พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 แห่งสเปน
พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 แห่งสเปน (สเปน: Fernando VII de España) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 12[1] แห่งราชอาณาจักรสเปน
พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 แห่งสเปน | |
---|---|
พระมหากษัตริย์แห่งสเปน | |
ครั้งที่ 1 | 19 มีนาคม - 6 พฤษภาคม 1808 |
ก่อนหน้า | พระเจ้าการ์โลสที่ 4 |
ถัดไป | โฌแซ็ฟ โบนาปาร์ต |
ครั้งที่ 2 | 11 ธันวาคม 1813 - 29 กันยายน 1833 |
ก่อนหน้า | โฌแซ็ฟ โบนาปาร์ต |
ถัดไป | สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน |
พระราชสมภพ | 14 ตุลาคม 1784 |
สวรรคต | 29 กันยายน 1833 (พระชนมายุ 48 พรรษา) |
มเหสี | เจ้าหญิงมารีอา อันโตนีอาแห่งเนเปิลส์และซิซิลี อิงฟังตามารีอา อิซาเบลแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาเรีย โจเซฟา อเมเลียแห่งแซ็กโซนี เจ้าหญิงมาเรีย คริสตินาแห่งทูซิชิลี |
พระราชบุตร | สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน |
ราชวงศ์ | บูร์บง |
พระราชบิดา | พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน |
พระราชมารดา | มาเรีย ลุยซาแห่งปาร์มา |
ลายพระอภิไธย |
พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 7 เสด็จพระราชสมภพเมื่อ 14 ตุลาคม ค.ศ. 1784 เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปนกับมารีอา ลุยซา แห่งปาร์มา[2] พระองค์ทรงครองราชย์สมบัติสเปนถึงสองครั้ง ครั้งแรกเมื่อ 19 มีนาคม ค.ศ. 1808 - 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1808 พระองค์ถูกบังคับให้สละราชสมบัติเนื่องจากรัฐบาลของพระองค์อ่อนแอ[3] ครองราชย์ครั้งที่ 2 เมื่อ 11 ธันวาคม ค.ศ. 1813 - 29 กันยายน ค.ศ. 1833