ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ประเทศภูฏาน"

| footnotes =

}}

 

ชื่อในภาษาท้องถิ่นของประเทศคือ ''Druk Yul'' (อ่านว่า ''ดรุก ยุล'') แปลว่า "ดินแดนของมังกรสายฟ้า (Land of the Thunder Dragon) " นอกจากนี้ยังเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ''Druk Tsendhen'' เนื่องจากที่ภูฏาน เสียงสายฟ้าฟาดถือเป็นเสียงของ[[มังกร]] ส่วนชื่อ ''ภูฏาน'' (Bhutan) มาจากคำสมาสในภาษาสันสกฤต ภู-อุฏฺฏาน อันมีความหมายว่า "แผ่นดินบนที่สูง" (ในภาษาฮินดี สะกด भूटान ถอดเป็นตัวอักษรคือ ภูฏาน)

 

== ประวัติศาสตร์ ==

ในปี [[พ.ศ. 2173]] [[ดรุกปา ลามะ]] ลี้ภัยจาก[[ทิเบต]]สู่ภูฏาน ต่อมาได้ตั้งตัวขึ้นเป็น [[ธรรมราชา]] ปกครองครองดินแดนด้วยระบบศาสนเทวราช มีคณะรัฐมนตรีช่วย 4 ตำแหน่ง แม้ภูฏานจะพยายามแยกตัวอยู่อย่างโดดเดี่ยว แต่ต่อมาก็ถูกรุกรานจากประเทศเพื่อนบ้านโดยเฉพาะทิเบตอยู่หลายครั้งในช่วงพุทธศตวรรษที่ 22 ถึง 23 ในระยะต่อมาก็ยังถูกรุกรานโดยอังกฤษซึ่งมีอำนาจอยู่ในอินเดียก่อนที่จะได้เจรจาสงบศึกกัน ในปี [[พ.ศ. 2453]]

 

== การเมือง ==

[[ไฟล์:King Jigme Khesar Namgyel Wangchuck (edit).jpg|thumb|left|180px|สมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี เคเซอร์ นัมเกล วังชุก]]

ทรงปกครองประเทศโดยมีคณะองคมนตรีเป็นที่ปรึกษา และสภาแห่งชาติที่เรียกว่า ซงดู (Tsongdu) ทำหน้าที่ในการออกกฎหมาย ประกอบด้วยสมาชิก 161 คน

* สมาชิก 55 คน มาจากการแต่งตั้งของพระมหากษัตริย์

ในสมัยศตวรรษที่ 17 นักบวช ซับดุง นาวัง นำเยล (Zhabdrung Ngawang Namgyal) ได้รวบรวมภูฏานให้เป็นปึกแผ่นและก่อตั้งเป็นประเทศขึ้น และในปี 2194 นักบวชซับดุงได้ริเริ่มการบริหารประเทศแบบสองระบบ คือ แยกเป็นฝ่ายฆราวาสและฝ่ายสงฆ์ ภูฏานใช้ระบบการปกครองดังกล่าวมาเป็นเวลากว่าสองศตวรรษ จนกระทั่งเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม 2450 พระคณะที่ปรึกษาแห่งรัฐ ผู้ปกครองจากมณฑลต่าง ๆ ตลอดจนตัวแทนประชาชนได้มารวมตัวกันที่เมืองพูนาคา และทำการเลือกอย่างเป็นเอกฉันท์ให้ อูเก็น วังชุก (Ugyen Wangchuck) ซึ่งขณะนั้นเป็นผู้ปกครองเมืองตองซา (Trongsa) ขึ้นเป็นกษัตริย์องค์แรกของภูฏาน โดยดำรงตำแหน่งเป็นสมเด็จพระราชาธิบดีองค์แรกแห่งราชวงศ์วังชุก (Wangchuck) เนื่องจากคุณสมบัติที่โดดเด่นของพระองค์ตั้งแต่ครั้งยังทรงดำรงตำแหน่งเป็นผู้ปกครองเมืองตองซา ทรงมีลักษณะความเป็นผู้นำและเป็นผู้นำที่เคร่งศาสนาและมีความตั้งพระทัยแน่วแน่ที่จะยกระดับความเป็นอยู่ของประชาชนให้ดีขึ้น ราชวงศ์วังชุกปกครองประเทศภูฏานมาจนถึงปัจจุบันสมเด็จพระราชาธิบดีองค์ปัจจุบันคือ สมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี เคเซอร์ นัมเกล วังชุก (Jigme Khesar Namgyal Wangchuck) ขึ้นครองราชสมบัติเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2549 เป็นสมเด็จพระราชาธิบดีองค์ที่ 5 แห่งราชวงศ์วังชุก

