วิกิพีเดีย

ซุปแคร์รอต

ซุปแคร์รอต (ฝรั่งเศส: potage de Crécy, potage Crécy, potage à la Crécy, purée à la Crécy, crème à la Crécy) เป็นซุปที่ปรุงด้วยแคร์รอตเป็นส่วนผสมหลัก สามารถเตรียมเป็นซุปครีมหรือซุปใสก็ได้ สามารถใช้ผักเพิ่มเติมและส่วนผสมอื่น ๆ ในการเตรียมได้ อาจเสิร์ฟร้อนหรือเย็นและมีหลายสูตร

ซุปแคร์รอต
ประเภทซุป
แหล่งกำเนิดฝรั่งเศส
อุณหภูมิเสิร์ฟอาจเสิร์ฟร้อนหรือเย็นและมีหลายสูตร
ส่วนผสมหลักแคร์รอต

ซุปแคร์รอตได้รับการยกย่องว่าเป็นอาหาร "คลาสสิก" ในอาหารฝรั่งเศส สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักรเสวยซุปนี้ทุกปีในวันที่ 26 สิงหาคม เพื่อรำลึกถึงยุทธการที่เครซีใน ค.ศ. 1346

ภาพรวม แก้

ซุปแคร์รอตสามารถเตรียมเป็นซุปครีม[1][2] หรือเป็นซุปใสก็ได้[3][4] และสามารถใช้น้ำสต๊อกผัก[5] หรือน้ำสต๊อกไก่เป็นส่วนผสมในซุปทั้งสองรูปแบบ[6][7] อาจเพิ่มผักอื่น ๆ ในซุป เช่น กระเทียม[3] หัวหอม[2] หอมแดง[8] มันฝรั่ง[4][9][10] หัวผักกาด[11] และอื่น ๆ

น้ำแคร์รอตและน้ำส้มสามารถนำมาใช้ในการเตรียมอาหารได้[12][13][14][15] และบางสูตรสามารถเตรียมโดยใช้แคร์รอตบด[10][16] หลังจากทำอาหารแล้ว อาจกรองซุปผ่านตะแกรงลงจานได้[10][17][18] แคร์รอตที่ใช้สามารถปอกหรือไม่ปอกเปลือกก็ได้ และการใช้แคร์รอตที่ปอกแล้วสามารถช่วยเพิ่มความนุ่มนวลในจานได้ดีมาก[16] ซุปแคร์รอตที่ทำมาจากแคร์รอตบดจะมีความหนาสม่ำเสมอและยังมีเนื้อสัมผัสที่เนียนอีกด้วย[19] สีของซุปอาจแตกต่างกันไปตามสีของแคร์รอตที่ใช้เช่นกัน[20] แคร์รอตที่อายุน้อยมักจะทำให้ซุปหวานขึ้นและแต่งแต้มด้วยสีส้มสดใส ในขณะที่แคร์รอตที่แก่และใหญ่กว่าจะให้ความหวานน้อยกว่าและอาจทำให้มีสีเหลือง[8] การใช้แคร์รอตเก่าที่แตกแล้วซึ่งมีเนื้อสัมผัสเหมือนเนื้อไม้ด้านในอาจทำให้ซุปมีคุณภาพด้อยลงได้เช่นกัน[8]

ซุปแคร์รอตมีส่วนผสมหลายอย่างในการเตรียม ซุปแคร์รอตบางชนิดเตรียมโดยใช้น้ำมะพร้าว กะทิ หัวกะทิ เนยมะพร้าว หรือชิ้นมะพร้าว[13][20][21][22] และบางสูตรมีขิงเป็นส่วนประกอบ[23][24][25] บางสูตรมีเครื่องแกง[13][21] ใบแคร์รอตสีเขียวสามารถใช้เป็นส่วนผสมในอาหารจานนี้ได้เช่นกัน[9] บางสูตรใช้ใบสะระแหน่สับ[12][26] อีกทั้งจะเสิร์ฟร้อนหรือเย็นก็ได้[4][19][20][27] สามารถปรุงรสอาหารด้วยเกลือและพริกไทย[3] และบางครั้งใช้ลูกจันทน์เทศเป็นเครื่องปรุงรส[28][29][30] บางครั้งราดด้วยโยเกิร์ต ซอสโยเกิร์ต แครมแฟรช ครีมเปรี้ยว และส่วนผสมอื่น ๆ[5][7][20][31][32]

ในสหราชอาณาจักรซุปที่ได้รับความนิยมมากกว่าคือซุปแคร์รอตและผักชี ทำจากแคร์รอตสับหยาบหรือขูด กระเทียม และเมล็ดผักชี[33][34]

