ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 212"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Mamonnod (คุย | ส่วนร่วม)
Mamonnod (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 27:
'''ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 212 สายหนองคาย–อุบลราชธานี''' หรือ '''ถนนชยางกูร''' เริ่มจากแยกถนนมิตรภาพสายเก่า [[ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233]] ใน [[อำเภอเมืองหนองคาย|อำเภอเมือง]] [[จังหวัดหนองคาย]] ไปทางทิศตะวันออกทอดยาวไปตามแม่น้ำโขง ผ่านเข้า[[จังหวัดบึงกาฬ]] [[จังหวัดนครพนม]] [[จังหวัดมุกดาหาร]] [[จังหวัดยโสธร]] [[จังหวัดอำนาจเจริญ]] และไปสิ้นสุดที่ตัวเมือง[[จังหวัดอุบลราชธานี]] มีระยะทางประมาณ 583.575 กิโลเมตร เป็นถนนขนาด 4 ช่องจราจร ยกเว้นช่วงอำเภอเมืองบึงกาฬถึงตำบลหนองแวง อำเภอบ้านแพง มีขนาด 2 ช่องจราจร
 
เดิมมีชื่อเรียกว่า '''ทางหลวงแผ่นดินสายอุบลราชธานี-มุกดาหาร-นครพนม''' ได้รับการตั้งขนานนามว่า '''ถนนชยางกูร''' เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2493 ในสมัยที่[[จอมพล ป. พิบูลสงคราม]]เป็นนายกรัฐมนตรี เพื่อเป็นเกียรติแก่[[หม่อมเจ้าวิเศษศักดิ์ ชยางกูร]] อดีตนายช่างกำกับแขวงการทางอำนาจเจริญ<ref>[http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2493/D/067/6377.PDF ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ตั้งชื่อทางหลวงแผ่นดินและสะพานขนาดใหญ่] - ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 67 ตอน 67 ง, 12 ธันวาคม พ.ศ. 2493</ref>
 
เริ่มต้นที่[[ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 233]] [[อำเภอเมืองหนองคาย]] แล้วผ่าน [[อำเภอโพนพิสัย]] [[อำเภอรัตนวาปี]] เข้าเขต[[จังหวัดบึงกาฬ]] ที่[[อำเภอปากคาด]] ผ่าน [[อำเภอเมืองบึงกาฬ]] [[อำเภอบุ่งคล้า]] [[อำเภอบึงโขงหลง]] เข้าเขต[[จังหวัดนครพนม]] ที่[[อำเภอบ้านแพง]] ผ่าน[[อำเภอท่าอุเทน]] [[อำเภอเมืองนครพนม]] [[อำเภอธาตุพนม]] เข้าเขต[[จังหวัดมุกดาหาร]] ที่[[อำเภอดงหลวง]] แล้วผ่าน [[อำเภอเมืองมุกดาหาร]] [[อำเภอนิคมคำสร้อย]] เข้าเขต[[จังหวัดยโสธร]] ที่[[อำเภอเลิงนกทา]] เข้าเขต[[จังหวัดอำนาจเจริญ]] ที่[[อำเภอเสนางคนิคม]] ผ่าน[[อำเภอเมืองอำนาจเจริญ]] [[อำเภอลืออำนาจ]] แล้วเข้าเขต[[จังหวัดอุบลราชธานี]] ที่[[อำเภอม่วงสามสิบ]] แล้วสิ้นสุดที่[[ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 24]] [[อำเภอเมืองอุบลราชธานี]]