วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 1"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Matable (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 7,325 ครั้ง
Matable (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 7,325 ครั้ง
บรรทัด 70:
ภายใต้[[สมัชชานิติบัญญัติ (ฝรั่งเศส)|สมัชชานิติบัญญัติ]]ซึ่งอยู่ในอำนาจก่อนการประกาศสถาปนาสาธาณรัฐฝรั่งเศสที่ 1 ฝรั่งเศสต้องพัวพันในสงครามกับ[[ราชอาณาจักรปรัสเซีย|ปรัสเซีย]]และ[[ราชวงศ์ฮาพส์บวร์ค|ออสเตรีย]] ในเดือนกรกฏาคม ค.ศ. 1792 [[คาร์ล วิลเฮ็ล์ม แฟร์ดีนันท์ ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์|ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์]] นายพลผู้บัญชาการในกองทัพออสเตรีย-ปรัสเซีย ได้ออก[[คำประกาศของดยุกแห่งเบราน์ชไวค์]] ซึ่งได้ข่มขู่ว่า จะถล่มกรุงปารีสให้ราบ หากมีอันตรายใด ๆ เกิดขึ้นกับ[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 แห่งฝรั่งเศส]]
 
ภัยคุกคามจากต่างชาตินี้ทำให้ความปั่นป่วนทางการเมืองของฝรั่งเศสรุนแรงยิ่งขึ้นท่ามกลางการปฏิวัติฝรั่งเศส และความโกรธที่มากขึ้นและความรู้สึกเร่งด่วนในท่ามกลางฝ่ายต่าง ๆ ใน[[เหตุการณ์จลาจล วันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1792]] ประชาชนบุกโจมตี[[พระราชวังตุยเลอรี]] สังหาร[[องครักษ์สวิส|ทหารองค์รักษ์สวิส]]ของพระมหากษัตริย์จำนวนหกร้อยนาย และยืนยันที่จะทำการถอดถอนพระมหากษัตริย์<ref>{{Citation|last=Censer|first=Jack R.|title=Liberty, Equality, Fraternity: Exploring the French Revolution|date=2004|publisher=[[University Park, Pennsylvania]]: Pennsylvania State University Press|last2=Hunt|first2=Lynn}}</ref>
 
ความหวาดกลัวครั้งใหม่ในการต่อต้านการปฏิวัติก่อให้เกิดความรุนแรงมากขึ้น และในสัปดาห์แรกของเดือนกันยายน ค.ศ. 1792 ม็อบชาวปารีสบุกเข้าไปในเรือนจำของเมือง พวกเขาสังหารนักโทษมากกว่าครึ่ง รวมทั้งขุนนาง นักบวช และนักโทษทางการเมือง แต่ยังรวมไปถึงอาชญากรทั่วไป เช่น โสเภณี หัวโขมย เหยื่อจำนวนมากถูกสังหารในห้องขัง: ถูกข่มขืน ถูกแทง และ/หรือถูกฟันจนถึงแก่ความตาย สิ่งเหล่านี้กลายเป็นที่รู้จักกันคือ [[การสังหารหมู่เดือนกันยายน]]{{Sfnp|Doyle|1989|pages=191–192}}
บรรทัด 77:
{{Main|สภากงว็องซียงแห่งชาติ}}
[[ไฟล์:Coat_of_arms_of_the_French_First_Republic.svg|left|upright=0.5|thumb|สัญลักษณ์ฝ่ายสาธารณรัฐเป็นผสมผสานกันมาจากความปราถนาของผู้เข้าพิธีรับเป็นคริสต์ศาสนิกชนใน ค.ศ. 1794]]
{{Multiple image|header=สมาชิกผู้นำสาธารณรัฐที่หนึ่ง(และฝ่ายต่าง ๆ)|perrow=3|total_width=400|image1=Georges Danton.jpg|caption1=[[ฌอร์ฌ ด็องตง]] ([[Cordeliers]]/[[The Mountainลามงตาญ]])|image2=Roland de la Platière.jpg|caption2=[[Jean-Marie Roland de la Platière]] ([[Girondinsฌีรงแด็ง]])|image3=AduC 052 Clavière (E., 1735-1793).JPG|caption3=[[Étienne Clavière]] ([[Girondinsฌีรงแด็ง]])|image4=Robespierre.jpg|caption4=[[มักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์]] ([[Jacobinฌากอแบ็ง]]s/[[The Mountainลามงตาญ]])|image5=Lazare-Carnot-par-Boilly.jpg|caption5=[[Lazare Carnot]] ([[The Plain]])|image6=Maurin - Cambaceres.png|caption6=[[ฌ็อง-ฌัก-เรฌิส เดอ ก็องบาเซแร็ส]] ([[The Plain]])|image7=Paul Barras.jpg|caption7=[[ปอล บารัส]] ([[Thermidoriansแตร์มิดอร์เรียน]])|image8=Emmanuel Joseph Sieyès, by Jacques Louis David.jpg|caption8=[[แอมานุแอล โฌแซ็ฟ ซีเยแย็ส]] ([[Independent politicianนักการเมืองอิสระ|อิสระ]])|image9=Napoleon - 2.jpg|caption9=[[นโปเลียน โบนาปาร์ต]] ([[โบนาปาร์ติสท์]])}}
 
