พรรคแรงงานสิงคโปร์
พรรคแรงงานสิงคโปร์ (The Workers' Party of Singapore; อักษรจีนตัวย่อ: 新加坡工人党; อักษรจีนตัวเต็ม: 新加坡工人黨; มลายู: Parti Pekerja; ทมิฬ: பாட்டாளிக்கட்சி) เป็นพรรคฝ่ายค้านนิยมซ้ายในสิงคโปร์ ในปัจจุบันพรรคนี้มี 6 ที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎร พรรคนี้ก่อตั้งโดยอดีตนายกรัฐมนตรีของสิงคโปร์ เดวิด มาร์แชล ใน พ.ศ. 2500 ต่อมา ใน พ.ศ. 2524 ผู้นำพรรคคือโจชัว เบนยามิน เยยารัตนัม ได้เป็นผู้นำฝ่ายค้านคนแรกในสภาผู้แทนหลังจากที่สิงคโปร์ได้รับเอกราชใน พ.ศ. 2508
การก่อตั้ง แก้
ใน พ.ศ. 2499 นายกรัฐมนตรีคนแรกของสิงคโปร์ เดวิด มาร์แชล ลาออกหลังการปราศรัยที่ล้มเหลวเกี่ยวกับการจัดตั้งรัฐบาลปกครองตนเองของสิงคโปร์[1] ต่อมา เขาได้ลาออกจากแนวร่วมแรงงานซึ่งเป็นพรรคการเมืองใหญ่ในขณะนั้น และก่อตั้งพรรคแรงงานสิงคโปร์ มาร์แชลและพรรคของเขาไม่ได้รับเลือกในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2502 แต่มาร์แชลได้รับเลือกในการเลือกตั้งซ่อม พ.ศ. 2504 มาร์แชลได้ออกจากพรรคไปใน พ.ศ. 2506 ทำให้พรรคแรงงานสิงคโปร์ซบเซาลงไป
พ.ศ. 2508 – 2529 แก้
สิงคโปร์ได้รับเอกราชใน พ.ศ. 2508 การเลือกตั้งครั้งแรกเกิดขึ้นใน พ.ศ. 2511 ซึ่งพรรคกิจประชาชนชนะการเลือกตั้งทั้งหมด 51 ที่นั่ง หลังจากที่พรรคฝ่ายค้านในขณะนั้นคือแนวร่วมสังคมนิยมคว่ำบาตรการเลือกตั้ง พรรคกิจประชาชนยังคงชนะการเลือกตั้งทั้งหมดใน พ.ศ. 2515 2519 และ 2523 รวมทั้งการเลือกตั้งซ่อมทั้งหมดจนถึงพ.ศ. 2524 พรรคแรงงานสิงคโปร์กลายเป็นพรรคขนาดเล็กและไม่มีความสำคัญ จนกระทั่งกลุ่มทนายความนำโดย โจชัว เบนยามิน เยยารัตนัมเข้ามาฟื้นฟูพรรคใน พ.ศ. 2514 จนกระทั่งพ.ศ. 2524 พรรคแรงงานสิงคโปร์กลายเป็นพรรคฝ่ายค้านพรรคแรกที่ได้รับเลือกตั้งเข้ามาในสภาของสิงคโปร์หลังได้รับเอกราช เมื่อเขาเป็นฝ่ายชนะในการเลือกตั้งซ่อมในปีนั้น เขาได้รับเลือกตั้งอีกในพ.ศ. 2527
อย่างไรก็ตาม หลังการเลือกตั้งเพียง 2 เดือน เยยารัตนัมถูกฟ้องร้องในข้อหาทำบัญชีการเงินของพรรคผิดพลาด ในที่สุดใน พ.ศ. 2529 เขาถูกตัดสินจำคุก 3 เดือนและปรับ 5,000 เหรียญสิงคโปร์ และถูกตัดสิทธิ์การลงสมัครรับเลือกตั้ง 5 ปี แต่เขายังเป็นเลขาธิการทั่วไปของพรรคแรงงานสิงคโปร์อยู่ เขาถูกเพิกถอนสิทธิในการเป็นทนายความด้วย แต่เขาอุทธรณ์จนการเพิกถอนถูกยกเลิก
พ.ศ. 2530 – 2533 แก้
ใน พ.ศ. 2530 สมาชิกพรรคแรงงานบางคนถูกจับกุมในกลุ่มประชาชน 22 คนที่กรมความมั่นคงภายในของสิงคโปร์จับกุมเพราะแสดงความนิยมต่อลัทธิมาร์กก่อนจะถูกปล่อยตัวออกมา ก่อนการเลือกตั้ง พ.ศ. 2531 แนวร่วมสังคมนิยมและแนวร่วมสหสิงคโปร์ได้สลายตัว และรวมเข้ากับพรรคแรงงานสิงคโปร์ ซึ่งพรรคได้คะแนน 49.1% สมาชิกพรรคฝ่ายค้านที่ได้รับเลือกมีคนเดียวคือเชียม ซีตงจากพรรคประชาธิปไตยสิงคโปร์
พ.ศ. 2534 – 2539 แก้
ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2534 โล เทียเคียวเป็นเลขาธิการทั่วไปของพรรคแรงงานสิงคโปร์และได้รับเลือกตั้ง เยยารัตนัมที่พ้นโทษเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งใน พ.ศ.2535 พยายามจะลงเลือกตั้งซ่อมในปีนั้นแต่ตัดสินใจถอนตัว ต่อมาใน พ.ศ. 2539 เขาถูกฟ้องร้องในข้อหาล้อเลียนผู้นำเชื้อสายอินเดียของพรรคกิจประชาชน ทำให้ถูกสั่งปรับ
พ.ศ.2540 – ปัจจุบัน แก้
โลได้รับเลือกตั้งอีกครั้งใน พ.ศ. 2540 2544 และ 2549 ต่อมา เยยารัตนัมได้ออกจากพรรคและไปตั้งพรรคการเมืองใหม่ ในการเลือกตั้งพ.ศ. 2554 พรรคประสบความสำเร็จมาก ได้รับเลือกถึง 6 ที่นั่ง
อ้างอิง แก้
- ↑ "Our story: 167,000 wants independence". AsiaOne. Singapore Press Holdings. 1998. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-24. สืบค้นเมื่อ 9 May 2011.