ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอบ้านโฮ่ง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ประวัติศาสตร์ความเป็นมาของอำเภอบ้านโฮ่ง |
||
บรรทัด 59:
[[ja:バーンホーン郡]]
[[vi:Ban Hong (huyện)]]
ประวัติความเป็นมาของอำเภอบ้านโฮ่ง
ปัจจุบันอยู่ห่างจากจังหวัดลำพูนประมาณ 40 กม. เดิมเป็นตำบลบ้านโฮ่ง ขึ้นกับอำเภอป่าซาง แยกเป็นกิ่งอำเภอบ้านโฮ่ง เมื่อปีพ.ศ. 2460 และได้รับการยกฐานะเป็นอำเภอ เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2499 การศึกษาของอาจารย์สรัสวดี ที่ได้มาจากการค้นคว้าเอกสารจำพวกพับสา ใบลาน และการสัมภาษณ์ ก็พอจะชี้ให้เห็นอยู่บ้างว่า ชาวยองในลำพูนและที่อำเภอบ้านโฮ่งในปัจจุบันมีความเป็นมาอย่างไร
ในสมัยพระเจ้ากาวิละฟื้นฟูบ้านเมืองได้กวาดต้อนผู้คนจากเมืองยองและเมืองใกล้เคียงมาไว้ที่เมืองลำพูน โดยตั้งเมืองลำพูนขึ้นใหม่ใน พ.ศ.2348 ส่วนทางเมืองยองเองเจ้านายของเมืองยองก็ไม่คิดขึ้นกับล้านนาแต่ยังยินยอมสวามิภักดิ์กับพม่าพาผู้คนจำนวนหนึ่งกลับไปตั้งเมืองใหม่เป็นเมืองยองสืบต่อมาจนกระทั่งปัจจุบัน ในการฟื้นฟูเชียงใหม่นั้นพระเจ้ากาวิละได้เทครัวคนจากเมืองอื่นๆมาหลายครั้ง สำหรับชาวยองมีการเทครัวลงมาจากเมืองยองราว พ.ศ.2351-2353 และ พ.ศ.2356 หลังจากนั้นก็ยังมีอีกแต่ไม่เด่นชัด
การอพยพผู้คนมายังล้านนา พวกเจ้าก็จะให้อยู่ในเมืองพร้อมไพร่ที่คอยรับใช้บางส่วน ไพร่ที่ถูกกวาดต้อนมา หากเป็นช่างฝีมือหรือไพร่ชั้นดีกำหนดให้อยู่ในเมือง เช่น กลุ่มไทใหญ่มีฝีมือในการปั้นหม้อให้อยู่บริเวณ ช้างเผือก ช้างม่อย วัวลาย (ในตัวเมืองเชียงใหม่ปัจจุบัน) ส่วนไพร่ไร้ฝีมือจะให้ไปตั้งถิ่นฐานอยู่นอกเมืองเพื่อประกอบอาชีพเกษตรกร เช่น ยองที่ลำพูนและสันกำแพง เมื่อตั้งถิ่นฐานแล้วสักระยะหนึ่งชุมชนขยายใหญ่ขึ้นก็เกิดการกระจายตัวออกจากเวียงยองสู่ป่าซางและบ้านโฮ่ง พวกที่มาตั้งถิ่นฐานใหม่จะตั้งชื่อบริเวณที่ตนมาอยู่อาศัยใหม่ตามชื่อหมู่บ้านเดิมที่ถูกกวาดต้อนลงมา แต่บางแห่งก็ตั้งชื่อตามลักษณะทางกายภาพของทำเลที่ตั้งใหม่ (สรัสวดี อ๋องสกุล ประวัติศาสตร์ล้านนา กรุงเทพฯ: อมรินทร์ 2551)
| |||