ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าหญิงตะกอง"

เจ้าหญิงศรีสุริยมังคลาเทวี หรือ เจ้าหญิงตะกองทรงเป็นพระราชธิดาลำดับที่ 5 ของ[[พระเจ้ามินดง]]<ref>http://www.royalark.net/Burma/konbau18.htm</ref> ซึ่งประสูติแต่[[พระสนมเอกตองชเวเยที่ 2]] พระสนมเอกฝ่ายใต้ พระองค์ประสูติที่[[พระราชวังอมรปุระ]] กรุง[[อมรปุระ]] ซึ่งขณะนั้นอยู่ในรัชกาลของ[[พระเจ้าแสรกแมง]] หรือ พระเจ้าตะหย่าวดี ซึ่งเป็นพระราชบิดาของเจ้าชายมินดงในขณะนั้น ดังนั้นทรงเป็นพระราชธิดาซึ่งประสูตินอกเศวตฉัตร เจ้าหญิงทรงมีพระขนิษฐาร่วมพระมารดา 1 พระองค์ คือ [[เจ้าหญิงกยุนดอง]]

ในปีพ.ศ. 2407 ขณะที่เจ้าหญิงทรงมีพระชนมายุ 20 พรรษา ทรงอภิเษกสมรสกับพระอนุชาต่างมารดา คือ [[เจ้าชายสากู]] (ประสูติ พ.ศ. 2389) ซึ่งมีพระชนมายุ 18 พรรษา เป็นพระโอรสที่ประสูติแต่[[พระนางตองซองดอ]] มเหสีใต้ หนึ่งในพระมเหสีของพระเจ้ามินดง ทั้งสองพระองค์ไม่ทรงมีพระโอรสธิดาร่วมกัน เจ้าชายสากูทรงมีพระโอรสธิดา 2 พระองค์ กับพระสนมฉิ่น เลย์

เจ้าหญิงตะกองและเจ้าชายสากู พระสวามีถูกปลงพระชนม์ที่[[มัณฑะเลย์]]ในเหตุการณ์ความวุ่นวายทางการเมือง คือ ความพยายามก่อรัฐประหารวังหลวงในวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2409 ซึ่งผู้ก่อการคือ[[เจ้าชายมยินกุ่น]]และ[[เจ้าชายมยินกุนเดง]]<ref>Htin Aung, "The Stricken Peacock: Anglo-Burmese Relations 1752–1948", Martinus Nijhoff, The Hague; published 1965; ISBN 978-940-15-1045-5</ref>พระโอรสของพระเจ้ามินดงที่ประสูติแต่[[พระสนมเอกตองชเวเยที่ 1]] พระสนมเอกฝ่ายใต้อีกพระองค์หนึ่ง ทั้งสองพระองค์มีศักดิ์เป็นพระเชษฐาและพระอนุชาต่างมารดาของเจ้าหญิงตะกอง การก่อกบฎของเจ้าชายทั้งสองพระองค์เกิดจากความไม่พอใจที่พระเจ้ามินดง ผู้เป็นพระราชบิดา ทรงแต่งตั้ง[[เจ้าชายกะหน่อง]] พระอนุชาขึ้นเป็นองค์รัชทายาท เจ้าชายมยินกุ่นทรงคาดหวังที่จะได้รับตำแหน่งนี้ เจ้าชายทั้งสองพระองค์ทรงได้รับการสนุบสนุนจากอังกฤษ ซึ่งไม่พอใจแนวทางการปฏิรูปราชอาณาจักรและกองทัพให้ทันสมัยของเจ้าชายกะหน่อง เจ้าชายกะหน่องถูกปลงพระชนม์ขณะประชุมในสภาลุดต่อ จากนั้นกองกำลังของเจ้าชายทั้งสองได้บุกพระราชวังหลวงเพื่อปลงพระชนม์พระเจ้ามินดง แต่ทรงหลบหนีออกไปได้ กองทัพกบฏได้ทำการสังหารบรรดาราชนิกุลที่ต่อต้าน ซึ่งเจ้าหญิงตะกองและเจ้าชายสากูก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย ความพยายามก่อการรัฐประหารล้มเหลวเนื่องจากไม่สามารถปลงพระชนม์พระเจ้ามินดงได้ เจ้าชายทั้งสองทรงถูกต่อต้าน จึงหลบหนีไปยังดินแดน[[พม่าภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร]] และทรงได้รับสถานะลี้ภัยจากอังกฤษ