เปลือกของส้มสามารถนำมาขูดและใช้เป็นเครื่องปรุงรส รวมถึงตกแต่งจานได้[13][14][27][35] ในการตกแต่งจานอาหารนั้น สามารถใช้ใบผักชีลาว ใบแคร์รอต[2][31] แคร์รอตขูด แคร์รอตหั่นเป็นลูกเต๋า[20] ใบกุยช่าย[5][26] ขนมปังกรอบ หรือสมุนไพรต่าง ๆ ได้เช่นกัน[36][6][10][11][18]

ซุปแคร์รอตสามารถจัดเป็นอาหารมังสวิรัติได้ และสามารถใช้เป็นบิสก์ได้ด้วยเช่นกัน[22] ข้อพึงระวังในซุปแคร์รอตคืออาจมีสารไนไตรต์ในปริมาณค่อนข้างมาก[37]

อาหารฝรั่งเศส แก้

ซุปแคร์รอตได้รับการอธิบายว่าเป็นอาหารที่ "คลาสสิก" และ "มีชื่อเสียง" ในอาหารฝรั่งเศส[36][19][38][39] ปอตาฌคือซุปประเภทต่าง ๆ ที่มีเนื้อข้น[40][41] ปอตาฌเครซีตั้งชื่อตามเครซี-อ็อง-ปงตีเยอซึ่งเป็นเทศบาลแห่งหนึ่งทางตอนเหนือของฝรั่งเศสที่ตั้งใจผลิตแคร์รอตที่มีรสชาติดีที่สุดในประเทศ[42][43]

ในอาหารฝรั่งเศส ซุปเครซีมักปรุงด้วยข้าว ซึ่งสามารถเสิร์ฟเป็นเครื่องเคียงได้[8][18][44][45] อาจใช้ข้าวเป็นส่วนผสมเพื่อทำให้ซุปข้นขึ้นได้[46][47] นอกจากนี้ยังมีการใช้ข้าวบาร์เลย์เป็นส่วนผสมเช่นกัน[46]

ประวัติ แก้

แม้ว่าแคร์รอตสีส้มหวานอย่างในสมัยใหม่จะไม่ได้รับการพัฒนาจนกระทั่งศตวรรษที่ 16 แต่ในกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ แคร์รอตนี้ได้รับการนำเสนอเป็นประเพณีอย่างหนึ่ง และครั้งหนึ่งเคยเป็นธรรมเนียมที่ชาวอังกฤษจะรับประทานซุปเครซีเป็นประจำทุกปีในวันที่ 26 สิงหาคม เพื่อระลึกถึงวันครบรอบปีของยุทธการที่เครซีซึ่งเกิดขึ้นในวันดังกล่าวเมื่อ ค.ศ. 1346 ที่เมืองเครซี ประเทศฝรั่งเศส[28][42]

สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักรได้เสวยซุปเครซีเป็นประจำในวันครบรอบการสู้รบของทุกปีระหว่าง ค.ศ. 1901–1910[28] เพื่อเป็นเกียรติแก่เอ็ดเวิร์ด เจ้าชายดำ[28] บรรพบุรุษของพระองค์ซึ่งเป็นผู้นำการสู้รบ มีการเสนอว่ามีการเสิร์ฟซุปให้กับทหารอังกฤษที่มีชัยชนะหลังการสู้รบสิ้นสุดลง โดยใช้แคร์รอตจากเครซี[48] แอ็นสท์ โมโร แพทย์และกุมารแพทย์ชาวออสเตรีย ได้คิดค้น "ซุปแคร์รอตของ ศาสตราจารย์โมโร" ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพในการรักษาอาการท้องร่วงที่เกิดจากแบคทีเรียที่ดื้อยาปฏิชีวนะ[49]

ดูเพิ่มเติม แก้

อ้างอิง แก้

  1. ↑ HuffPost (October 10, 2012). "Recipe Of The Day: Creamy Carrot Soup". The Huffington Post. สืบค้นเมื่อ December 6, 2015.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Creasy, R. (2008). Rosalind Creasy's Recipes from the Garden. Cookery, Food and Drink Series. Tuttle Publishing. p. 87. ISBN 978-0-8048-3768-2.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "Michael Anthony's Carrot Soup With Coconut Milk". ABC News. สืบค้นเมื่อ 6 December 2015.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 "Chilled Carrot Soup". WAFB 9. August 12, 2008. สืบค้นเมื่อ December 6, 2015.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Copeland, S.; Kim, Y. (2013). Feast: Generous Vegetarian Meals for Any Eater and Every Appetite. Chronicle Books LLC. p. 86. ISBN 978-1-4521-2960-0.
  6. ↑ 6.0 6.1 Chamberlain, S.; Chamberlain, N. (2001). Clémentine in the Kitchen. Food Series. Modern Library. p. 175. ISBN 978-0-375-75664-1.
  7. ↑ 7.0 7.1 Sander, J.B. (2004). The Martini Diet. Fair Winds. p. 160. ISBN 978-1-61059-380-9.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 David, E.; Child, J.; Renny, J. (1999). French Provincial Cooking. Penguin twentieth-century classics. Penguin Publishing Group. pp. 189–190. ISBN 978-1-101-50123-8.
  9. ↑ 9.0 9.1 Creasy, R. (1999). The Edible French Garden. p. 70. ISBN 978-1-4629-1759-4.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 Cooke, M.C. (1897). Breakfast, Dinner and Supper, Or What to Eat and how to Prepare it. J.H. Moore. p. 62.
  11. ↑ 11.0 11.1 Picayune, T. (1901). The Picayune's Creole Cook Book. The Times-Picayune. pp. 27–28. ISBN 978-1-4494-4043-5. Note: More information about The Picayune's Creole Cook Book: "Local historian digs up long-lost info on The Picayune Creole Cook Book". The Times-Picayune.
  12. ↑ 12.0 12.1 Traunfeld, J. (2013). The Herbfarm Cookbook. Scribner. pp. 24–25. ISBN 978-1-4767-6250-0.
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 Sackett, L.; Pestka, J.; Gisslen, W. (2010). Professional Garde Manger: A Comprehensive Guide to Cold Food Preparation. John Wiley & Sons. p. 288. ISBN 978-0-470-17996-3.
  14. ↑ 14.0 14.1 McNair, J.K.; Brabant, P. (1990). James McNair's Soups. Chronicle Books. p. 23. ISBN 978-0-87701-753-0. สืบค้นเมื่อ December 6, 2015.
  15. ↑ Gerras, C.; Cusumano, C.; Munson, C. (1989). Rodale's Basic Natural Foods Cookbook. Simon & Schuster. p. 128. ISBN 978-0-671-67338-3.
  16. ↑ 16.0 16.1 Dragonwagon, C. (1992). Dairy Hollow House Soup & Bread: A Country Inn Cookbook. Workman Pub. pp. 119–120. ISBN 978-0-89480-751-0.
  17. ↑ De Rivaz, E. (1900). Little French Dinners. New Amsterdam Book Company. p. 16.
  18. ↑ 18.0 18.1 18.2 Cracknell, H.L.; Kaufmann, R.J. (1999). Practical Professional Cookery. Cengage Learning. p. 126. ISBN 978-1-86152-873-5.
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 Bittman, M. (2011). How to Cook Everything Vegetarian: Simple Meatless Recipes for Great Food. Houghton Mifflin Harcourt. p. 129. ISBN 978-0-544-18695-8.
  20. ↑ 20.0 20.1 20.2 20.3 20.4 Madison, D. (2013). Vegetable Literacy: Cooking and Gardening with Twelve Families from the Edible Plant Kingdom, with over 300 Deliciously Simple Recipes. Potter/TenSpeed/Harmony. pp. 13–15. ISBN 978-1-60774-192-3.
  21. ↑ 21.0 21.1 Steen, C.; Newman, J.M. (2009). 500 Vegan Recipes: An Amazing Variety of Delicious Recipes, From Chilis and Casseroles to Crumbles, Crisps, and Cookies. Fair Winds Press. p. 134. ISBN 978-1-61673-459-6.
  22. ↑ 22.0 22.1 Moskowitz, I.C. (2015). Vegan with a Vengeance, 10th Anniversary Edition: Over 150 Delicious, Cheap, Animal-Free Recipes That Rock. Da Capo Press. p. 56. ISBN 978-0-7382-1834-2. สืบค้นเมื่อ December 6, 2015.
  23. ↑ Druker, M.; Silverstein, C. (2007). New England Soup Factory Cookbook: More Than 100 Recipes from the Nation's Best Purveyor of Fine Soup. Thomas Nelson. p. 105. ISBN 978-1-4185-7222-8.
  24. ↑ Connell, L.O. (2014). American Plate: A Culinary History in 100 Bites. Sourcebooks. p. 272. ISBN 978-1-4926-0304-7.
  25. ↑ LOHAS風蔬果料理. 轻松小品 (ภาษาจีน). 旗林文化出版社. 2007. p. 47. ISBN 978-986-6881-05-3.
  26. ↑ 26.0 26.1 King, N.I.; Waters, A. (2007). My Bombay Kitchen: Traditional and Modern Parsi Home Cooking. University of California Press. p. 74. ISBN 978-0-520-93337-8.
  27. ↑ 27.0 27.1 Webb, R. (2003). Eat to Beat Diabetes: Over 300 Scrumptious Recipes to Help You Enjoy Life and Stay Well. Reader's Digest Association. p. 222. ISBN 978-0-7621-0486-4.
  28. ↑ 28.0 28.1 28.2 28.3 The Circle and Success Magazine. Funk & Wagnalls Company. 1908. p. 117.
  29. ↑ Hensperger, B.; Kaufmann, J. (2004). Not Your Mother's Slow Cooker Cookbook. NYM Series. Harvard Common Press. p. 83. ISBN 978-1-55832-245-5.
  30. ↑ Goodman, M.; Holland, L.; McKinstry, P. (2012). Food to Live By: The Earthbound Farm Organic Cookbook. Workman Publishing Company. p. 36. ISBN 978-0-7611-7629-9.
  31. ↑ 31.0 31.1 Rosso, J.; Lukins, S. (1989). The New Basics Cookbook. Workman Pub. p. 93. ISBN 978-0-89480-341-3.
  32. ↑ Bittman, M. (2009). The Best Recipes in the World. Potter/TenSpeed/Harmony. p. 284. ISBN 978-0-307-48217-4.
  33. ↑ "Carrot and coriander soup". The Telegraph. 2015-12-27. สืบค้นเมื่อ 2017-09-25.
  34. ↑ "Carrot and coriander soup". goodtoknow (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2017-09-19.
  35. ↑ Soupes: Potages et consommés. Saveurs d'Annie. Editions Artémis. 2006. p. 7. ISBN 978-2-84416-435-3. (ในภาษาฝรั่งเศส)
  36. ↑ 36.0 36.1 Shulman, Martha Rose (January 22, 2009). "Pureed Carrot Soup Recipe". The New York Times. สืบค้นเมื่อ December 6, 2015.
  37. ↑ L'hirondel, J. (2002). Nitrate and Man: Toxic, Harmless Or Beneficial?. CABI Publishing Series. CABI. pp. 40–41. ISBN 978-0-85199-566-3.
  38. ↑ Davidson, A.; Jaine, T.; Davidson, J.; Saberi, H. (2006). The Oxford Companion to Food. Oxford Companions. OUP Oxford. pp. 531–532. ISBN 978-0-19-101825-1. สืบค้นเมื่อ December 6, 2015.
  39. ↑ Foskett, D.; Rippington, N.; Paskins, P. (2015). Practical Cookery for the Level 2 Professional Cookery Diploma, 3rd edition. Hodder Education. p. 156. ISBN 978-1-4718-3962-7.
  40. ↑ Kenney-herbert, A. (2008). Culinary Jottings. Cooking in America Series. Applewood Books. pp. 30–31. ISBN 978-1-4290-1267-6.
  41. ↑ Herbach, A.; Dillon, M. (2004). Eating and Drinking in Paris. Open Road Travel Guides. Open Road Publishing. p. 106. ISBN 978-1-59360-015-0.
  42. ↑ 42.0 42.1 Binney, R. (2012). Wise Words and Country Ways for Cooks. Wise Words. F+W Media. p. 119. ISBN 978-0-7153-3392-1.[ลิงก์เสีย]
  43. ↑ Worthington, D.R.; Williams, C.; Caruso, M. (2004). Williams-Sonoma Collection: French. Williams Sonoma Collection. Free Press. p. 30. ISBN 978-0-7432-4994-2. Potage Crécy: Crécy, a town in northern France that produces some of the country's best carrots, ... Smaller, slender but mature carrots, especially those that have been organically grown, have the best flavor. very large or thick carrots often ...
  44. ↑ Cox, J. (2015). The Organic Cook's Bible: How to Select and Cook the Best Ingredients on the Market. Skyhorse Publishing Company, Incorporated. pp. 199–200. ISBN 978-1-5107-0048-2.
  45. ↑ Guides, R. (2011). Rough Guide Phrasebook: French: French. Rough Guide to... Rough Guides. p. 244. ISBN 978-1-4053-8644-9.
  46. ↑ 46.0 46.1 Senn, C.H. (1908). The Menu Book. Food & Cookery Publishing Agency. p. 83.
  47. ↑ Food & Beverage Service: A Training Manual. Tata McGraw-Hill Education. p. 298. ISBN 978-1-259-08292-4.
  48. ↑ Smith, H. (1900s). The Master Books of Soups. London: Spring Books. p. 170. Note: More information about The Master Books of Soups from: Google Books and Internet Archive.
  49. ↑ "Professor Moro's carrot soup (Article in German)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-07. สืบค้นเมื่อ 2022-12-15.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ซุปแคร์รอต&oldid=10715113"