ชเวจีน (พม่า: ရွှေကျင်) หรือที่เรียกร่วมกับคำนำหน้าชื่อว่า นายชเวจีน หรือ ไนง์ชเวจีน (နိုင်ရွှေကျင်; 1 มีนาคม พ.ศ. 2456 – 7 มีนาคม พ.ศ. 2546) เป็นผู้นำของแนวร่วมมอญและพรรครัฐมอญใหม่ในเวลาต่อมา เกิดเมื่อ พ.ศ. 2456 ที่เมืองสะเทิม บิดาชื่ออูไนง์ชเวปอง มารดาชื่อมีไจง์ จบการศึกษาทางด้านศิลปศาสตร์เมื่อ พ.ศ. 2474 และเข้าทำงานเป็นเจ้าหน้าที่เลขานุการของรัฐบาลพม่าจนเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2

ในช่วงสงคราม ชเวจีนเข้ารับราชการเป็นทหารเรือในกองทัพเรืออังกฤษ แต่ลาออกเมื่อ พ.ศ. 2485 หลังจากนั้นเขาเข้าร่วมงานกับน้องชายทำงานใต้ดินต่อต้านญี่ปุ่น จนกระทั่งน้องชายถูกจับและถูกฆ่าตาย หลังจากได้รับเอกราช ชเวจีนไม่พอใจที่ชาวมอญไม่มีสิทธิ์ในสภา เขาพยายามติดต่อกับอู้นุ นายกรัฐมนตรีในขณะนั้นเพื่อขอตั้งรัฐมอญเป็นส่วนหนึ่งในสหภาพพม่า ผลการเจรจาปรากฏว่าตกลงกันไม่ได้ ทางรัฐบาลจึงส่งทหารปราบปรามฝ่ายมอญ ชเวจีนจึงตั้งแนวร่วมมอญเพื่อเรียกร้องเอกราชตั้งแต่ พ.ศ. 2491

ช่วงระหว่าง พ.ศ. 2492–2497 ชเวจีนถูกรัฐบาลพม่าจับคุมขังและกักบริเวณ เมื่อพ้นโทษ เขาจึงเข้าป่าไปสมทบกับแนวร่วมมอญเพื่อต่อสู้กับพม่าในเขตตะนาวศรี และได้ตั้งพรรคมอญใหม่ใน พ.ศ. 2502 หลังจากที่แนวร่วมมอญยอมวางอาวุธ ชเวจีนเป็นผู้นำพรรครัฐมอญใหม่สู้กับพม่าจนมีการลงนามหยุดยิงเมื่อ พ.ศ. 2538 รวมเวลาการต่อสู้เพื่อเอกราชมอญตั้งแต่ พ.ศ. 2491–2538 เป็นเวลา 49 ปี

อ้างอิง แก้

  • พรพิมล ตรีโชติ. ชนกลุ่มน้อยกับรัฐบาลพม่า. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนงานวิจัย, 2542, หน้า 277–278.