ขีปนาวุธอากาศสู่พื้น
ขีปนาวุธอากาศสู่พื้น (อังกฤษ: Air-to-surface missile) หรือ ASM เป็นขีปนาวุธที่ถูกออกแบบมาให้ยิงจากอากาศยานทางการทหารสู่เป้าหมายบนพื้นดินหรือพื้นน้ำ ขีปนาวุธอากาศสู่พื้นจะมีการติดตั้งเครื่องยนต์จรวดที่ช้ากว่าสำหรับแบบพิสัยปฏิบัติการสั้น และติดตั้งเครื่องยนต์ไอพ่นที่เร็วกว่าสำหรับแบบพิสัยปฏิบัติการที่ยาวกว่า ขีปนาวุธอากาศสู่พื้นแตกต่างจากระเบิดนำวิถีซึ่งเป็นอาวุธที่ไม่มีแหล่งพลังงานขับดัน ขีปนาวุธอากาศสู่พื้นบางรุ่นของสหภาพโซเวียตมีการติดตั้งเครื่องยนต์แรมเจ็ท ซึ่งให้ทั้งพิสัยปฏิบัติการที่ไกลและความเร็วสูง[1]

ระบบนำวิถีของขีปนาวุธอากาศสู่พื้นนั้น มีทั้ง การนำวิถีด้วยเลเซอร์ (ชี้เป้า), การนำวิถีด้วยอินฟราเรด, การนำวิถีด้วยตาเทียม หรือ การนำวิถีด้วยดาวเทียม ซึ่งการเลือกใช้ระบบนำวิถีนั้นขึ้นอยู่กับประเภทของเป้าหมาย หากเป้าหมายเป็นยานพาหนะเคลื่อนที่ อาจใช้การนำวิถีด้วยตาเทียมหรืออินฟราเรด
ขีปนาวุธอากาศสู่พื้นสามารถจำแนกประเภทย่อยได้เป็นดังนี้
- ขีปนาวุธติดอากาศยานต่อต้านรถถัง (หรืออาจยิงจากเฮลิคอปเตอร์)
- ขีปนาวุธร่อนติดอากาศยาน
- ขีปนาวุธติดอากาศยานต่อต้านเรือ
- ขีปนาวุธต่อต้านรังสี
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ Wragg, David W. (1973). A Dictionary of Aviation (first ed.). Osprey. p. 30. ISBN 9780850451634.