จักรพรรดิเว่ย์เหวินเฉิง

จักรพรรดิเว่ย์เหวินเฉิง ((北)魏文成帝) (ค.ศ. 440–465), พระนามจีน ทั่วป๋า จฺวิ้น (拓拔濬), พระนามเซี่ยนเปย์ อูเหลย์ (烏雷) เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ย์เหนือของจีนที่นำโดยเผ่าเซียนเปย์ พระองค์เป็นจักรพรรดิเมื่อพระชนมายุได้ 12 ปี หลังจากการลอบปลงพระชนม์จักรพรรดิเว่ย์ไท่อู่พระอัยกา และทั่วป๋า ยฺหวีพระปิตุลาโดยขันทีซ่งไอ่ นักประวัติศาสตร์มักอธิบายว่าพระองค์เป็นผู้ปกครองที่พยายามให้ราษฎรได้ผ่อนปรนหลังจากนโยบายการขยายอาณาจักรของพระอัยกาของพระองค์ และพระองค์ได้ปฏิรูปกฎหมายเพื่อให้ผ่อนปรนมากขึ้น

จักรพรรดิเว่ย์เหวินเฉิง
北魏文成帝
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ย์เหนือ
ครองราชย์31 ตุลาคม ค.ศ. 452[1][2] – 20 มิถุนายน ค.ศ. 465[3]
ก่อนหน้าทั่วป๋า อวี่
ถัดไปจักรพรรดิเว่ย์เสียนเหวิน
ประสูติค.ศ. 440[4]
สวรรคต20 มิถุนายน ค.ศ. 465[5][1]
จักรพรรดินีจักรพรรดินีเหวินหมิง
จักรพรรดินีหยวน
พระนามเต็ม
รัชศก
ซิงอาน (興安, Xīng'ān) (ค.ศ. 452–454)
ซิงกวาง (興光, Xīngguāng) (ค.ศ. 454–455)
ไท่อาน (太安, Tài'ān) (ค.ศ. 455–459)
เหอผิง (和平, Hépíng) (ค.ศ. 460–465)
พระนามหลังสวรรคต
จักรพรรดิเหวินเฉิง (文成皇帝, "civil and successful")
วัดประจำรัชกาล
เกาจง (高宗)
ราชวงศ์เว่ย์เหนือ
พระราชบิดาทั่วป๋า หวง
พระราชมารดาจักรพรรดินีกง

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 Academia Sinica Chinese-Western Calendar Converter.
  2. Zizhi Tongjian, vol. 126.
  3. Grousset, Rene (1970). The Empire of the Steppes. Rutgers University Press. pp. 64. ISBN 0-8135-1304-9.
  4. Book of Wei, vol. 5.
  5. Zizhi Tongjian, vol. 130.