ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โคลงสี่สุภาพ"

{{เก็บกวาด}}

{{ฉันทลักษณ์ไทย}}

 

'''โคลงสี่สุภาพ'''เป็นคำประพันธ์ประเภท[[ร้อยกรอง]]ชนิดหนึ่ง ซึ่งมีปรากฏใน[[วรรณคดีไทย]]มานานแล้ว วรรณคดีไทยฉบับที่เก่าและมีชื่อเสียงมากฉบับหนึ่งคือ "[[ลิลิตพระลอ]]" มีโคลงสี่สุภาพบทหนึ่งถูกยกมาเป็นบทต้นแบบที่แต่งได้ถูกต้องตามลักษณะบังคับของโคลงสี่สุภาพ คือนอกจากจะมีบังคับสัมผัสตามที่ต่าง ๆ แล้ว ยังบังคับให้มี[[บังคับเอกโท|วรรณยุกต์เอกโท]]ในบางตำแหน่งด้วย กล่าวคือ มีเอก 7 แห่ง และโท 4 แห่ง เรียกว่า เอกเจ็ดโทสี่

 

== การประพันธ์โคลงสี่สุภาพ ==

 

'''สิ่งที่ผู้ประพันธ์โคลงสี่สุภาพพึงมี'''

 

 

 

คณะของโคลงสี่สุภาพ คือ บทหนึ่ง มี 4 บาท (เขียนเป็น 4 บรรทัด) 1 บาทแบ่งออกเป็น 2 วรรค โดยวรรคแรกกำหนดจำนวนคำไว้ 5 คำ ส่วนวรรคหลัง ในบาทที่ 1,2 และ 3 จะมี 2 คำ (ในบาทที่ 1 และ 3 อาจเพิ่มสร้อยได้อีกแห่งละ 2 คำ) ส่วนบาทที่ 4 วรรคที่ 2 จะมี 4 คำ รวมทั้งบท มี 30 คำ และเมื่อรวมสร้อยทั้งหมดอาจเพิ่มเป็น 34 คำ

|๐ เอก ๐ ๐ โท|เอก โท ๐ X}}

 

 

{{โคลงสี่สุภาพ

18. '''เฮย''' ใช้เน้นความ''เห็นคล้อยตามข้อความที่กล่าวหน้าสร้อยคำนั้น'' เฮย มาจากคำเขมรว่า "เหย" แปลว่า "แล้ว" จึงน่าจะมีความหมายว่า ''เป็นเช่นนั้นแล้ว'' ได้เช่นกัน

 

 

::::::::::"หายเห็นประเหลนุช นอนเงื่อง งงง่วง" ''โคลงนิราศตามเสด็จทัพลำน้ำน้อย''