พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 แห่งสเปน

พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 แห่งสเปน (สเปน: Fernando VII de España) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 12[1] แห่งราชอาณาจักรสเปน

พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 แห่งสเปน
พระมหากษัตริย์แห่งสเปน
ครั้งที่ 119 มีนาคม - 6 พฤษภาคม 1808
ก่อนหน้าพระเจ้าการ์โลสที่ 4
ถัดไปโฌแซ็ฟ โบนาปาร์ต
ครั้งที่ 211 ธันวาคม 1813 - 29 กันยายน 1833
ก่อนหน้าโฌแซ็ฟ โบนาปาร์ต
ถัดไปสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน
พระราชสมภพ14 ตุลาคม 1784
สวรรคต29 กันยายน 1833 (พระชนมายุ 48 พรรษา)
มเหสีเจ้าหญิงมารีอา อันโตนีอาแห่งเนเปิลส์และซิซิลี
อิงฟังตามารีอา อิซาเบลแห่งบรากังซา
เจ้าหญิงมาเรีย โจเซฟา อเมเลียแห่งแซ็กโซนี
เจ้าหญิงมาเรีย คริสตินาแห่งทูซิชิลี
พระราชบุตรสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน
ราชวงศ์บูร์บง
พระราชบิดาพระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน
พระราชมารดามาเรีย ลุยซาแห่งปาร์มา
ลายพระอภิไธย

พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 เสด็จพระราชสมภพเมื่อ 14 ตุลาคม ค.ศ. 1784 เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปนกับมารีอา ลุยซา แห่งปาร์มา[2] พระองค์ทรงครองราชย์สมบัติสเปนถึงสองครั้ง ครั้งแรกเมื่อ 19 มีนาคม ค.ศ. 1808 - 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1808 พระองค์ถูกบังคับให้สละราชสมบัติเนื่องจากรัฐบาลของพระองค์อ่อนแอ[3] ครองราชย์ครั้งที่ 2 เมื่อ 11 ธันวาคม ค.ศ. 1813 - 29 กันยายน ค.ศ. 1833

อ้างอิง

แก้
  1. Gazeta de Madrid de 25 de marzo pages 297 and 298
  2. Gazeta de Madrid de 13 de mayo pages 458 and 459.
  3. Gazeta de Madrid de 14 de octubre pages 1293 and 1294