จักรพรรดิฉีอู่เฉิง

จักรพรรดิฉีอู่เฉิง ((北)齊武成帝) (537–569), พระนามเดิม เกา จ้าน (高演) หรือ เกา ตัน เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฉีเหนือ พระองค์ถือได้ว่าเป็นผู้ปกครองที่มีความสามารถน้อยที่สุด ทรงอุทิศเวลาส่วนใหญ่ให้กับงานเลี้ยงและแสวงหาความสุขโดยละเลยกิจการของรัฐ รัฐถูกปกครองด้วยความช่วยเหลือจากที่ปรึกษาของพระองค์เหอ ซื่อไคและขุนนางคนอื่น ๆ ที่ได้รับการแต่งตั้ง[1] ในปี ค.ศ. 565 พระองค์ทรงสละบัลลังก์ให้เกา เว่ย์พระราชโอรสองค์เล็ก โดยทรงได้รับตำแหน่งไท่ช่างหฺวัง (จักรพรรดิผู้ทรงสละราชย์) แต่ยังคงควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน พระองค์สวรรคตในปี 569 เมื่อพระชนมายุ 31 พรรษา และราชวงศ์ฉีเหนือล่มสลายลงในปี 577

จักรพรรดิฉีอู่เฉิง
(北)齊武成帝
จักรพรรดิราชวงศ์ฉีเหนือ
ครองราชย์561–565
ก่อนหน้าจักรพรรดิฉีเสี้ยวเจ้า
ถัดไปเกา เว่ย์
ประสูติค.ศ. 537
สวรรคตค.ศ. 569
พระนามเต็ม
ราชวงศ์ราชวงศ์ฉีเหนือ
พระราชบิดาเกา ฮวน
พระราชมารดาโหลว จ้าวจุ้น

อ้างอิง

แก้
  1. Andrew Eisenberg (1 January 2008). Kingship in Early Medieval China. BRILL. pp. 113–114. ISBN 90-04-16381-6.