ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลิลิตตะเลงพ่าย"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 1:
{{ต้องการอ้างอิง}}
{{ตารางวรรณคดี
|กวี = [[สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส|กรมพระปรมานุชิตชิโนรส]] และ [[พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นภูบาลบริรักษ์|กรมหมื่นภูบาลบริรักษ์]]
|ประเภท = เฉลิมพระเกียรติ
|คำประพันธ์ = [[ลิลิต
|ความยาว = ๔๓๙ บท
|สมัย = [[รัตนโกสินทร์]]
เส้น 11 ⟶ 10:
}}
'''ลิลิตตะเลงพ่าย''' เป็นบทประพันธ์ประเภท[[ลิลิต]] ประพันธ์ขึ้นโดย[[สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส]]และ [[พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นภูบาลบริรักษ์]] เพื่อสดุดีวีรกรรมของ[[สมเด็จพระนเรศวรมหาราช]] ในวาระงานพระราชพิธีฉลองตึก[[วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม]]ใน[[รัชกาลที่ 3]] โดยตะเลงในที่นี้หมายถึง [[มอญ]]
== ลักษณะการแต่ง ==
แต่งด้วยลิลิตสุภาพ
== เนื้อเรื่องย่อ ==
เริ่มต้นชมบุญบารมีและพระบรมเดชานุภาพของ[[สมเด็จพระนเรศวรมหาราช]] แล้วดำเนินความตามประวัติศาสตร์ว่า [[พระเจ้าหงสาวดี
สมเด็จพระเจ้าหงสาวดีตรัสว่าพระมหาธรรมราชาไม่เสียแรงมีโอรสล้วนแต่เชี่ยวชาญกล้าหาญในศึกมิเคยย่อท้อการสงคราม ไม่เคยพักให้พระราชบิดาใช้เลยต้องห้ามเสียอีก และ หวาดกลัวพระราชอาญาของพระบิดายิ่งนัก จึงเตรียมจัดทัพหลวงและทัพหัวเมืองต่างๆ เพื่อยกมาตีไทย ขณะนั้นสมเด็จพระนเรศวรเตรียมทัพจะไป
▲ในศึกมิเคยย่อท้อการสงคราม ไม่เคยพักให้พระราชบิดาใช้เลยต้องห้ามเสียอีก และ หวาดกลัวพระราชอาญาของพระบิดายิ่งนัก จึงเตรียมจัดทัพหลวงและทัพหัวเมืองต่างๆ เพื่อยกมาตีไทย ขณะนั้นสมเด็จพระนเรศวรเตรียมทัพจะไป ตีกัมพูชา เป็นการแก้แค้นที่ถือโอกาสรุกรานไทยหลายครั้งระหว่างที่ไทยติดศึกกับพม่า
ฝ่ายพระมาหาอุปราชาทรงคุมทัพมากับพระเจ้าเชียงใหม่รี้พล
เมื่อกองทัพพม่าแตกพ่ายไปแล้วสมเด็จพระนเรศวรมาหาราชรับสั่งให้สร้าง[[สถูป]]เจดีย์เพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติพระมหาอุปราชา เสด็จแล้วจึงเลิกทัพกลับกรุงศรีอยุธยา เป็นอับดับจบเนื้อเรื่อง
== แหล่ง
{{วิกิซอร์ซ|ลิลิตตะเลงพ่าย}}
|