ด้วยผลลัพธ์ของอุปสรรคที่เกิดขึ้นมาจากความรุนแรงในที่สาธารณะและความไม่มั่นคงทางการเมืองของระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ พรรคทั้งหกที่เป็นสมาชิกของ[[สมัชชานิติบัญญัติ (ฝรั่งเศส)|สมัชชานิติบัญญัติ]]ของฝรั่งเศสได้ถูกกำหนดให้ควบคุมดูแลการเลือกตั้ง ซึ่งก่อให้เกิดสภากงว็องซียง(Convention) ที่ถูกก่อตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์สองประการในการยกเลิกสถาบันพระมหากษัตริย์และร่างรัฐธรรมนูญขึ้นใหม่
บรรทัด 85:
ตลอดช่วงฤดูหนาว ค.ศ. 1792 และฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 1793 กรุงปารีสประสบปัญหาการก่อจลาจลทางอาหารและความอดอยากขนาดใหญ่ การประชุมใหญ่ครั้งใหม่ไม่ได้แก้ปัญหาเพียงแม้แต่เล็กน้อยจนถึงปลายฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 1793 ครอบงำแทนที่ด้วยเรื่องของสงคราม ในท้ายที่สุด 6 เมษายน ค.ศ. 1793 สภากงว็องซียงได้ก่อตั้ง[[คณะกรรมาธิการความปลอดภัยส่วนรวม]]และได้รับมอบหมายภารกิจที่ยิ่งใหญ่: "เพื่อจัดการกับกลุ่มเคลื่อนไหวที่หัวรุนแรงของ Enragés การขาดแคลนอาหารและการก่อจลาจล และการลุกฮือใน[[วองเด]]และใน[[แคว้นเบรอตาญ|บริตทานี]] ความปราชัยล่าสุดของกองทัพ และการหนีทัพของนายพลผู้บัญชาการทหาร"<ref name="ReferenceA">The French Revolution [videorecording]: liberté, egalité, fraternité, a hitler Jr. is born in blood / produced & directed by Doug Shultz; written by Doug Shultz, Hilary Sio, Thomas Emil. [New York, N.Y.]: History Channel: Distributed in the U.S. by New Video, 2005.</ref>
 
สิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุดคือ คณะกรรมาธิการความปลอดภัยส่วนรวมได้กำหนดนโยบายที่น่าสะพรึงกลัว และเครื่องกิโยตินได้เริ่มทำการประหัดประหารศัตรูของสาธารณรัฐซึ่งเป็นที่รับรู้ในอัตราที่เพิ่มสูงมากขึ้น เป็นจุดเริ่มต้นของช่วงเวลาที่เป็นที่รู้จักกันจนถึงปัจจุบันคือ [[สมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว]]<ref>{{Cite web|title=Robespierre and the Terror {{!}} History Today|url=http://www.historytoday.com/marisa-linton/robespierre-and-terror|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20180930160214/http://www.historytoday.com/marisa-linton/robespierre-and-terror|archive-date=30 September 2018|access-date=8 February 2018|website=www.historytoday.com}}</ref>
 
