ทอมัส เจฟเฟอร์สัน

อดีตประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา

ทอมัส เจฟเฟอร์สัน (อังกฤษ: Thomas Jefferson; 13 เมษายน ค.ศ. 1743[a] – 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1826) เป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐคนที่ 3 (ดำรงตำแหน่งระหว่าง ค.ศ. 1801–1809) และผู้ประพันธ์ "คำประกาศอิสรภาพสหรัฐ" (Declaration of Independence) และได้รับยกย่องให้ถือว่าเป็นหนึ่งในบิดาผู้ก่อตั้งสหรัฐ หลังสงครามปฏิวัติอเมริกาและก่อนที่จะขึ้นเป็นประธานาธิบดีใน ค.ศ. 1801 เจฟเฟอร์สันเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศคนแรกของประเทศภายใต้การนำของจอร์จ วอชิงตัน และต่อมารับตำแหน่งรองประธานาธิบดีคนที่สองของประเทศภายใต้การนำของจอห์น แอดัมส์ เจฟเฟอร์สันเป็นผู้นำที่สนับสนุนระบอบประชาธิปไตย สาธารณรัฐนิยม และกฎธรรมชาติ เขายังเป็นหนึ่งในผู้ริเริ่มการร่างเอกสารสำคัญต่าง ๆ ซึ่งต่อมาถูกใช้ในกิจการของรัฐ และการบริหารประเทศ เขายังเป็นทีจดจำในฐานะนักปราชญ์ นักการศึกษา นักธรรมชาตินิยม นักการเมือง นักวิทยาศาสตร์ สถาปนิก ช่างประดิษฐ์ ผู้บุกเบิกในกสิกรรม นักดนตรี นักเขียน และโฆษกชั้นแนวหน้าในการรณรงค์เพื่อประชาธิปไตย

ทอมัส เจฟเฟอร์สัน
Thomas Jefferson
ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา คนที่ 3
ดำรงตำแหน่ง
4 มีนาคม ค.ศ. 1801 – 4 มีนาคม ค.ศ. 1809
(8 ปี 0 วัน)
รองประธานาธิบดีแอรอน เบอร์
จอร์จ คลินตัน
ก่อนหน้าจอห์น แอดัมส์
ถัดไปเจมส์ แมดิสัน
รองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา คนที่ 2
ดำรงตำแหน่ง
4 มีนาคม ค.ศ. 1797 – 4 มีนาคม ค.ศ. 1801
(4 ปี 0 วัน)
ประธานาธิบดีจอห์น แอดัมส์
ก่อนหน้าจอห์น แอดัมส์
ถัดไปแอรอน เบอร์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐอเมริกา คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง
29 กันยายน ค.ศ. 1789 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1793
(4 ปี 93 วัน)
ประธานาธิบดีจอร์จ วอชิงตัน
ก่อนหน้าจอห์น เจย์
(รมว.กิจการต่างประเทศ)
ถัดไปเอ็ดมุนด์ แรนดอล์ฟ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด13 เมษายน ค.ศ. 1743
เมืองชาดเวล รัฐเวอร์จิเนีย
 สหรัฐ
เสียชีวิต4 กรกฎาคม พ.ศ. 1826 (83 ปี)
เมืองชาร์ล็อตส์วิลล์ รัฐเวอร์จิเนีย
 สหรัฐ
ศาสนาคริสต์นิกายยูนิเทอร์เรียนนิสซึม
พรรคการเมืองพรรคเดโมเครติก - ริพับลิกัน
คู่สมรสมาร์ธา เวลส์ สเกลตัน เจฟเฟอร์สัน
ลายมือชื่อ

เจฟเฟอร์สันเกิดในชนชั้นชาวไร่ในอาณานิคมเวอร์จิเนียซึ่งพึ่งพาแรงงานทาส ในช่วงการปฏิวัติอเมริกา เจฟเฟอร์สันเป็นตัวแทนของเวอร์จิเนียในการประชุมสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปที่สอง การสนับสนุนสิทธิส่วนบุคคลของเขา รวมถึงเสรีภาพทางความคิด การพูด และศาสนา ช่วยกำหนดรากฐานทางอุดมการณ์ในการปฏิวัติ และเป็นแรงบันดาลใจให้สิบสามอาณานิคมต่อสู้เพื่อเอกราช ซึ่งถึงจุดสูงสุดในการสถาปนาสหรัฐอเมริกาในฐานะประเทศที่เสรีและมีอำนาจอธิปไตย[1][2] เขาดำรงตำแหน่งผู้ว่าการคนที่สองแห่งคณะปฏิวัติเวอร์จิเนียตั้งแต่ปี 1779–1781 ต่อมาในปี 1785 สภาคองเกรสได้แต่งตั้งให้เจฟเฟอร์สันดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตสหรัฐประจำประเทศฝรั่งเศส เขาอยู่ในตำแหน่งนี้จนถึงปี 1789 ซึ่งต่อมาเขาได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีจอร์จ วอชิงตัน ดำรงตำแหน่งเลขาธิการแห่งรัฐคนแรกของประเทศระหว่าง ค.ศ. 1790–1793 ในช่วงเวลานี้เองที่เขาและพันธมิตรทางการเมืองอย่างเจมส์ แมดิสัน ร่วมกันก่อตั้งพรรคเดโมแครต-รีพับลิกัน เพื่อคานอำนาจกับพรรคอนุรักษนิยมอย่างพรรคเฟเดอรัลลิสต์ ในช่วงเวลาดังกล่าว เจฟเฟอร์สันและจอห์น แอดัมส์กลายเป็นทั้งเพื่อนและคู่แข่งทางการเมือง ซึ่งทั้งคู่ลงชิงชัยกันในการเลือกตั้งปี 1796 โดยแอดัมส์ชนะไปอย่างฉิวเฉียด ทำให้เจฟเฟอร์สันต้องกลายเป็นรองประธานาธิบดีภายใต้กฎหมายเลือกตั้งในขณะนั้น สี่ปีต่อมา เจฟเฟอร์สันเอาชนะแอดัมส์ในการเลือกตั้ง หลังจากดำรงตำแหน่งครบวาระ เขามีชัยอย่างขาดลอยในการเลือกตั้งอีกครั้งในปี 1804 เหนือคู่แข่งอย่างชาร์ลส์ โคเตสเวิร์ธ พินค์นีย์

