ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เพียงความเคลื่อนไหว"

งานเนาวรัตน์มีลักษณะเด่นเฉพาะตัวอยู่แล้วในข้อที่ว่า เขาจริงใจเหลือเกินกับความคิดและความรู้สึกที่แสดงออกมา ดังนั้น เนาวรัตน์จึงมิได้เขียนบทกวีการเมืองจากทฤษฎีหรือตรรกะ แต่เขาเริ่มต้นจากความรู้สึกลึกซึ้งต่อเหตุการณ์ทั้งหลาย ที่ระเบิดออกมาจากภายใน ในบท เพียงความเคลื่อนไหว เนาวรัตน์ระบายความรู้สึกของเขาออกมาจากความกดดันของเหตุการณ์ ๑๔14 ตุลาคม ๒๕๑๖2516 ว่า

จาก ลมวก นี้ เนาวรัตน์นำคลี่คลายเหตุการณ์ตอนจบบทกวี เพียงความเคลื่อนไหว ว่า

ภาพ "เหยี่ยวกระหยับปีกกลางเปลวแดด" ในวรรคแรกนั้นเป็นประสบการณ์จริงๆ ของเนาวรัตน์ ขณะที่เขาอยู่ภาคใต้ เขาได้มีประสบการณ์เช่นนั้นและคิดวรรคอันทรงพลังนี้ขึ้นมา เขายังไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้ควรนำไปใช้ที่ไหน จะเอาไปเปรียบกับอะไร

จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ ๑๔14 ตุลาคม จึงรู้ว่าถึงเวลาของ ลมวกแล้ว นี่คือประสบการณ์ของกวีที่มีความหมายต่อการสร้างสรรค์งานของเขา

จากผลงาน "เพียงความเคลื่อนไหว" ทำให้เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ได้รับ[[รางวัลซีไรท์]] ในปี [[พ.ศ.๒๕๒๓ 2523]] คณะกรรมการตัดสินในปีนั้นกล่าวว่า

"ความสามารถในการใช้รูปแบบกวีนิพนธ์ของเขานั้น เป็นที่ยอมรับอยู่แล้ว เขาเป็นศิลปินผู้เชี่ยวชาญทั้งในด้านฉันทลักษณ์ตามแบบแผน และทั้งด้านเพลงพื้นบ้านถึงขนาดที่เรียกว่า ในเพลงกล่อมเด็ก เนาวรัตน์ก็อาจสอดสาระทางการเมือง และสังคมที่ร้อนแรงได้"