นิกกี เฮลีย์
นิมรตา นิกกี เฮลีย์ (สกุลเดิม: รันธาวา, 20 มกราคม 2515)[1][2][3] เป็นอดีตเอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกาประจำสหประชาชาติคนที่ 29 [4] เธอเคยดำรงตำแหน่งประธานคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ ใน พ.ศ. 2560 และ พ.ศ. 2561 [5][6] เธอเคยดำรงตำแหน่งผู้ว่าการรัฐเซาท์แคโรไลนาคนที่ 116 และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรรัฐเซาท์แคโรไลนา[3] เฮลีย์เป็นผู้ว่าการหญิงคนแรกของรัฐเซาท์แคโรไลนา และเป็นชาวอเมริกันเชื้อสายอินเดียคนที่ 2 ที่ดำรงตำแหน่งผู้ว่าการรัฐในสหรัฐ ถัดจากบ็อบบี จินดาล ซึ่งเป็นสมาชิกพรรคริพับลิกันเช่นกัน
นิกกี เฮลีย์ | |
|---|---|
 | |
| เอกอัครราชทูตสหรัฐประจำสหประชาชาติคนที่ 29 | |
| ดำรงตำแหน่ง 27 มกราคม 2560 – 31 ธันวาคม 2561 | |
| ประธานาธิบดี | ดอนัลด์ ทรัมป์ |
| รอง | Michele J. Sison |
| ก่อนหน้า | ซาแมนธา พาวเวอร์ |
| ถัดไป | เฮทเทอร์ นิวเอิร์ท |
| ผู้ว่าการรัฐเซาท์แคโรไลนาคนที่ 116 | |
| ดำรงตำแหน่ง 12 มกราคม 2554 – 24 มกราคม 2560 | |
| รักษาการแทน | เค็น อาร์ด เกล็นน์ เอฟ. มักคอนเนลล์ แยนซีย์ มักกิล เฮนรี มักแมสเตอร์ |
| ก่อนหน้า | มาร์ก แซนเฟิร์ด |
| ถัดไป | เฮนรี มักแมสเตอร์ |
| สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร รัฐเซาท์แคโรไลนา จากเขตที่ 87 | |
| ดำรงตำแหน่ง 11 มกราคม 2548 – 11 มกราคม 2554 | |
| ก่อนหน้า | แลร์รี คูน |
| ถัดไป | ทอดด์ แอตวอเตอร์ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | นิมรตา รันธาวา 20 มกราคม พ.ศ. 2515 แบมเบิร์ก, รัฐเซาท์แคโรไลนา, สหรัฐ |
| พรรคการเมือง | พรรคริพับลิกัน |
| คู่สมรส | ไมเคิล เฮลีย์ (สมรส 2539) |
| บุตร | 2 3คน |
| การศึกษา | มหาวิทยาลัยเคลมสัน (วิทยาศาสตรบัณฑิต) |
ระหว่างการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐ พ.ศ. 2555 มิตต์ รอมนีย์ ผู้สมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีจากพรรคริพับลิกันมองว่า เฮลีย์มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นผู้สมัครรับเลือกตั้งในตำแหน่งรองประธานาธิบดีคู่กับเขา แต่เฮลีย์กล่าวว่าเธอจะปฏิเสธข้อเสนอใด ๆ ก็ตาม เนื่องจากดำรงตำแหน่งผู้ว่าการรัฐอยู่[7][8] เธอเป็นตัวแทนพรรคริพับลิกันในการแถลงตอบโต้คำแถลงนโยบายประจำปีของประธานาธิบดีบารัก โอบามา เมื่อวันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2559[9] ต่อมาเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 ว่าที่ประธานาธิบดีดอนัลด์ ทรัมป์ ได้เสนอชื่อเฮลีย์เป็นเอกอัครราชทูตสหรัฐประจำสหประชาชาติ ซึ่งเธอตกลงรับตำแหน่ง[10] เฮลีย์ได้รับความเห็นชอบจากวุฒิสภาด้วยมติเสียงข้างมาก 96 ต่อ 4 และได้สาบานตนเมื่อวันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2560[11] ในปี พ.ศ. 2559 นิตยสาร ไทม์ ได้จัดเฮลีย์เป็นหนึ่งใน "บุคคลผู้ทรงอิทธิพลมากที่สุด 100 คนแรก"[12][13]
