ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โจวันนี บาลยีโอเน"

จิโอวานนิ บากลิโอเนเป็นลูกศิษย์ของ[[ฟรานเชสโค โมเรลลิ]] (Francesco Morelli) ส่วนใหญ่แล้วบากลิโอเนทำงานเขียนที่โรมโดยเริ่มด้วยลักษณะการเขียนแบบปลายสมับแมนเนอริสม์ และไดัพิมพ์หนังสือสองเล่ม “วัดเก้าวัดในโรม” ในปี ค.ศ. 1639) และ “ชีวิตของจิตรกร, ประติมากร และช่างแกะภาพพิมพ์ (ที่ทำงานระหว่าง ค.ศ. 1566-1642)”<ref>Le Vite de’ Pittori, scultori, architetti, ed Intagliatori dal Pontificato di Gregorio XII del 1572. fino a’ tempi de Papa Urbano VIII. nel 1642.</ref> ในปี ค.ศ. 1642 หนังสือเล่มที่สองเป็นงานสำคัญทางประวัติศาสตร์เพราะเป็นแหล่งข้อมูลเกี่ยวกับจิตรกรที่พำนักอยู่ในกรุงโรมในสมัยเดียวกับบากลิโอเน

 

 

บากลิโอเนได้ทำงานในตำแหน่งดีๆ ที่รวมทั้งงานในสำนักของ[[สมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 8]] และต่อมา[[สมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 5]] งานชิ้นสำคัญเป็นงาน[[จิตรกรรมฝาผนัง]]ใน[[มหาวิหารซานตามาเรียมายอเร]]ในกรุงโรมในชาเปลบอร์เกเซ สำหรับวัดซานตามาเรียเดลลอร์โตบากลิโอเนเขียนงานภาพในชาเปลพระแม่มารีเกับ[[เฟเดริโค ซุคคาริ]] (Federico Zuccari) เป็นภาพฉากชีวิตของพระแม่มารี งานอื่นๆ ที่เขียนให้วัดก็ได้แก่ภาพ[[นักบุญเซบาสเตียน]], “พระกระยาหารมื้อสุดท้าย” ที่[[วัดซานนิโคลาคาเชเร]] (San Nicola in Carcere), “นักบุญสตีเฟน” ที่มหาวิหารเปรูเจีย, และ “นักบุญแคทเธอริน” ที่[[โลเรโต]] พระสันตะปาปาปอลที่ 5 ประทานบรรดาศักดิ์ให้เป็นขุนนางในตำแหน่ง “อัศวินแห่งพระเยซู” (Order of Christ) สำหรับภาพเขียน “นักบุญปีเตอร์ชุบชีวิตทาบิธา” ที่เขียนในปี ค.ศ. 1607) สำหรับ[[มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์]] นอกจากนั้นบากลิโอเนก็ยังเขียนจิตรกรรมฝาผนังทั้งหมดในท้องพระโรงจุสติเซียใน[[ปราสาทเดอิโรสสิ]] (Rocca dei Rossi) บากลิโอเนเสียชีวิตที่กรุงโรม