เกา เว่ย์ (高緯) (ค.ศ. 557–577), หรือรู้จักกันในประวัติศาสตร์ว่า ฉีโฮ่วจู่ ((北)齊後主), พระนามจีน เหรินกัง (仁綱) เป็นจักรพรรดิของราชวงศ์ฉีเหนือ ในรัชสมัยของพระองค์การปกครองของราชวงศ์ฉีเหนือตกอยู่ในการทุจริตและเสื่อมโทรมอย่างรุนแรง โดยกองทัพต้องทนทุกข์หลังจากเกา เว่ย์ สังหารนายพลหูลู่ กวงผู้ยิ่งใหญ่ ในปี ค.ศ. 572 จักรพรรดิโจวอู่ได้เปิดการโจมตีครั้งใหญ่ในปี 576 และกองกัพราชวงศ์ฉีเหนือล่มสลาย เกา เว่ย์สละบัลลังก์ให้เกา เหิง พระราชโอรส พระองค์ถูกจับขณะพยายามหลบหนีไปยังราชวงศ์เฉิน และต่อมาในปีนั้นจักรพรรดิโจวเหนือได้ประหารชีวิตพระองค์และสมาชิกเกือบทั้งหมดในราชวงศ์ของพระองค์

เกา เว่ย์
高緯
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฉีเหนือ
ครองราชย์8 มิถุนายน ค.ศ.565[1][2] – 4 กุมภาพันธ์ 577[1][3]
ก่อนหน้าจักรพรรดิฉีอู่เฉิง
ถัดไปเกา เหิง
ประสูติ29 พฤษภาคม ค.ศ.556[4][1]
สวรรคตค.ศ. 577[3]
พระนามเต็ม
รัชศก
เทียนถง (天統, Tiāntǒng) (ค.ศ. 565–569)
อู่ผิง(武平, Wǔpíng) (ค.ศ. 570–576)
หลงฮฺว่า (隆化,Lónghuà) (ค.ศ. 577)
ราชวงศ์ราชวงศ์ฉีเหนือ
พระราชบิดาจักรพรรดิฉีอู่เฉิง
พระราชมารดาจักรพรรดินีหู พระพันปีหลวง

อ้างอิง

แก้