แม้ว่าความไม่พอใจที่เกิดขึ้นกับสภากงว็องซียงในฐานะคณะการปกครอง แต่ในเดือนมิถุนายน สภากงว็องซียงได้ร่าง[[รัฐธรรมนูญฝรั่งเศส ค.ศ. 1793|รัฐธรรมนูญฉบับ ปี ค.ศ. 1793]] ซึ่งได้รับสัตยาบันจากการลงคะแนนเสียงของประชาชนในช่วงต้นเดือนสิงหาคม อย่างไรก็ตาม คณะกรรมาธิการความปลอดภัยส่วนรวมได้ถูกมองว่าเป็นรัฐบาล"ภาวะฉุกเฉิน" และสิทธิ์การรับรองโดย[[ประกาศสิทธิมนุษยชนและพลเมือง|คำประกาศสิทธิมนุษยชนและพลเมือง]] ค.ศ. 1789 และรัฐธรรนูญฉบับใหม่ถูกระงับภายใต้การควบคุม
บรรทัด 94:
ภายหลังจาก[[มักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์|รอแบ็สปีแยร์]]ถูกจับกุมและประหารชีวิต เมื่อวันที่ 28 กรกฏาคม ค.ศ. 1794 [[ฌากอแบ็ง|สโมสรฌากอแบ็ง]]ถูกสั่งปิดและกลุ่ม[[ฌีรงแด็ง]]ที่รอดชีวิตได้ถูกเรียกกลับคืนสถานะ อีกหนึ่งปีต่อมา สภากงว็องซียงแห่งชาติได้รับรองรัฐธรรมนูญฉบับปีที่สาม พวกเขาสร้างเสรีภาพในนมัสการขึ้นมาใหม่ เริ่มปล่อยนักโทษจำนวนมาก และที่สำคัญที่สุดคือ การริเริ่มการเลือกตั้งสำหรับสภานิติบัญญัติขึ้นมาใหม่
 
เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1795 คณะดีแร็กตัวร์ได้ถูกก่อตั้งขึ้น ภายใต้ระบบนี้ ฝรั่งเศลถูกนำโดยรัฐสภาแบบสองสภา ประกอบไปด้วยสภาสูงที่ถูกเรียกว่า [[สภาอาวุโส]] (มีสมาชิก 250 คน) และสภาล่างที่ถูกเรียกว่า [[สภาห้าร้อย]] (มีสมาชิก 500 คน) และคณะผู้บริหารร่วมกันของสมาชิกทั้งห้าคนจึงถูกเรียกว่า คณะดีแร็กตัวร์ (ซึ่งช่วงเวลาในประวัติศาตร์ได้ชื่อนี้มา) เนื่องจากความไม่มั่นคงภายใน สาเหตุเกิดขึ้นมาจากภาวะเงินเฟ้อที่สูงของเอกสารทางการเงินที่เรียกว่า Assignats<ref>{{Cite web|title=J.E. Sandrock: "Bank notes of the French Revolution" and First Republic|url=http://www.thecurrencycollector.com/pdfs/BankNotesoftheFrenchRevolutionPartII.pdf|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20131208193306/http://thecurrencycollector.com/pdfs/BankNotesoftheFrenchRevolutionPartII.pdf|archive-date=8 December 2013|access-date=18 November 2013}}</ref> และความหายนะทางทหารของฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1798 และ ค.ศ. 1799 คณะดีแร็กตัวร์ได้ดำเนินมาเป็นเวลาเพียงแค่สี่ปีเท่านั้น จนกระทั่งถูกโค่นล้มอำนาจใน ค.ศ. 1799{{Citation needed|date=September 2015}}
 
== คณะกงสุล (ค.ศ. 1799-1804) ==
{{main|คณะกงสุลฝรั่งเศส}}
{{โครงส่วน}}
ยุคสมัยคณะกงสุลได้เริ่มต้นขึ้นด้วย[[รัฐประหาร 18 บรูว์แมร์]] เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1799 สมาชิกของคณะดีแร็กตัวร์เองเป็นผู้วางแผนก่อรัฐประหาร เป็นการแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงอำนาจที่ล้มเหลวของคณะดีแร็กตัวร์ นโปเลียน โบนาปาร์ตเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดในการก่อรัฐประหาร และกลายเป็นหัวหน้ารัฐบาลในฐานะกงสุลเอก
 
เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1804 นโปเลียนได้ถูกประกาศให้เป็นจักรพรรดิโดยวุฒิสภาฝ่ายอนุรักษ์นิยม(Sénat conservateur) ต่อมาภายหลัง เขา[[พิธีสวมมงกุฎของนโปเลียน|ได้ประกาศตนเองเป็นจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส]] ถือว่าเป็นจุดสิ้นสุดของสาธารณรัฐที่ 1 และนำไปสู่ยุคสมัยของ[[จักรวรรดิฝรั่งเศสที่หนึ่ง]]<ref>{{Cite web|title=Paris: Capital of the 19th Century|url=http://library.brown.edu/cds/paris/chronology2.html|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20200511165638/https://library.brown.edu/cds/paris/chronology2.html|archive-date=11 May 2020|access-date=1 February 2017|website=library.brown.edu|language=en-US}}</ref>
 
==ดูเพิ่ม==
 
* [[ปฏิทินสาธารณรัฐฝรั่งเศส]]
* [[สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส]]
* [[กิโยตีน]]
* [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 2]]
* [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3]]
* [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4]]
* [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 5]]<br />
==อ้างอิง==
{{รายการอ้างอิง}}
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่_1"