{|

|

# [[มณฑลดากานา]] (དར་དཀར་ན་རྫོང་ཁག་)

# [[มณฑลกาซา]] (མགར་ས་རྫོང་ཁག་)

# [[มณฑลมองการ์]] (མོང་སྒར་རྫོང་ཁག་)

# [[มณฑลพาโร]] (སྤ་རོ་རྫོང་ཁག་)

# [[มณฑลพูนาคา]] (སྤུ་ན་ཁ་རྫོང་ཁག་)

|

<ol start = "11">

<li>[[มณฑลซัมชิ]] (བསམ་རྩེ་རྫོང་ཁག་)

<li>[[มณฑลซาร์ปัง]] (གསར་སྤང་རྫོང་ཁག་)

<li>[[มณฑลตาชิกัง]] (བཀྲིས་སྒང་རྫོང་ཁག་)

<li>[[เขตตาชิยังต์ซี]] (གཡང་རྩེ་རྫོང་ཁག་)

<li>[[มณฑลเชมกัง]] (གཞལམ་སྒང་རྫོང་ཁག་)

|}

 

[[ไฟล์:Takstan-monastery.jpg|thumb|วัดป่าทักชัง - Taktshang Goemba หรือ "รังเสือ - Tiger Nest" อันเป็นที่เคารพสักการะยิ่งของชาวพุทธในภูฏาน ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง 900 เมตรชายเขตเมืองปาโร - [http://maps.google.com/maps?ll=27.491884,89.363544&spn=0.011706,0.026157&t=h&z=16&vpsrc=6&lci=com.panoramio.all maps.google]]]

* '''สัตว์ประจำชาติ''' : [[ทาคิน]] เป็นสัตว์ที่หายาก เพราะมีอยู่ในดินแดนภูฏานเพียงแห่งเดียว และอยู่ในสถานะใกล้สูญพันธุ์ มีลักษณะคล้าย[[วัว]]ผสม[[แพะ]]ตัวใหญ่ มีเขา ขนตามตัวมีสีดำ มักจะอาศัยอยู่กันเป็นฝูงในป่าโปร่ง บนความสูงกว่า 4,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลขึ้นไป ชอบกิน[[ไม้ไผ่]]เป็นอาหาร

* '''ดอกไม้ประจำชาติ''' : ดอก[[ป๊อปปี้]]สีฟ้า เป็นดอกไม้ป่าที่พบตามเขตภูเขาในภูฏาน

* '''อาหารประจำชาติ''' : อาหารพื้นบ้านเป็นอาหารเรียบง่าย อาหารหลักเป็นทั้ง[[ข้าว]] [[บะหมี่]] [[ข้าวโพด]] ยังนิยมเคี้ยว[[หมาก]]อยู่ อาหารส่วนใหญ่ประกอบด้วยพริก ผักและมันหมู อาหารประจำชาติคือ Ema datshi ซึ่งประกอบด้วยพริกสดกับซอสเนยต้มกับ[[หัวไชเท้า]] มันหมูและหนังหมู ชาวภูฏานนิยมอาหารรสจัด เครื่องดื่มมักเป็นชาใส่นมหรือน้ำตาล ในฤดูหนาวนิยมดื่มเหล้าหมักที่ผสมข้าวและไข่ ไม่นิยมสูบ[[บุหรี่]] นอกจากนั้นมีอาหารจาก[[ทิเบต]] เข่นซาลาเปาไส้เนื้อ ชาใส่เนยและเกลือ และอาหารแบบ[[เนปาล]]ในภาคใต้ที่กินข้าวเป็นหลัก

