วิกิพีเดีย

ทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์

ทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์ หรือที่รู้จักในชื่อ Maharlika Highway (ทางหลวงชั้นสูง, อิสระ) เป็นโครงข่ายถนนและเรือข้ามฟากที่เชื่อมต่อระหว่างเกาะต่าง ๆ ได้แก่ เกาะลูซอน เกาะซามาร์ เกาะเลย์เต และเกาะมินดาเนา ของประเทศฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นเส้นทางคมนาคมหลักที่เปรียบเสมือนกระดูกสันหลังของประเทศ



ทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์
ทางหลวงเอเชียสาย 26
Maharlika Highway
แผนที่ทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์
ข้อมูลของเส้นทาง
ความยาว3,517 กิโลเมตร (2,185 ไมล์)
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทางทิศเหนือLaoag City, Ilocos Norte
ปลายทางทิศใต้Zamboanga City

ถนนเริ่มต้นทางทิศเหนือที่ Laoag, Ilocos Norte และสิ้นสุดทางทิศใต้ที่ซัมบวงกาซิตี มีระยะทางรวม 3,517 km (2,185 mi) และเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงสายเอเชีย โดยกำหนดหมายเลขเป็นทางหลวงเอเชียสาย 26

การพัฒนาโครงข่าย แก้

 
ทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์

ทางหลวงนี้ได้ถูกเสนอขึ้นมาในปี ค.ศ. 1965 และสร้างขึ้นภายใต้การกำกับดูแลของเฟอร์ดินานด์ มาร์กอส ประธานาธิบดีคนที่ 10 ของฟิลิปปินส์ ผู้วางแผนของรัฐบาลเชื่อว่าทางหลวงพิเศษและโครงข่ายถนนที่เชื่อมต่อกันจะกระตุ้นให้เกิดการผลิตทางการเกษตร โดยการลดค่าใช้จ่ายในการขนส่ง ส่งเสริมการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจที่อยู่นอกใจกลางเมืองอย่างกรุงมะนิลา และขยายการผลิตภาคอุตสาหกรรมทั้งตลาดในประเทศและต่างประเทศ การก่อสร้างได้รับการสนับสนุนโดยการกู้เงินจากสถาบันช่วยเหลือจากต่างประเทศ ซึ่งรวมถึงธนาคารโลกด้วย

ทางหลวงสายนี้ได้ทำการฟื้นฟูและปรับปรุงในปี ค.ศ. 1997 ด้วยความช่วยเหลือจากรัฐบาลญี่ปุ่น และขนานนามว่า ถนนมิตรภาพฟิลิปปินส์-ญี่ปุ่น ต่อมาในปี ค.ศ. 1998 กระทรวงการท่องเที่ยวได้ออกแบบแนวเส้นทาง 35 ส่วน ให้เป็น "ทางหลวงชมวิว" ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่พัฒนาสำหรับนักเดินทางและนักท่องเที่ยว

อ้างอิง แก้

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ทางหลวงสายแพน-ฟิลิปปินส์&oldid=9696733"