ผลต่างระหว่างรุ่นของ "งูกระด้าง"

งูกระด้าง มีลำตัว[[สีน้ำตาล]]และ[[สีดำ|ดำ]] หรือบางครั้งจะพบมี[[สีสัน]]ที่หลากหลายมากกว่านี้ แต่ก็จะเป็นไปในกลุ่มสีที่แฝงตัวเข้ากับธรรมชาติได้ มีส่วนหัวเป็น[[รูปสี่เหลี่ยม]]แบน มีจุดเด่นที่สังเกตได้ชัด คือ มีอวัยวะที่คล้าย[[หนวด]]สั้นหุ้มด้วยเกล็ดเล็ก ๆ อยู่ 2 เส้น

มีความยาวเต็มที่ประมาณ 50-90 [[เซนติเมตร]] อาศัยอยู่ตามแหล่งน้ำในธรรมชาติต่าง ๆ รวมทั้งใน[[นาข้าว]] หรือกระทั่งในแหล่ง[[น้ำกร่อย]]หรือ[[น้ำเค็ม]]ด้วย เป็นงูที่มีลักษณะแปลก คือ เมื่อถูกรบกวนหรือถูกจับจะทำตัวแข็งทื่อคล้าย[[กิ่งไม้]] จึงเป็นที่มาของชื่อเรียกว่า "งูกระด้าง"<ref>[http://rirs3.royin.go.th/new-search/word-1-search.asp กระด้าง ๒ ตาม[[พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542]]]</ref>

แพร่กระจายพันธุ์ทั่วไปในภูมิภาค[[เอเชียอาคเนย์]] เป็นงูที่มีพิษอ่อนมาก ไม่ปรากฏว่า[[พิษ]]จะสามารถทำอันตราย[[มนุษย์]]ได้ หากินในเวลา[[กลางคืน]] โดยจับ[[ปลา]]ขนาดเล็กกินเป็นอาหาร

จากความแปลกประหลาดและไม่เป็นอันตรายนี้ อีกทั้งยังเป็นงูที่หาได้มายาก ราคาจึงไม่แพง ทำให้งูกระด้างเป็นที่นิยมเลี้ยงเป็น[[สัตว์เลี้ยง]] สำหรับผู้ที่นิยมเลี้ยง[[สัตว์เลื้อยคลาน]]หรือสัตว์แปลก ๆ โดยสามารถเลี้ยงได้ใน[[ตู้ปลา]] โดยการจัดสภาพแวดล้อมในที่เลี้ยงให้เลียนแบบธรรมชาติ โดยใส่น้ำเพียงตื้น ๆ ให้งูพออาศัยและใช้กิ่งไม้หรือขอนไม้วางไว้ เพื่อให้งูเกาะเกี่ยวได้ ให้อาหารโดยใช้ลูกปลาขนาดเล็กที่ว่ายน้ำช้า เช่น [[ปลากัด]], [[วงศ์ปลาสอด|ปลาสอด]] และ[[ปลาหางนกยูง]] เป็นต้น

ซึ่งในแวดวงสัตว์เลี้ยง บางครั้งจะมี[[ภาษาเฉพาะวงการ|ภาษาเฉพาะ]]เรียกงูกระด้างว่า "งูอะโรวาน่า" อันเนื่องจากหนวด 2 เส้นนี้ที่แลดูคล้ายหนวดของ[[ปลาอะโรวาน่า]]<ref>PaaYuu, ''งูกระด้าง'' คอลัมน์ เราไม่แปลก, นิตยสารโลกวันนี้วันสุข ปีที่ 6 ฉบับ 269 วันที่ [[24 กรกฎาคม|24]]-[[30 กรกฎาคม]] [[พ.ศ. 2553]] หน้า 54</ref>