เกา เว่ย์
เกา เว่ย์ (高緯) (ค.ศ. 557–577), หรือรู้จักกันในประวัติศาสตร์ว่า ฉีโฮ่วจู่ ((北)齊後主), พระนามจีน เหรินกัง (仁綱) เป็นจักรพรรดิของราชวงศ์ฉีเหนือ ในรัชสมัยของพระองค์การปกครองของราชวงศ์ฉีเหนือตกอยู่ในการทุจริตและเสื่อมโทรมอย่างรุนแรง โดยกองทัพต้องทนทุกข์หลังจากเกา เว่ย์ สังหารนายพลหูลู่ กวงผู้ยิ่งใหญ่ ในปี ค.ศ. 572 จักรพรรดิโจวอู่ได้เปิดการโจมตีครั้งใหญ่ในปี 576 และกองกัพราชวงศ์ฉีเหนือล่มสลาย เกา เว่ย์สละบัลลังก์ให้เกา เหิง พระราชโอรส พระองค์ถูกจับขณะพยายามหลบหนีไปยังราชวงศ์เฉิน และต่อมาในปีนั้นจักรพรรดิโจวเหนือได้ประหารชีวิตพระองค์และสมาชิกเกือบทั้งหมดในราชวงศ์ของพระองค์
| เกา เว่ย์ 高緯 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฉีเหนือ | |||||||||
| ครองราชย์ | 8 มิถุนายน ค.ศ.565[1][2] – 4 กุมภาพันธ์ 577[1][3] | ||||||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิฉีอู่เฉิง | ||||||||
| ถัดไป | เกา เหิง | ||||||||
| ประสูติ | 29 พฤษภาคม ค.ศ.556[4][1] | ||||||||
| สวรรคต | ค.ศ. 577[3] | ||||||||
| |||||||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ฉีเหนือ | ||||||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิฉีอู่เฉิง | ||||||||
| พระราชมารดา | จักรพรรดินีหู พระพันปีหลวง | ||||||||