พระยาสุวรรณคำผง

พระยาสุวรรณคำผง หรือ เจ้าฟ้าหลวงโง่ม เป็นพระราชโอรสของพระยาลังธิราช ขึ้นครองราชสมบัติที่เมืองเชียงทองต่อจากพระราชบิดา

พระยาสุวรรณคำผง
พระมหากษัตริย์เชียงทอง (ลาว)
ครองราชย์พ.ศ. 1859 - 1887 หรือ 1916
ก่อนหน้าพระยาลังธิราช
ถัดไปเจ้าฟ้าเงี้ยว
สวรรคตพ.ศ. 1859
พระราชบุตรเจ้าฟ้าเงี้ยว
พระราชบิดาพระยาลังธิราช

ในรัชสมัยของพระองค์เป็นสมัยที่เชียงทองเข้มแข็งมาก มีการยกทัพไปตีเมืองเชียงขวางเข้ามารวมกับเชียงทองได้สำเร็จ หัวเมืองลาวต่างยอมมาอ่อนน้อม เหตุการณ์ช่วงปลายรัชกาลของพระองค์มีบันทึกไว้เป็นสองประการ บ้างก็ว่าพระองค์สวรรคตไปเมื่อ พ.ศ. 1887 เจ้าฟ้าเงี้ยว พระราชโอรสของพระองค์ขึ้นครองราชย์แทน[1] ในขณะที่บางแหล่งว่าพระองค์ทรงครองราชสมบัติจนถึงคราวที่พระเจ้าฟ้างุ่ม หลานปู่ของพระองค์ยกทัพมาตีเชียงทอง แต่พระองค์พ่ายแพ้ จึงผูกพระศอสวรรคตในพระราชวังเมื่อ พ.ศ. 1916 [2]

อ้างอิง

แก้
  1. มหาบุนมี เทบสีเมือง. ความเป็นมาของชนชาติลาว เล่ม 2 อาณาจักรลาวล้านช้างตอนต้น. แปลโดย ไผท ภูธา. กทม. สุขภาพใจ. 2554.หน้า 211 - 212
  2. บุญช่วย ศรีสวัสดิ์. ราชอาณาจักรลาว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กทม. ศยาม. 2557หน้า 199 – 200