ในฐานะประธานาธิบดี เจฟเฟอร์สันเสริมสร้างอำนาจของรัฐบาลอย่างเข้มแข็ง เขาเป็นประธานาธิบดีคนแรกที่เป็นหัวหน้าพรรคการเมือง และใช้อำนาจผ่านพรรคการเมืองในการควบคุมรัฐสภา เขาปกป้องสหรัฐจากการเสียผลประโยชน์ด้านการขนส่งและการค้าต่อโจรสลัดบาร์บารี รวมถึงนโยบายการค้าอันแข็งกร้าวของจักรวรรดิบริติช ทั้งยังมีบทบาทนำเพื่อส่งเสริมนโยบายขยายอำนาจของตะวันตกด้วยการซื้อลุยเซียนาคืนจากฝรั่งเศสซึ่งช่วยเพิ่มขนาดทางภูมิศาสตร์ของสหรัฐเป็นสองเท่า และช่วยลดจำนวนทหารและค่าใช้จ่ายทางกลาโหม ภายหลังการเจรจากับฝรั่งเศสที่ประสบความสำเร็จ ในวาระการดำรงตำแหน่งสมัยที่สอง เจฟเฟอร์สันเผชิญวิกฤติภายในหลายอย่าง รวมถึงการไต่สวนคดีของอดีตรองประธานาธิบดีแอรอน เบอร์ ต่อมาในปี 1807 เจฟเฟอร์สันบังคับใช้พระราชบัญญัติคว่ำบาตรเพื่อปกป้องอุตสาหกรรมของประเทศจากการคุกคามของอังกฤษต่อการขนส่งของสหรัฐฯ การจำกัดการค้ากับต่างประเทศ และกระตุ้นการกำเนิดของอุตสาหกรรมการผลิตในทวีปอเมริกา

เจฟเฟอร์สันได้รับการจัดอันดับสูงตามการจัดอันดับประธานาธิบดีสหรัฐ ผลงานของเขาได้รับการยกย่องจากนักประวัติศาสตร์ในวงกว้าง ซึ่งรวมถึงการสนับสนุนเสรีภาพทางศาสนาและความอดทน การได้มาซึ่งดินแดนลุยเซียนาอย่างสันติจากฝรั่งเศส[3] และความเป็นผู้นำของเขาในการสนับสนุนคณะเดินทางลูอิสและคลาร์ก ในขณะที่ข้อเท็จจริงว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างเขาและทาสจำนวนมาก ได้รับการตีความและมุมมองที่แตกต่างกันไป[4]

เชิงอรรถ

แก้
  1. วันที่แบบเก่า: 2 เมษายน ค.ศ. 1743; The birth and death of Thomas Jefferson are given using the Gregorian calendar. However, he was born when Britain and her colonies still used the Julian calendar, so contemporary records (and his tombstone) record his birth as April 2, 1743. The provisions of the Calendar (New Style) Act 1750, implemented in 1752, altered the official British dating method to the Gregorian calendar with the start of the year on January 1– see the article on Old Style and New Style dates for more details.

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Bowers, Claude G. (1953-01-01). "Jefferson and Civil Liberties". The Atlantic (ภาษาอังกฤษ). ISSN 2151-9463. สืบค้นเมื่อ 2025-02-14.
  2. Neem, Johann N. (2013-04). "Developing Freedom: Thomas Jefferson, the State, and Human Capability". Studies in American Political Development (ภาษาอังกฤษ). 27 (1): 36–50. doi:10.1017/S0898588X13000023. ISSN 0898-588X. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  3. "Thomas Jefferson - Founding Father, President, Statesman | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ). 2025-02-10. สืบค้นเมื่อ 2025-02-14.
  4. Cogliano, Francis D. (2006). Thomas Jefferson: reputation and legacy. Jeffersonian America. Charlottesville: University of Virginia Press. ISBN 978-0-8139-2733-6.
ก่อนหน้า ทอมัส เจฟเฟอร์สัน ถัดไป
จอห์น แอดัมส์    
ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา คนที่ 3
(4 มีนาคม พ.ศ. 2344 - 4 มีนาคม พ.ศ. 2352)
  เจมส์ แมดิสัน
จอห์น แอดัมส์    
รองประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา คนที่ 2
(4 มีนาคม พ.ศ. 2340 - 4 มีนาคม พ.ศ. 2344)
  แอรอน เบอร์
จอห์น เจย์
ในตำแหน่ง รมว.กระทรวงกิจการต่างประเทศ
   
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐอเมริกา คนที่ 1
(29 กันยายน พ.ศ. 2332 - 31 ธันวาคม พ.ศ. 2336)
  เอ็ดมุนด์ แรนดอล์ฟ