ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตันก๋ง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Miwako Sato (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Miwako Sato (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 81:
}}
 
'''ตันก๋ง''' ตาม[[ภาษาจีนฮกเกี้ยน|สำเนียงฮกเกี้ยน]] หรือ '''เฉิน กง''' ตาม[[ภาษาจีนกลาง|สำเนียงกลาง]] ({{zh|t=陳宮|s=陈宫|p=Chén Gōng}}; ตาย ค.ศ. 198)<ref>{{cite book|author=de Crespigny, Rafe|title=A biographical dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23–220&nbsp;AD)|publisher=Brill|year=2007|isbn=978-90-04-15605-0|page=66}}</ref> ชื่อรองว่า '''กงไถ''' (公臺) เป็นข้าราชการชาวจีนสมัยปลาย[[ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก]] รับใช้ขุนศึก[[โจโฉ|เฉา เชา]]/โจโฉ (曹操) หรือโจโฉ ต่อมาเป็นที่ปรึกษาของขุนศึก[[ลิโป้|ลฺหวี่ ปู้]]/ลิโป้ (呂布) หรือลิโป้ หลังจากเฉา เชา พิชิตลฺหวี่ ปู้ ใน[[Battle of Xiapi|ยุทธการเซี่ยพี]] (下邳之戰) แล้ว ก็ประหารเฉิน กง พร้อมกับลฺหวี่ ปู้
 
ในนิยายสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 14 เรื่อง ''[[สามก๊ก]]'' เฉิน กง เป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยในราชวงศ์ฮั่น แต่เลื่อมใสเฉา เชา ที่คิดกำจัดทรราช[[ตั๋งโต๊ะ|ต่ง จั๋ว]]/ตั๋งโต๊ะ (董卓) หรือตั๋งโต๊ะ จึงละทิ้งราชการออกติดตามเฉา เชา แต่เมื่อเห็นเฉา เชา สังหาร[[แป๊ะเฉีย|ลฺหวี่ ปั๋วเชอ]]/ลิแป๊ะเฉีย (呂伯奢) หรือลิแป๊ะเฉีย ทั้งตระกูลด้วยความเข้าใจผิด เฉิน กง จึงผละหนีจากเฉา เชา ไปเข้ากับลฺหวี่ ปู้ ท้ายที่สุดก็ถูกเฉา เชา ประหารพร้อมลฺหวี่ ปู้ เช่นเดียวกับในประวัติศาสตร์
 
==ประวัติ==
บรรทัด 89:
ปีเกิดของเฉิน กง นั้นไม่มีบันทึกในประวัติศาสตร์ แต่ทราบว่า เขาเป็นชาวตงจวิ้น (東郡) อยู่ทางใต้ของ[[Shen County|เทศมณฑลเชิน]] (莘縣) [[มณฑลซานตง|มณฑลชานตง]] (山东省) ในปัจจุบัน
 
ราว ค.ศ. 190 เฉิน กง เข้าสวามิภักดิ์[[โจโฉ|เฉา เชา]] หรือ/โจโฉ เวลานั้น ขุนศึกทั่วแว่นแคว้น[[ศึกปราบตั๋งโต๊ะ|รวมกำลังกัน]]มาปราบทรราช[[ตั๋งโต๊ะ|ต่ง จั๋ว]] หรือ/ตั๋งโต๊ะ ซึ่งจับพระมหากษัตริย์[[หองจูเหียบ|หลิว เซี่ย]] (劉協) หรือหองจูเหียบ พระมหากษัตริย์ เป็นองค์ประกันอยู่ในนคร[[ลกเอี๋ยง|ลั่วหยาง]]/ลกเอี๋ยง (洛阳) หรือลกเอี๋ยง ผลงานสำคัญของเฉิน กง ในช่วงที่รับใช้เฉา เชา นั้น คือ เมื่อ ค.ศ. 193 เขาใช้ยุทธวิธีทางทูตพิชิตหยั่นโจว (兖州) ซึ่งอยู่ภาคตะวันตกของมณฑลชานตงในปัจจุบัน นับเป็นการวางรากฐานให้เฉา เชา เข้าสู่อำนาจในเวลาถัดมา
 
