{cite web |url=http://english.pravda.ru/history/07-09-2009/109122-funeral-0/|title= Most Pompous Funeral Ceremonies of All Times Were Held in Soviet Union|work=[[Pravda]]|accessdate= 22 January 2011}}</ref> มีเจ้าหน้าที่คุ้มกันของร่างเบรจเนฟร่วม 44 คน<ref name ="Pravda"/>
 
กาลินา เบรจเนฟ ลูกสาวของ เบรจเนฟ ถูกเชิญตัวเขามาในพิธีพร้อมกับการ์ดสองคนตามหลัง อันโดรปอฟ ผู้สืบทอดตำแหน่งเลขาธิการพรรคเข้ากอด วิคตอเรีย เบรจเนฟ ภรรยาของเบรจเนฟ แต่อันโดรปอฟถูกกล่าวหาว่าไม่ให้ความสำคัญกับ กาลินา {{sfn|Nikolaevna|1994|p=211}} ข้อกล่าวหานี้ถูกโต้แย้งด้วยบทความในนิติยสาร ''[[ไทม์]]'' ในปี ค.ศ. 1982 อ้างว่า อันโดรปอฟ กอดทั้งสองและไม่ใช่แค่ วิคตอเรีย <ref name="TimeTwo">{{cite news|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,955057, 00.html | title =The Soviets: Changing the Guard | work = [[Time (magazine)|Time]] | date= 22 November 1982| accessdate = 23 January 2011 | page = 2 }}</ref> แม้กระนั้นในช่วง 15 เดือนที่ อันโดรปอฟ ปกครอง กาลินา ก็หยุดปรากฏตัวต่อสาธารณชน{{sfn|Nikolaevna|1994|p=211}} ในงานรัฐพิธีศพ อันโดรปอฟ กล่าวยกย่องเบรจเนฟว่า "การต่อสู้เขาทำเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียดระหว่างประเทศและพามนุษยชาติรอดพ้นภัยคุกคามจากสงครามนิวเคลียร์"และยกย่อง[[การผ่อนคลายความตึงเครียด|นโยบายผ่อนคลาย]]ของเขา{{sfn|Raymond|1994|p=86}} อันเดรย์ คีริเลนโค, สมาชิกโปลิตบูโร, ต่างหลั่งน้ำตาให้กับวิคตอเรียในงานรัฐพิธีศพ<ref name="TimeTwo"/>
 
[[มีลิตซียา]]ในมอสโกได้ทำการปิดกรุงมอสโก <ref name="TimeThree">{{cite news|url=http://http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,955057-3, 00.html | title =The Soviets: Changing the Guard | work = [[Time (magazine)|Time]] | date= 22 November 1982| accessdate = 23 January 2011 | page = 3 }}</ref>ในระหว่างงานศพในวันที่ 15 พฤศจิกายน{{sfn|Seale|1990|p=398}}เส้นทางใหญ่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาโดยตำรวจและทหารรักษาการณ์ของมอสโก ทหารผู้ยืนอยู่หน้าสภาผู้แทนราษฎรสวมชุดรัดแขนสีแดงดำ สภาสหภาพได้รับการตกแต่งด้วยธงสีแดงและริ้บบินสีดำจำนวนมากและสัญลักษณ์คอมมิวนิสต์แบบต่าง ๆ <ref name="TimeThree"/>ในวันที่สามโลงที่มีร่างของเลโอนิด เบรจเนฟ ถูกวางไว้บนรถปืนใหญ่ซึ่งลากจูงด้วยรถหุ้มเกราะ BRDM-2 สีเขียวมะกอกของ[[กองทัพโซเวียต]]มีการนำพวงมาลัยหลายสิบชิ้นรวมถึงเครื่องประดับยศของเบรจเนฟจากเจ้าหน้าที่ทหารของโซเวียตและผู้ร่วมงานคนอื่น ๆ มีประดับก่อนเดิทางไปยังสุสานเลนิน บนจัตุรัสแดง อันโดรปอฟเป็นผู้กล่าวสุนทรพจน์เป็นคนแรก ตามด้วยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม [[ดมีตรี อุสตีนอฟ]] นักฟิสิกส์และประธานสถาบันวิทยาศาสตร์ Anatoly Alexandrov ; และคนงานในโรงงาน<ref name="ATimeOne">{{cite news|author1=Blake, Patricia |author2=Amfitheatrof, Erik |url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,955078, 00.html | title = Soviet Union: The Andropov Era Begins | work = [[Time (magazine)|Time]] | date= 29 November 1982| accessdate = 23 January 2011 | page = 1 }}</ref>หลังการกล่าวสุนทรพจน์ก็มีการได้แบกโลงศพนำโดย อันโดรปอฟ, และ นีโคไล ทิคโฮนอฟ ประธานสภารัฐมนตรีไปยังบริเวณใกล้สุสาน ครอบครัวเบรจเนฟอำลาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่นำร่างและโลงลงหลุมฝัง วิคตอเรีย จูบบนใบหน้าเบรจเนฟตามประเพณีของรัสเซีย ในขณะที่ร่างกายของเบรจเนฟถูกนำลงไปไว้ในหลุมฝังศพ ทหารวงดุริยางค์ได้บรรเลง[[เพลงชาติสหภาพโซเวียต|เพลงชาติโซเวียต]]