ฉบับร่าง:พระยาสายบุรี (หนิละไม)

พระยาสายบุรี (หนิละไม หรือ ตนกูยาลาลุดดิน) (มลายู : Nik Lamai หรือ Tengku jalaluddin) เป็นเจ้าเมืองสายบุรีคนที่ 2 ที่ปกครองเมืองสายบุรีในสมัยปัตตานีถูกแบ่งออกเป็น 7 หัวเมือง หนิละไม เป็นบุตรของ[1]พระยาสายบุรี (หนิดะ) เมื่อผู้เป็นพ่อได้ถึงแก่พิราลัย พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) โปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้ “หนิละไม” เป็นพระยาสายบุรี ครั้นพระยาสายบุรี (หนิละไม) ได้ถึงแก่พิราลัย จึงได้โปรดเกล้าฯ แต่งตั้ง หนิแปะ หรือ ตนกูอับดุลย์กอเดร์ บุตรของพระยาสายบุรี (หนิละไม) เป็นพระยาสายบุรีแทน โดยได้รับบรรดาศักดิ์เป็นพระยาสุริยสุนทรบวรภักดี ศรีมหารายา มัตตาอับดุลวิบูลย์ขอบเขตประเทศมลายูวิเศษวังษา

อ้างอิง แก้

  1. มูลนิธิเล็ก ประไพ วิริยะพันธ์ เหตุการณ์กลุ่มราชนิกุลเมืองสายบุรี หนีราชภัยไปเมืองกลันตัน