ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าอะเนาะเพะลูน"

ในขณะนั้นอาณาจักรหงสาวดีที่เคยยิ่งใหญ่ได้แตกสลายไปหมดแล้ว โดยแบ่งออกเป็น 3 ส่วนในสมัยที่[[พระเจ้านันทบุเรง|พระเจ้าหงสาวดีนันทบุเรง]]สิ้นพระชนม์ คือ

พระเจ้าตองอูประชวรถึงแก่พิราลัย '''พระมหาอุปราชานัดจินหน่อง (พระสังกทัต) ''' ขึ้นเป็นพระเจ้าตองอูแทนพระบิดาเกรงจะต้านทานอังวะไม่ได้จึงส่งทูตมายอมอ่อนน้อมต่อ[[กรุงศรีอยุธยา]]ใน [[พ.ศ. 2152]] รัชสมัยของ[[สมเด็จพระเอกาทศรถ]] แต่เมื่อพระเจ้าอโนเพตลุนยกทัพมาตีเมืองตองอู สมเด็จพระเอกาทศรถไม่ได้ทรงยกทัพไปช่วยแต่รับสั่งให้'''พระยาทะละ'''ที่ปกครองหัวเมืองมอญทางใต้กับ '''ฟิลิป เดอ ปริโต''' ชาวโปรตุเกส เจ้าเมืองสิเรียมซึ่งเป็นเมืองขึ้นของกรุงศรีอยุธยาสมันนั้นเกณฑ์ไพร่พลมอญไปช่วย แต่ทัพมอญนั้นยกไปช้าทำให้พระเจ้าตองอูนัดจินหน่องยอมอ่อนน้อมต่อพระเจ้าอโนเพตลุนใน [[พ.ศ. 2153]]

ต่อมาพระยาทะละกับเดอปริโตแตกคอกันเพราะเดอปริโตทำลายและย่ำยี[[พระพุทธศาสนา]]ด้วยการรื้อสถูปเจดีย์เพื่อหาสมบัติซึ่งเป็นสิ่งที่ชาว[[พม่า]][[มอญ]]รับไม่ได้ ชาวเมืองสิเรียมก็พากันเกลียดชัง พระเจ้าอโนเพตลุนได้โอกาสจึงเสด็จตีเมืองสิเรียมใน [[พ.ศ. 2155]] ครั้งนี้อยุธยาไม่ช่วยเดอปริโตจึงเอา[[หงสาวดี|เมืองหงสาวดี]]ไปยกให้รัฐบาล[[โปรตุเกส]]แล้วขอทัพเรือมาช่วยแต่มาไม่ทัน พระเจ้าอโนเพตลุนทรงตีเมืองสิเรียมแตกเมื่อ ขึ้น 7 ค่ำ เดือน 5 [[พ.ศ. 2156]] ทรงจับเดอปริโตไปตรึง[[ไม้กางเขน|กางเขน]] และกวาดต้อนชาวโปรตุเกสกับพวกลูกครึ่งราว 400 ไปเป็นทาสที่อังวะ ทัพเรือโปรตุเกสมาถึงหลังสิเรียมถูกตีแตกเลยถูกทัพอังวะยึดไว้ ส่วนพระเจ้าตองอูนัดจินหน่อง พระเจ้าอโนเพตลุนเห็นว่าเป็นเชื้อสาย[[ราชวงศ์ตองอู]]เหมือนกัน จึงสั่งให้กลับมานับถือ[[ศาสนาพุทธ]] และสวามิภักดิ์ต่อพระองค์ พระเจ้าตองอูไม่ยอมจึงถูกประหารฐานกบฏ

