ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐประหาร 18 บรูว์แมร์"

|Event_Name = รัฐประหาร 18 บรูแมร์บรูว์แมร์

|Participants = [[จักรพรรดินโปเลียนที่ 1|นโปเลียน โบนาปาร์ต]], [[แอมานุแอล โฌแซ็ฟ ซีเยแย็ส]], [[Charles-Mauriceชาร์ล deมอริส Talleyrandเดอ ตาแลร็อง-Périgord|ชาลล์-โมรี แตเรล็องเปรีกอร์]], [[Roger Ducos|โรเจรอเฌ ดูกอสดูว์โก]], [[Paul Barras|ปอล แบร์ราบารัส]], [[Lucien Bonaparte|ลูเซียนลูว์เซียง โบนาปาร์ต]], [[โฌแซ็ฟ โบนาปาร์ต]], [[Jean Jacques Régis de Cambacérès|ฌ็อง-ฌัก-เรฌิส เดอ ก็องบาเซแร็ส]], [[Charles-François Lebrun, duc de Plaisance|ชาร์ล-ฟร็องซัว เลอเบริง]] และคนอื่นๆอื่น ๆ

'''รัฐประหาร 18 บรูแมร์บรูว์แมร์''' ({{lang-fr|Coup d'État du 18 brumaire}}) เป็นแผนการรัฐประหารของนายพล[[นโปเลียน โบนาปาร์ต]] เริ่มขึ้นในวันที่ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1799 ซึ่งตรงกับวันที่ 18 บรูแมร์ปีที่เดือนบรูว์แมร์ ปีที่ 8 ในปฏิทินสาธารณรัฐฝรั่งเศส การรัฐประหารครั้งนี้ทำให้นโปเลียนกลายเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในฝรั่งเศสในตำแหน่งกงสุลเอกและถือเป็นจุดสิ้นสุด[[สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส]] การรัฐประหารครั้งนี้ไม่มีการหลั่งเลือด หลังการรัฐประหารมีการสถาปนาคณะรัฐบาลใหม่ที่เรียกว่า[[คณะกงสุลฝรั่งเศส]]ขึ้นมาแทนคณะดีแร็กตัวร์

ในเช้าวันที่ 18 บรูแมร์เดือนบรูว์แมร์ ในขณะที่ปารีสยังอยู่ในความไม่สงบจาก[[การปฏิวัติฝรั่งเศส]] ลูเซียนลูว์เซียง โบนาปาร์ต ประธานสภานิติบัญญัติ ได้บอกให้สมาชิกรัฐสภาและคณะดีแร็กตัวร์ทั้งหมดลี้ภัยเหตุจลาจลในปารีสไปยังพระราชวังแช็งต์คลูแซ็ง-กลูบริเวณชานเมืองทางตะวันตกของปารีสและเปิดการประชุมขึ้นที่นั่น สมาชิกฝ่ายนโปเลียนได้ชักจูงให้สมาชิกคณะดีแร็กตัวร์ทั้ง 5 คนลาออกและล้มเลิกระบอบดีแร็กตัวร์ ซึ่งแอมานุแอล โฌแซ็ฟ ซีเยแย็ส, โรเจรอเฌ ดูกอสดูว์โก และ ปอล แบร์ราบารัส ยอมลาออก อย่างไรก็ตาม ดีแร็กตัวร์สองแร็กตัวร์อีก 2 คนไม่ยอมลาออก

ในวันที่ 19 บรูแมร์เดือนบรูว์แมร์ ที่พระราชวังแช็งต์คลูแซ็ง-กลู การประชุมยังดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด นายพลนโปเลียนซึ่งอดทนรออยู่นอกห้องประชุมนั้นทนไม่ไหว นำกำลังทหารกองเล็กๆเล็ก ๆ เข้าไปยังห้องประชุมสภาเพื่อโน้มน้าว แต่ไม่มีใครยอมฟัง ขณะเดียวกันการกระทำของนโปเลียนก็ถูกสมาชิกสภาบางส่วนโจมตีว่ากระทำการอุกอาจคิดจะกบฎ ขณะนั้นสภาได้มีการเสนอญัตติให้ประกาศว่านโปเลียนเป็นพวกนอกกฎหมายซึ่งจะทำให้นโปเลียนหลุดจากตำแหน่งทั้งหมด ในเวลาคับขันนั้นเอง ลูเซียนลูว์เซียง โบนาปาร์ต ประธานที่ประชุมได้แอบออกไปบอกยังทหารนอกห้องว่า พวกสมาชิกสภาส่วนใหญ่ถูกชักจูงไปในทางร้าย หลังจากนั้นเขาดำเนินการจัดฉากให้มีการลอบแทงนโปเลียนกลางที่ประชุม ลูเซียนลูว์เซียงสั่งทหารของนโปเลียนให้ป้องกันนโปเลียน และจับกุมผู้ก่อเหตุออกไป

ในวันที่ 20 บรูแมร์เดือนบรูว์แมร์ หลังข่าวการปองร้ายนโปเลียนแพร่สะพัดออกไปยังปารีส นโปเลียนก็ได้รับความเห็นอกเห็นใจจากประชาชนจำนวนมาก นายพล[[ฌออากีม มูว์รา]] ยกทัพเข้าล้อมพระราชวังแช็งต์คลูแซ็ง-กลู นโปเลียนใช้ข้ออ้างการถูกปองร้ายโดยสมาชิกสภานี้ทำรัฐประหาร นายพลนโปเลียนประกาศสถาปนารัฐบาลชั่วคราวที่เรียกว่า[[คณะกงสุลฝรั่งเศส|คณะกงสุล]] ซึ่งอำนาจทั้งหมดอยู่ที่กงสุลสามคน และได้ประกาศว่าการปฏิวัติฝรั่งเศสได้สิ้นสุดลงแล้ว คณะกงสุลจะบริหารประเทศเป็นการชั่วคราวในขณะที่รัฐสภาดำเนินการร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่