ใน ค.ศ. 194 ระหว่างที่เฉา เชา นำทัพออกปราบปราม[[โตเกี๋ยม|เถา เชียน]]/โตเกี๋ยม (陶謙) หรือโตเกี๋ยม ที่[[ชีจิ๋ว|สฺวีโจว]]/ชีจิ๋ว (徐州) หรือชีจิ๋ว ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของ[[มณฑลเจียงซู]] (江苏省) ในปัจจุบัน เฉิน กง และสหาย คือ [[เตียวเมา|จาง เหมี่ยว]]/เตียวเมา (張邈) หรือเตียวเมา ได้หนีไปเข้ากับ[[ลิโป้|ลฺหวี่ ปู้]] หรือ/ลิโป้ ขุนศึกคู่แข่งของเฉา เชา ด้วยความช่วยเหลือของเฉิน กง และจาง เหมี่ยว ลฺหวี่ ปู้ สามารถยึดหยั่นโจวได้อย่างรวดเร็ว เฉา เชา จึงรีบยกทัพกลับมาล้อมลฺหวี่ ปู้ ที่ผูหยาง (濮陽) รบรากันกว่าร้อยวัน ไม่รู้แพ้ชนะ เผอิญเกิดทุพภิกขภัย ลฺหวี่ ปู้ จึงทิ้งที่มั่นไปอาศัยร่มโพธิ์ร่มไทรของ[[เล่าปี่|หลิว เป้ย์]] (劉備) หรือเล่าปี่ ที่เซี่ยพี (下邳) ปัจจุบันคือ [[พีโจว]] (邳州) มณฑลเจียงซู
 
ด้วยความช่วยเหลือของเฉิน กง และจาง เหมี่ยว ลฺหวี่ ปู้ สามารถยึดหยั่นโจวได้อย่างรวดเร็ว เฉา เชา จึงรีบยกทัพกลับมาล้อมลฺหวี่ ปู้ ที่ผูหยาง (濮陽) รบรากว่าร้อยวัน ไม่รู้แพ้ชนะ เผอิญเกิดทุพภิกขภัย ลฺหวี่ ปู้ จึงทิ้งที่มั่นไปอาศัยร่มโพธิ์ร่มไทรของ[[เล่าปี่|หลิว เป้ย์]]/เล่าปี่ (劉備) ที่เซี่ยพี (下邳) ปัจจุบันคือ [[พีโจว]] (邳州) มณฑลเจียงซู
ใน ค.ศ. 196 ลฺหวี่ ปู้ หักหลังหลิว เป้ย์ โดยยึดเมืองเซี่ยพี ประกาศตัวเป็นเจ้าเมือง แล้วส่งหลิว เป้ย์ ไปอยู่เมืองเสี่ยวเพ่ย์ (小沛) หรือเสียวพ่าย ซึ่งอยู่ใกล้เคียง
 
ใน ค.ศ. 196 ลฺหวี่ ปู้ หักหลังหลิว เป้ย์ โดยยึดเมืองเซี่ยพี ประกาศตัวเป็นเจ้าเมือง แล้วส่งหลิว เป้ย์ ไปอยู่เมืองเสี่ยวเพ่ย์/เสียวพ่าย (小沛) หรือเสียวพ่าย ซึ่งอยู่ใกล้เคียง
ใน ค.ศ. 198 ลฺหวี่ ปู้ ยกทัพโจมตีหลิว เป้ย์ หลิว เป้ย จึงไปขอความช่วยเหลือจากเฉา เชา เฉา เชา จึงนำทัพมาปราบลฺหวี่ ปู้ ยังเมืองเซี่ยพี ครั้นกองทัพของเฉา เชา มาถึงเผิงเฉิง (彭城) ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของเซี่ยพี และปัจจุบันคือ [[Xuzhou|สฺวีโจว]] (徐州) มณฑลเจียงซูนั้น เฉิน กง แนะให้ลฺหวี่ ปู้ ชิงโจมตีเฉา เชา ก่อน แต่ลฺหวี่ ปู้ ฟังคำเมีย จึงนิ่งรอให้เฉา เชา รุก แต่เมื่อเปิดศึกกันแล้วมีแต่จะแพ้ ลฺหวี่ ปู้ พยายามจะตีฝ่าวงล้อมออกไปก็ไม่เป็นผล จึงคิดจะจำนนต่อเฉา เชา แต่เฉิง กง ห้ามไว้
 
ใน ค.ศ. 198 ลฺหวี่ ปู้ ยกทัพโจมตีหลิว เป้ย์ เป็นเหตุให้หลิว เป้ย จึงไปขอความช่วยเหลือจากเฉา เชา และเฉา เชา จึงนำทัพมาปราบลฺหวี่ ปู้ ยังเมืองเซี่ยพี ครั้นกองทัพของเฉา เชา มาถึงเผิงเฉิง (彭城) ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของเซี่ยพี และปัจจุบันคือ [[Xuzhou|สฺวีโจว]] (徐州) มณฑลเจียงซูนั้น เฉิน กง แนะให้ลฺหวี่ ปู้ ชิงโจมตีเฉา เชา ก่อน แต่ลฺหวี่ ปู้ ฟังคำเมีย จึงนิ่งรอให้เฉา เชา รุก แต่เมื่อเปิดศึกกันแล้วมีแต่จะแพ้ ลฺหวี่ ปู้ พยายามจะตีฝ่าวงล้อมออกไปก็ไม่เป็นผล จึงคิดจะจำนนต่อเฉา เชา แต่เฉิงทว่า เฉิน กง ห้ามไว้
 
== อ้างอิง ==
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/ตันก๋ง"