ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คำยืม"

'''คำยืม''' หมายถึง[[คำ]]ที่ยืมมาจาก[[ภาษา]]ของผู้ให้ และผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของภาษาของผู้รับ การยืมนี้ไม่เหมือนความหมายทั่วไปเนื่องจากไม่มีการคืนกลับสู่ภาษาของผู้ให้ <ref>{{cite book|last=Jespersen|first=Otto|title=Language|place=New York|publisher=Norton Library|year=1964|isbn=039300292|page=208}} [[Otto Jespersen|"Linguistic 'borrowing' is really nothing but imitation."]] Shakespeare however anticipates this situation in ''Hamlet, '' Act I, scene 3: ''Neither a borrower nor a lender be ..."</ref> แต่เปรียบได้กับ "การยืมความคิด" มาใช้ คำยืมอาจไม่ได้เป็นคำเดียวเสมอไป อาจเป็นกลุ่มคำก็ได้อย่างเช่น [[déjà vu]] ซึ่งภาษาอังกฤษยืมมาจาก[[ภาษาฝรั่งเศส]] จะใช้ควบคู่กันไปเสมือนคำเดียว คำยืมอาจมีการเขียน การอ่าน และความหมาย ที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมก็ได้

ในแง่ของความหมาย คำที่ยืมมาใช้อาจมีความหมายต่างไปจากเดิม หรือแม้แต่คำหลายคำที่มีรากศัพท์เดียวกัน ความหมายก็อาจต่างออกไปโดยสิ้นเชิง ตัวอย่างเช่น คำบาลีและคำสันสกฤตว่า ''วร'' (วะระ) หมายถึง ดียิ่ง ประเสริฐ ในขณะที่คำไทยใช้ว่า ''วร'' (วอระ, วะระ) ตามความหมายเดิม, ''พร'' (พอน) หมายถึง คําคำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์, ''[[พระ]]'' หมายถึง คำใช้แทนชื่อเรียกภิกษุสงฆ์ หรือใช้ประกอบหน้าคําคำอื่นแสดงความยกย่อง อีกตัวอย่างหนึ่ง คำเขมรว่า {{km|ត្រួត}} (ตฺรัวต) แปลว่า ควบคุม ดูแล ปกครอง ในขณะที่คำไทยใช้ว่า ''ตรวจ'' หมายถึง พิจารณาดูความเรียบร้อย พิจารณาว่าถูกหรือผิด, ''[[ตำรวจ]]'' หมายถึง เจ้าหน้าที่ของรัฐมีหน้าที่ตรวจตราและรักษาความสงบเรียบร้อยในบ้านเมือง เป็นต้น ความหมายที่เปลี่ยนไปนี้ขึ้นอยู่กับ[[วัฒนธรรม]]ของผู้ใช้ภาษา