พระไชยสุริยา
กวีนิพนธ์ไทย
พระไชยสุริยา เป็นวรรณกรรมที่ประพันธ์โดย สุนทรภู่ เป็นนิทานที่มีจุดประสงค์ไว้ใช้สำหรับสอนการเขียนอ่าน โดยมีบทอ่านเรียงลำดับการสะกดคำตั้งแต่ แม่ ก กา ตามด้วย แม่กน, แม่กง, แม่กก, แม่กด, แม่กบ, แม่กม และแม่เกย (แม่เกอวแทรกอยู่ในแม่เกย) ตามลำดับ ลักษณะการประพันธ์แบบกาพย์ประเภทต่าง ๆ คือ กาพย์ยานี 11 กาพย์ฉบัง 16 และกาพย์สุรางคนางค์ 28 เชื่อว่าสุนทรภู่ประพันธ์ขึ้นในราวปี พ.ศ. 2368-2385 สำหรับใช้เป็นบทเรียนเขียนอ่านของหม่อมเจ้าที่ยังทรงพระเยาว์
พระไชยสุริยา | |
---|---|
กวี | พระสุนทรโวหาร (ภู่) |
ประเภท | กาพย์ |
คำประพันธ์ | กาพย์ (ยานี 11, ฉบัง 16, สุรางคนางค์ 28) |
ความยาว | 1 เล่ม สมุดไทย |
ยุค | รัชกาลที่ 3 |
ปีที่แต่ง | พ.ศ. 2368-2385 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมวรรณศิลป์ |
กาพย์พระไชยสุริยา ได้บรรจุอยู่ในหนังสือ มูลบทบรรพกิจ ซึ่งเป็นแบบเรียนของไทยที่จัดทำโดยพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เมื่อสมัยรัชกาลที่ 5
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้วิกิซอร์ซ มีงานต้นฉบับเกี่ยวกับ: