ซางามิฮาระ
ซางามิฮาระ (ญี่ปุ่น: 相模原市; โรมาจิ: Sagamihara-shi) เป็นนครในจังหวัดคานางาวะ ประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของโตเกียว ณ วันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 2024 ซางามิฮาระมีจำนวนประชากรประมาณ 724,222 คน[1] มีความหนาแน่นของประชากร 2,202 คนต่อตารางกิโลเมตร มีขนาดพื้นที่รวม 328.91 ตารางกิโลเมตร (126.99 ตารางไมล์)[2] ซางามิฮาระเป็นนครที่มีจำนวนประชากรมากที่สุดเป็นอันดับ 3 ของจังหวัด รองจากนครโยโกฮามะ และนครคาวาซากิ และเป็นชานเมืองที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 5 ในเขตมหานครโตเกียว
ซางามิฮาระ 相模原市 | |
---|---|
จากบนซ้าย: เทือกเขาทันซาวะ, ฐานทัพทหารซางามิ, ทะเลสาบซางามิ, ย่านฮาชิโมโตะ, สถานีซางามิโอโนะ, JAXA วิทยาเขตซางามิฮาระ, เทศกาลซากูระ | |
ที่ตั้งของซางามิฮาระ (เน้นสีม่วง) ในจังหวัดคานางาวะ | |
พิกัด: 35°34′N 139°22′E / 35.567°N 139.367°E | |
ประเทศ | ญี่ปุ่น |
ภูมิภาค | คันโต |
จังหวัด | คานางาวะ |
บันทึกครั้งแรก | ค.ศ. 110 |
จัดตั้งนคร | 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1954 |
การปกครอง | |
• นายกเทศมนตรี | เค็นตาโร โมโตมูระ (ตั้งแต่เมษายน ค.ศ. 2019) |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 328.91 ตร.กม. (126.99 ตร.ไมล์) |
ประชากร (1 พฤษภาคม ค.ศ. 2024) | |
• ทั้งหมด | 724,222 คน |
• ความหนาแน่น | 2,202 คน/ตร.กม. (5,700 คน/ตร.ไมล์) |
สัญลักษณ์ | |
• ต้นไม้ | เคยากิ หรือเซลโควาญี่ปุ่น |
• ดอกไม้ | ไฮเดรนเจีย |
• นก | ฮิบาริ |
เขตเวลา | UTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น) |
โทรศัพท์ | 042-754-1111 |
ที่อยู่ศาลาว่าการ | 2-11-15 Chūō, Chūō-ku, Sagamihara-shi, Kanagawa-ken 252-5277 2-11-15 ชูโอ เขตชูโอ นครซางามิฮาระ จังหวัดคานางาวะ 252-5277 |
เว็บไซต์ | www |
เมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2010 ซางามิฮาระได้รับการยกฐานะเป็นนครใหญ่ที่รัฐกำหนด จากผลดังกล่าว จึงมีการจัดตั้งเขต 3 เขต ได้แก่ เขตมิโดริ เขตชูโอ และเขตมินามิ
ภูมิศาสตร์
แก้ซางามิฮาระครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดคานางาวะ พื้นที่หลักในการประกอบกิจการพาณิชย์ในซางามิฮาระตั้งอยู่ใกล้กับสถานีรถไฟฮาชิโมโตะบนทางรถไฟสายโยโกฮามะและสายเคโอของบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก, สถานีรถไฟซางามิฮาระบนสายโยโกฮามะ และสถานีรถไฟซางามิโอโนะบนสายโอดาวาระของบริษัทรถไฟฟ้าโอดะกีว[ต้องการอ้างอิง] พื้นที่ส่วนตะวันตกของซางามิฮาระเป็นพื้นที่เทือกเขาทันซาวะ
การแบ่งเขตการปกครอง
แก้เทศบาลข้างเคียง
แก้- จังหวัดคานางาวะ
- มหานครโตเกียว
- จังหวัดยามานาชิ
- นครอูเอโนฮาระ
- หมู่บ้านโดชิ
ภูมิอากาศ