ในฐานะเอกอัครราชทูตสหรัฐประจำสหประชาชาติ เฮลีย์ได้ยืนยันความตั้งใจของสหรัฐที่จะใช้กำลังทหารเพื่อตอบโต้การทดลองขีปนาวุธของเกาหลีเหนือต่อไปในช่วงวิกฤตการณ์เกาหลีเหนือ พ.ศ. 2560 การปฏิบัติหน้าที่เอกอัครราชทูตของเฮลีย์เป็นที่จับตามองในระดับสูง[14] ซึ่งถือเป็นเรื่องไม่ธรรมดาสำหรับผู้ดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตประจำสหประชาชาติ โดยมีสื่อบางสื่อคาดการณ์ว่าเธออาจได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐในอนาคต[15][16][17]
ต่อมา เธอได้ประกาศลาออกจากตำแหน่งมีผลทันทีในวันที่ 31 ธันวาคม 2561
อ้างอิง แก้
- ↑ Dewan, Shaila; Brown, Robbie (June 13, 2010). "All Her Life, Nikki Haley Was the Different One". The New York Times.
- ↑ Rucker, Philip (June 8, 2010). "Nikki Haley: 10 things you didn't know about the S.C. Republican". Washington Post Voices.
- ↑ 3.0 3.1 Page, Susan (April 2, 2012). "Don't say 'no' to South Carolina Gov. Nikki Haley". USA Today. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2017-12-30.
- ↑ "Nikki Haley confirmed as new U.S. envoy to the United Nations". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ January 25, 2017.
- ↑ https://www.un.org/en/sc/presidency/
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-24. สืบค้นเมื่อ 2018-09-27.
- ↑ Ariel Edwards-Levy (April 12, 2012). "Nikki Haley On Republican Vice Presidential Prospects: 'I'd Say Thank You But No'". The Huffington Post.
- ↑ Fausset, Richard; Sengupta, Somini (November 23, 2016). "Nikki Haley's Path: From Daughter of Immigrants to Trump's Pick for U.N." The New York Times. สืบค้นเมื่อ November 26, 2016.
- ↑ "Republican response to State of the Union: Transcript - CNNPolitics.com". CNN. January 13, 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2016.
- ↑ Markon, Jerry; Costa, Robert; Brown, Emma (November 23, 2016). "Trump nominates two prominent GOP women: DeVos as education secretary, Haley as U.N. ambassador". The Washington Post.
- ↑ Associated Press (January 25, 2017). "Haley Sworn In as US Ambassador to UN". VOA News.
- ↑ Campbell, Shanay (April 21, 2016). "Governor Nikki Haley among Time Magazine's '100 Most Influential'". WSAV.
- ↑ "The 100 Most Influential People". Time. สืบค้นเมื่อ April 23, 2016.
- ↑ Tracy, Abigail. "Does Rex Tillerson Even Care That Nikki Haley Is Stealing His Thunder?". VanityFair.com. สืบค้นเมื่อ November 8, 2017.
- ↑ Gearan, Anne (October 27, 2017). "Would Haley replace Tillerson at State? She says, 'no.'". สืบค้นเมื่อ November 8, 2017 – โดยทาง www.WashingtonPost.com.
- ↑ Bowden, John (September 22, 2017). "Tillerson on Haley rumors: We have a secretary of State and 'I think he's planning to hang around'". TheHill.com. สืบค้นเมื่อ November 8, 2017.
- ↑ "UN Reveals Images of a Haley-Tillerson Rivalry Both Deny Waging". September 23, 2017. สืบค้นเมื่อ November 8, 2017 – โดยทาง www.Bloomberg.com.