* [[ธงชาติภูฏาน]]

** มังกรที่อยู่ตรงกลางของธงชาติ หมายถึง ประเทศดรุกยุล มีความหมายว่าดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ตัวมังกรมีสีขาวบริสุทธิ์ อันเป็นการแสดงออกถึงความจงรักภักดีของคนทุกเชื้อชาติ ทุกภาษาที่อยู่ในประเทศ ท่าทีที่มังกรกำลังอ้าปากคำรามนั้น แสดงออกถึงความมีอำนาจน่าเกรงขามของเหล่าพระผู้เป็นเจ้าทั้งชายและหญิงที่ปกป้องภูฏาน

 

เนื่องจากภูฏานเป็นประเทศขนาดเล็ก ลักษณะภูมิอากาศจึงไม่แตกต่างกันมากนัก โดยมากเป็นภูมิอากาศแบบกึ่งร้อนมีฝนชุก ยกเว้นตอนเหนือซึ่งเป็นภูเขาสูง ทำให้มีอากาศแบบหนาวเทือกเขา

 

 

* ฤดูหนาว จะอยู่ในช่วงเดือนธันวาคม - กุมภาพันธ์ อากาศจัดเย็นจัดตอนกลางคืนและรุ่งเช้า และจะมีหมอกหนา บางครั้งโดยเฉพาะในช่วงเดือนมกราคม อาจมีหิมะตกบ้าง

 

== ทรัพยากรธรรมชาติ ==

ในภูฏานมีพื้นที่ป่าถึง 60% มีอุทยานแห่งชาติ 4 แห่ง เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า 4 แห่ง และเขตสงวนธรรมชาติ 1 แห่ง คิดเป็น 35% ของพื้นที่ประเทศ ในพื้นที่ดังกล่าวมีสัตว์และพืชหายากมากกว่า 7,000 ชนิด มีกล้วยไม้เฉพาะถิ่น 300 เขต และพันธุ์ไม้หายากอีกราว 500 ชนิด และมีสมุนไพรหายากราว 150 ชนิด

== ประชากร ==

[[ไฟล์:Bhutanese people.jpg|thumb|250px|ชาวภูฏาน]]

* '''เชื้อชาติ''' ประกอบด้วย 3 เชื้อชาติ ได้แก่

** ชาร์คอป (Sharchops) ชนพื้นเมืองดั้งเดิม ส่วนใหญ่อยู่ทางภาคตะวันออก

** โลซาม (Lhotshams) ชนเชื้อสายเนปาล ส่วนใหญ่อยู่ทางใต้''

 

** กลุ่ม[[ดรุกปา]] ซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่ม คือ

*** กลุ่มเชื้อสาย[[ธิเบต]]

** กลุ่มชนอื่น ๆ อีก 13% คือชาว[[ธิเบต]] ชาว[[สิกขิม]] และชาวอินเดีย

 

** วันชาติ ตรงกับวันที่ 17 ธันวาคม ซึ่งเป็นวันที่กษัตริย์องค์แรกของราชวงศ์วังชุกขึ้นครองราชย์

** วันขึ้นปีใหม่ ขึ้นกับปฏิทินทางจันทรคติและแตกต่างไปในแต่ละท้องถิ่นโดยทั่วไปในงานจะมีการแข่งขันยิงธนู ไหว้พระ บูชาเทพเจ้า และรับประทานอาหารร่วมกันภายในครอบครัว

== ศาสนา ==

 

:''ดูเพิ่มเติมได้ที่ [[พุทธศาสนาในประเทศภูฏาน]]''

* [http://www.fringer.org/?p=129 ภูฏาน: อารยธรรมแห่งสุดท้าย?] บทความแนะนำภูฏานโดยคนชายขอบ

* [http://www.mfa.go.th/web/2386.php?id=299 ข้อมูลราชอาณาจักรภูฏานจากเว็บไซต์กระทรวงต่างประเทศ]

{{ประเทศภูฏาน}}

{{เอเชีย}}