แก้ซางามิฮาระมีภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้นกึ่งเขตร้อน (เคิพเพิน Cfa) มีลักษณะคือฤดูร้อนที่อบอุ่นและฤดูหนาวที่เย็นสบาย มีหิมะตกเล็กน้อยถึงไม่มีเลย อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีในซางามิฮาระอยู่ที่ 12.6 °C ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยทั้งปีอยู่ที่ 1,906 มิลลิเมตร โดยเดือนกันยายนเป็นเดือนที่มีฝนตกชุกที่สุด อุณหภูมิสูงสุดโดยเฉลี่ยจะอยู่ในเดือนสิงหาคมอยู่ที่ประมาณ 23.9 °C และต่ำสุดในเดือนมกราคมอยู่ที่ประมาณ 1.2 °C[3]
สถิติประชากร
แก้ตามข้อมูลสำมะโนประชากรของญี่ปุ่น[4] จำนวนประชากรของซางามิฮาระเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วง 70 ปีที่ผ่านมา
ปี | ประชากร | ±% |
---|---|---|
1950 | 106,827 | — |
1960 | 137,114 | +28.4% |
1970 | 317,296 | +131.4% |
1980 | 494,255 | +55.8% |
1990 | 602,426 | +21.9% |
2000 | 681,150 | +13.1% |
2010 | 717,515 | +5.3% |
2020 | 725,493 | +1.1% |
ประวัติศาสตร์
แก้พื้นที่ซางามิฮาระในปัจจุบันมีการตั้งถิ่นฐานมาตั้งแต่สมัยโบราณ มีการค้นพบซากโบราณวัตถุจากยุคหินของญี่ปุ่นและยุคโคฟุงจำนวนมาก ที่นี่เคยเป็นบ้านของตระกูลโยโกยามะ ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ็ดตระกูลนักรบของแคว้นมูซาชิในช่วงต้นยุคคามากูระ ในช่วงยุคเอโดะ ดินแดนบริเวณซางามิฮาระเป็นดินแดนเท็นเรียวซึ่งในทางทฤษฎีอยู่ภายใต้การปกครองโดยตรงของโชกุนโทกูงาวะในเอโดะ อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง พื้นที่ดังกล่าวเป็นเพียงดินแดนศักดินาเล็ก ๆ ที่ถูกปกครองโดยฮาตาโมโตะหลายคน รวมทั้งยังมีดินแดนที่อยู่ภายใต้การควบคุมของแคว้นศักดินาโองิโนะ-ยามานากะและแคว้นศักดินาคาราซูยามะ
หลังการปฏิรูปเมจิ พื้นที่ส่วนตะวันออกเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอโคซะ และพื้นที่ส่วนตะวันตกเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอสึกูอิ เมื่อมีการประกาศใช้ระบบเทศบาลเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1889 พื้นที่อำเภอโคซะถูกแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 หมู่บ้าน พื้นที่ดังกล่าวเป็นที่ตั้งของศูนย์ฝึกอบรมและคลังอาวุธขนาดใหญ่ของกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1930 หมู่บ้านเหล่านี้ถูกควบรวมเข้ากับเมืองซามะที่อยู่ใกล้เคียงเมื่อวันที่ 29 เมษายน ค.ศ. 1941 เพื่อจัดตั้งเมืองซางามิฮาระ ในช่วงเวลาที่จัดตั้งนี้ เมืองนี้เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นในแง่ของขนาดพื้นที่
เมื่อวันที่ 1 กันยายน ค.ศ. 1948 เมืองซามะถูกแยกออกมาจากเมืองซางามิฮาระ ส่วนที่เหลือของเมืองซางามิฮาระได้รับการยกฐานะเป็นนครซางามิฮาระเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1954 จำนวนประชากรในเมืองเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการพัฒนาอุตสาหกรรมในท้องถิ่น และส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากโครงสร้างพื้นฐานด้านการขนส่งที่ดีที่เชื่อมต่อทั้งโยโกฮามะ โตเกียว และฮาจิโอจิ นครซางามิฮาระได้รับการกำหนดให้เป็นนครศูนย์กลางเมื่อ ค.ศ. 2003 ทำให้ได้รับอำนาจปกครองตนเองเพิ่มขึ้น