[[พ.ศ. 2156]] พระเจ้าอโนเพตลุนทรงปราบปรามโปรตุเกสจนสิ้นศัตรูในเมืองพม่า ทรงยึดครองและย้ายเมืองหลวงจากอังวะกลับมา[[หงสาวดี]]อีกครั้งเหมือนในสมัย[[พระเจ้าบุเรงนอง]] แต่หงสาวดีนั้นร้างมาตั้งแต่สมัย[[พระเจ้านันทบุเรง]]เสด็จหนี[[สมเด็จพระนเรศวรมหาราช]]ไปประทับที่ตองอู [[พระราชวังกัมโพชธานี|พระราชวัง]]ก็ถูกเผาจนเหลือแต่เพียงซากโดยพวกยะไข่ พระเจ้าอโนเพตลุนก็ทรงสร้างได้แต่ก็ทรงสร้างได้แต่พลับพลาที่ประทับ ภายหลังก็ไม่สามารถบูรณะพระราชวังให้เหมือนสมัยก่อนได้

หลังจากทรงย้ายราชธานีมาหงสาวดี พระเจ้าอโนเพตลุนได้ทรงเกลี้ยกล่อมพระยาทะละ ผู้ปกครองหัวเมืองมอญของ[[กรุงศรีอยุธยา]] จนพระยาทะละยอมอ่อนน้อม จึงทรงแต่งตั้งพระยาทะละเป็น'''พระยาธรรมราชา'''ให้ครองหัวเมืองมอญฝ่ายใต้ ทรงให้พระยาธรรมราชาส่งบุตรชายคือ'''พระยาพระราม'''ไปรับราชการที่หงสาวดีแทนแล้วทรงส่ง'''ตะคะแมง'''พระอนุชาไปปกครองเมืองเรแทนพระยาพระราม จากนั้นพม่าก็ได้เมืองเมาะตะมะและหัวเมืองมอญเกือบทั้งหมดกลับไปดังเดิม

ทางกรุงศรีอยุธยาให้เจ้าเมืองทวายยกไปตีเมืองเรจับตะคะแมงได้ พระเจ้าอโนเพตลุนทรงขัดเคืองจึงยกทัพ 40,000 คนเสด็จไปตีทวายด้วยพระองค์เองในเดือนยี่ [[พ.ศ. 2156]] ทรงตีเมืองทวายแตก จากนั้นทรงยกทัพมาตี[[ตะนาวศรี]]ของ[[กรุงศรีอยุธยา]] แต่ก็มีกองทัพอยุธยากับโปรตุเกสต้านไว้ พระเจ้าอโนเพตลุนทรงรอดกลับไปที่เมาะตะมะ อยุธยาชนะศึกเมืองตะนาวศรีแล้วก็ยึดคืนเมืองทวายกลับมาได้

พระเจ้าอโนเพตลุนทรงเคลื่อนทัพออกจากเมาะตะมะเมื่อเดือน 11 [[พ.ศ. 2157]] ไปตี[[ล้านนา]]เพราะล้านนาอยู่ในความวุ่นวาย เมื่อทรงยกทัพไปถึง[[ลำพูน]] '''พระเจ้าเชียงใหม่สะโดะกะยอ'''ทรงทิ้งเมืองเชียงใหม่กวาดต้อนผู้คนมาอยู่[[ลำปาง]] จนเสบียงร่อยหรอแต่ก็ทรงอยู่จนพระเจ้าเชียงใหม่สิ้นพระชนม์ขุนนางล้านนาจึงยอมแพ้ พระเจ้าอโนเพตลุนทรงตั้งพระยาน่านเป็นพระเจ้าเชียงใหม่แล้วทรงยกทัพกลับไปหงสาวดี แต่กองทัพอยุธยายกไปถึงภายหลัง ล้านนาก็กลับไปเข้าข้างไทยและไล่ขุนนางพม่าไปหมด ต่อมาใน [[พ.ศ. 2161]] อยุธยากับพม่าทำสัญญาเลิกทำสงครามต่อกันโดยอยุธยายกเมืองเมาะตะมะให้พม่า ส่วนพม่าก็ยกเชียงใหม่ให้อยุธยา