ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าปางคำ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
เดิม ป้ายระบุ: ถูกย้อนกลับแล้ว การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 6:
พระองค์ยังทรงมีพระปรีชาสามารถด้านการประพันธ์ และวรรณกวี โดยทรงแต่งวรรณกรรมเรื่องสินไซ หรือ[[สังข์ศิลป์ชัย]] ซึ่งถือว่าเป็นวรรณกรรมชั้นเยี่ยมของอาณาจักรล้านช้าง (สปป.ลาว) และวรรณกรรมเรื่องท้าวฮุ่งท้าวเจือง (ขุนเจือง) ซึ่งมีทรงประพันธ์ที่สื่อถึงอารมย์ความเศร้า ความทุกข์ ความโกรธแค้น ความดีใจในบทประพันธ์นั้นได้ลงตัว
== พระ== พระราชประวัติ == ==
เมื่อปี พ.ศ. 2228 <ins>เจ้าอุปราชนองหรือ</ins>เจ้าปางคำเป็นเชื้อพระวงศ์[[<s>เชียงรุ่ง</s><ins>เวียงจันทน์</ins>]]<s>แสนหวีฟ้า</s> ได้<s>อพยพหนีภัยรุกรานของพวกจีนฮ่อบุกเข้ายึดนครเชียงรุ่ง ลงมาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร</s><ins>รับโปรดเกล้าจาก</ins><nowiki>[[พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช]]</nowiki> พระมหากษัตริย์<nowiki>[[ล้านช้าง|อาณาจักรล้านช้าง]]</nowiki><ins>ลงไปตั้งเมืองขึ้นใหม่นามว่า</ins> <s>โดยมีเจ้านาย</s>นคร<s>เชียงรุ่งที่อพยพลงมาพร้อมกันคือ <nowiki>[[เจ้าอินทกุมาร]]</nowiki> และ<nowiki>[[เจ้าจันทกุมารี]]</nowiki> ซึ่งเป็นพระราชมารดาเจ้ากิ่งกิสราช ปฐมกษัตริย์ของอาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง (พ.ศ. 2246-2265) และเจ้าอินทโฉม กษัตริย์อาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง พระองค์ที่ 2 (พ.ศ.</s><ins>เขื่อนขันธ์กาบเเก้วบัวบาน</ins> <s>2266-2292)</s><ins>ขึ้นใหม่เเละให้ขึ้นกับคนหลวงเวียงจันทน์</ins>
ต่อมาพระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช ทรงโปรดให้เจ้า<s>ปางคำ</s><ins>นอง</ins>เสกสมรสกับพระราชนัดดาในพระองค์ และมีพระราชโอรส 2 พระองค์ คือ
<nowiki>#</nowiki> [[<s>เจ้า</s>พระตา]]
<nowiki>#</nowiki> [[<s>เจ้า</s>พระวอ]]
เมื่อพระ<s>ราช</s>โอรสทั้งสองพระองค์เจริญชนม์ เจ้า<s>ปางคำ</s><ins>นอง</ins>ทรงโปรดให้เข้ารับราชการสนองพระคุณพระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช ผู้เป็นพระปัยกา (คุณตาทวด) ที่พระราชสำนักนครเวียงจันทน์
== ในปี พ.ศ.เดียวกันนั้นเอง <nowiki>[[พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช]]</nowiki> ทรงโปรดเกล้าฯ ให้เจ้า<s>ปางคำ</s><ins>นอง</ins>ทรงนำกำลังไพร่พลครัว<s>นครเชียงรุ่งแสนหวีฟ้า</s><ins>ลาว</ins>ที่ติดตาม<s>มา</s>ไปตั้งบ้านเรือนอยู่ที่เมืองหนองบัวลุ่มภู ซึ่ง<nowiki>[[พระเจ้าไชยเชษฐาธิราช]]</nowiki> ทรงนำไพร่พลหลวงพระบางและเวียงจันทน์มาก่อสร้างขึ้นครั้ง พ.ศ. 2106 ให้เมืองหน้าด่านของกรุงศรีสัตตนาคนหุต (<nowiki>[[เวียงจันทน์]]</nowiki>) เมื่อเจ้า<s>ปางคำ</s><ins>นอง</ins>ได้มาถึงเมืองหนองบัวลุ่มภู ทรงเลือกหน้าทำเลที่ตั้งบ้านเมืองใหม่ บริเวณริมหนองบัวอันมีปราการทางธรรมชาติคือ เทือกเขาภูพานสูงตระหง่าน สามารถป้องกันข้าศึกศัตรู พร้อมก่อสร้างค่ายคูประตูหอรบ กำแพงคูเมืองล้อมรอบพร้อมประตูเวียงอย่างแน่นหนา สถาปนาเวียงแห่งใหม่นี้ว่า <nowiki>'''"เวียงใหม่นครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน"''' แต่ประชาชนทั่วไปนิยมเรียกว่า '''"หนองบัวลุ่มภู"'''</nowiki> ซึ่ง<ins>เเรกเริ่ม</ins>เป็นเมือง<s>เอกเทศราชไม่ขึ้น</s>ตรงต่ออาณาจักร<s>ใด</s><ins>ล้านช้าง</ins> ทรงให้ตั้งกฏบัญญัติบ้านเมืองหนองบัวลุ่มภู มีลำพระเนียงเป็นแม่น้ำสายหลักไหลหล่อเลี้ยงชาวเมือง มีพญาช้างเผือกคู่เวียง และมี<s>เมืองหน้าด่าน</s><ins>เมืองขึ้น</ins>ของนครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน ได้แก่ เมืองนาด้วง เมืองภูเวียง เมืองผ้าขาว เมืองพันนาประวัติ ==
เมื่อปี พ.ศ. 2228 เจ้าอุปราชนองหรือเจ้านองเป็นเชื้อพระวงศ์[[เวียงจันทน์]] ได้รับโปรดเกล้าจาก[[พระเจ้าสุริยวงศาธรรมิกราช]] พระมหากษัตริย์[[ล้านช้าง|อาณาจักรล้านช้าง]]ลงไปตั้งเมืองขึ้นใหม่นามว่า นครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน ขึ้นใหม่แทนเมืองเก่าที่รกร้างและให้ขึ้นตรงกับนครหลวงเวียงจันทน์
| |||