เมื่อวันที่ 20 มีนาคม ค.ศ. 2006 นครซางามิฮาระได้ผนวกรวมเมืองสึกูอิและเมืองซางามิโกะ (ทั้งสองเมืองมาจากอำเภอสึกูอิ) หลังจากการผนวกรวมครั้งนี้ทำให้นครซางามิฮาระประกอบด้วยพื้นที่ทางภูมิศาสตร์สองส่วนที่แยกออกจากกัน เนื่องจากยังมีเมืองในอำเภอสึกูอิอีกสองแห่ง (ได้แก่ เมืองฟูจิโนะและเมืองชิโรยามะ) เลือกที่จะยังไม่รวมกับนครซางามิฮาระ ต่อมาในวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 2007 เมืองฟูจิโนะและเมืองชิโรยามะก็ได้ผนวกรวมเข้ากับนครซางามิฮาระ ทำให้นครซางามิฮาระมีพื้นที่ทางภูมิศาสตร์เป็นผืนเดียวกัน และได้ยุบอำเภอสึกูอิลง ใน ค.ศ. 2007 จำนวนประชากรของนครซางามิฮาระเกิน 700,000 คน และใน ค.ศ. 2010 นครซางามิฮาระได้รับการกำหนดให้เป็นนครใหญ่ที่รัฐกำหนด และแบ่งออกเป็น 3 เขต ได้แก่ เขตมิโดริ เขตชูโอ และเขตมินามิ
เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม ค.ศ. 2016 มีผู้เสียชีวิต 19 รายและบาดเจ็บ 26 รายจากเหตุแทงคนที่ศูนย์ดูแลผู้พิการในซางามิฮาระ โดยผู้ก่อเหตุคือ ซาโตชิ อูเอมัตสึ[5]
การเมืองการปกครอง
แก้นครซางามิฮาระมีรูปแบบการบริหารแบบนายกเทศมนตรี-สภา โดยมีนายกเทศมนตรีที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรง และสภานครที่เป็นฝ่ายนิติบัญญัติระบบสภาเดียวซึ่งประกอบด้วยสมาชิก 49 คน นครซางามิฮาระเป็นเขตเลือกตั้งที่ให้สมาชิกสภาจังหวัดคานางาวะจำนวน 8 คน ในแง่ของการเมืองระดับประเทศ นครซางามิฮาระจะแบ่งออกเป็นเขตเลือกตั้งจังหวัดคานางาวะ เขตที่ 14 และเขตที่ 16 ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรญี่ปุ่นในรัฐสภาญี่ปุ่น
อ้างอิง
แก้- ↑ "Sagamihara city official statistics" (ภาษาญี่ปุ่น). Japan. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-01-04. สืบค้นเมื่อ 2024-06-17.
- ↑ "Overview of Sagamihara City" (ภาษาญี่ปุ่น). Japan: Sagamihara City. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-07. สืบค้นเมื่อ May 5, 2017.
- ↑ "Sagamihara climate: Temperature Sagamihara & Weather By Month". en.climate-data.org. สืบค้นเมื่อ 2023-10-16.
- ↑ "Sagamihara (Kanagawa , Japan) - Population Statistics, Charts, Map, Location, Weather and Web Information". www.citypopulation.de. สืบค้นเมื่อ 2023-10-16.
- ↑ McCurry, Justin (July 26, 2016). "Japan Knife Attack: Stabbing at Care Centre Leaves 19 Dead and Dozens Wounded". The Guardian. Guardian News and Media. สืบค้นเมื่อ July 26, 2016.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- เว็บไซต์ทางการ (ในภาษาญี่ปุ่น)
- ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ซางามิฮาระ ที่โอเพินสตรีตแมป