ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โชซ็อนโบราณ"

ในบันทึกประวัติศาสตร์อีกเล่มของเกาหลีที่มีชื่อว่า ฮวานดาน โกกิ อันเป็นบันทึกประวัติศาสตร์ที่แตกต่างออกไปจากประวัติศาสตร์ทั่วไป ซึ่งกำลังได้รับการถกเถียงจากนักประวัติศาสตร์ทั่วไปถึงความถูกต้องบันทึกว่า หลังจากยุคสมัยของดันกุน วังกอม แล้วกษัตริย์ที่สืบบัลลังก์เป็นโอรสของพระองค์คือ ดันกุน ปูรู ขึ้นสืบต่อในปี 1697 ก่อนพุทธศักราช ก่อนที่ดันกุน ปูรู จะขึ้นเป็นกษัตริย์ เคยได้รับสั่งจากพระบิดาให้เดินทางไปเมืองจีนเพื่อไปพบกับเซี่ยหยู ซึ่งในระหว่างนั้นกำลังแก้ปัญหาเรื่องน้ำท่วมให้กับพระเจ้าซุ่น ซึ่งเป็นกษัตริย์องค์สุดท้ายในตำนาน 5 กษัตริย์ยุคโบราณของจีน และดันกุน ปูรู นี่เองเป็นผู้บอกวิธีการสร้างฝายทดน้ำให้แก่[[เซี่ยหยู]] เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนแก่ประชาชน จนต่อมา[[เซี่ยหยู]]ได้รับสืบเป็นกษัตริย์ต้น[[ราชวงศ์เซี่ย]] ราชวงศ์แรกของ[[จีน]] ซึ่งหากยืนตามบันทึกแล้ว ก็ยังคงอิงกับตำนานเทพเจ้าเกาหลีเรื่อง พระเจ้าสร้างโลกด้วยเช่นกัน ยังกล่าวถึงยุคสมัยโคโจซ็อนว่ากษัตริย์สืบต่อกันถึง 45 พระองค์ จากปี 1790 ก่อนพุทธศักราช ถึงปี พ.ศ. 306

 

 

ในเรื่องของชาว[[จีน]]ที่ไปเป็นกษัตริย์ปกครองโคโจซ็อนนี้ปรากฏอยู่ใน[[ประวัติศาสตร์ของเกาหลี]]ในสองยุคสมัย จึงมักทำให้สับสนว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในยุคสมัยใดกันแน่ เหตุการณ์แรกคือเรื่องของ จี้จื่อ หรือ กีจา นี้เกิดในช่วงของโคโจซ็อนยุคกลาง ตรงกับยุคสมัย[[ราชวงศ์โจว]] แต่อีกเหตุการณ์หนึ่งนั้นเกิดขึ้นสมัยโคโจซ็อนยุคปลาย ซึ่งตรงกับยุคสมัย[[ราชวงศ์ฮั่น]]ของ[[จีน]] เหตุการณ์ครั้งหลังนี้ยังนำมาสู่การก่อตั้งอาณาจักรแห่งใหม่ขึ้นอีกแห่งทางตอนใต้ของ[[คาบสมุทรเกาหลี]] ในประวัติศาสตร์ช่วงหลังนี้กล่าวถึงขุนพลชาว[[จีน]]ผู้หนึ่งนามว่า [[เหว่ยมั่ง]] ในพ.ศ. 349 เหว่ยมั่งเป็นขุนพลจาก[[แคว้นเอี๋ยน]] ที่ลี้ภัยเข้าไปอยู่ในอาณาจักรโคโจซ็อน แล้วเข้ารับใช้[[กษัตริย์จุน]] ที่ปกครองโคโจซ็อนในขณะนั้น