วิกิพีเดีย

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศสวีเดน

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศสวีเดน เป็นส่วนหนึ่งของการระบาดทั่วของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ที่เกิดจากไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง 2 (SARS-CoV-2) ไวรัสดังกล่าวได้รับการยืนยันว่าถึงประเทศสวีเดนเมื่อวันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2563 เมื่อผู้หญิงที่กลับมาจากอู่ฮั่นโดยมีผลตรวจเป็นบวก ครั้นเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ ภายหลังการระบาดในประเทศอิตาลี และในประเทศอิหร่าน คลัสเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางหลายแห่งได้ปรากฏในประเทศสวีเดน การแพร่เชื้อของชุมชนได้รับการยืนยันเมื่อวันที่ 9 มีนาคมในเขตมหานครสต็อกโฮล์ม ตั้งแต่นั้นมา ประชาชนในทุก ๆ แลน (เทศมณฑล) ได้ตรวจพบเชื้อโควิด-19 ด้วยผลเป็นบวก มีรายงานผู้เสียชีวิตรายแรกเมื่อวันที่ 11 มีนาคมที่สต็อกโฮล์ม ซึ่งเป็นกรณีแพร่เชื้อในชุมชน อย่างไรก็ตาม เชื่อกันว่าไวรัสสามารถมาถึงประเทศสวีเดนได้เร็วที่สุดในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 เมื่อบุคคลหลายคนสืบเสาะการดูแลโรคระบบทางเดินหายใจในฟาลุนหลังจากติดต่อกับบุคคลที่มีประวัติการเดินทางล่าสุดไปยังอู่ฮั่น

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศสวีเดน
แผนที่ผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันในประเทศสวีเดน
(ต่อประชากร 100,000 คน)[1]
แผนที่ของผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันในประเทศสวีเดน
(จำนวนแน่นอน)[1]
เต็นท์นอกโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยซาห์ลเกรนสกา ในมึล์นดอล
เครื่องหมายบนหินขัดที่จุดชำระเงินในคูป โอโมล เพื่ออำนวยความสะดวกในการเว้นระยะห่างทางสังคมขณะเข้าคิว เช่นเดียวกับกำบังกระจกอะคริลิกเพื่อปกป้องพนักงานที่ชำระเงินจากการติดโรค
การเข้าคิวด้วยระยะห่าง 1.5 เมตร นอกซิสเตียมบูลอเกท
นักวิทยาการระบาดของรัฐสวีเดน อันเดอส์ เทกแนล
ดรอทนิงกาตันที่ว่างเปล่า ซึ่งเป็นถนนคนเดินสายสำคัญในสต็อกโฮล์ม
(ซ้ายไปขวา, จากบนสุด)
โรคโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019
สายพันธุ์ไวรัสไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)
สถานที่ประเทศสวีเดน
การระบาดครั้งแรกอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน
ผู้ป่วยต้นปัญหาเยินเชอปิง
วันที่ณ วันที่ 22 มีนาคม 2566[2]
ผู้ป่วยยืนยันสะสม1,784,005 คน[1][3]
อาการร้ายแรงรวมรักษาในโรงพยาบาลที่ไอซียู 8,471 คน
เสียชีวิต15,674 คน[1][3][หมายเหตุ 1]
เว็บไซต์ของรัฐบาล
หน่วยงานสาธารณสุขสวีเดน โควิด-19
(ในภาษาสวีเดน)

ประเทศสวีเดนไม่ได้กำหนดมาตรการล็อกดาวน์ ซึ่งแตกต่างจากประเทศอื่น ๆ และยังคงเปิดกว้างในสังคมส่วนใหญ่ ซึ่งรัฐธรรมนูญของสวีเดนปกป้องเสรีภาพในการเคลื่อนไหวเพื่อประชาชนอย่างถูกกฎหมาย จึงปิดกั้นการล็อกดาวน์ในช่วงเวลาสงบ คาดว่าประชาชนชาวสวีเดนจะปฏิบัติตามคำแนะนำที่ไม่ได้บังคับ[หมายเหตุ 2] จากหน่วยงานรัฐบาลที่รับผิดชอบพื้นที่นี้ ซึ่งในกรณีนี้คือหน่วยงานสาธารณสุขสวีเดน (Folkhälsomyndigheten) รัฐธรรมนูญของสวีเดนห้ามกฎกระทรวง – ซึ่งหากนักการเมืองที่ลบล้างคำแนะนำจากหน่วยงานของตนนั้นถือว่าผิดปกติอย่างมากในสวีเดน – และมอบอำนาจให้หน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้อง ในกรณีนี้คือหน่วยงานผู้เชี่ยวชาญ – หน่วยงานสาธารณสุข – จะต้องเริ่มดำเนินการทั้งหมดเพื่อป้องกันไวรัสตามกฎหมายของสวีเดน ส่งผลให้นักวิทยาการระบาดของรัฐอย่างอันเดอส์ เทกแนล เป็นบุคคลสำคัญในภาวะวิกฤต

แนวทางของรัฐบาลสวีเดนได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก นักวิทยาศาสตร์ชาวสวีเดนบางคนเรียกร้องให้มีมาตรการป้องกันที่เข้มงวดยิ่งขึ้นตลอดช่วงการระบาดทั่ว[8] และคณะกรรมการอิสระ (Coronakommissionen) พบว่าสวีเดนล้มเหลวในการปกป้องผู้อยู่อาศัยในบ้านพักคนชราเนื่องจากการแพร่กระจายของไวรัสในสังคมโดยรวม[9] ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2563 ทั้งสมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดน และนายกรัฐมนตรี สเตฟัน เลอเวน ยอมรับว่าพวกเขารู้สึกว่ายุทธศาสตร์โควิด-19 ของสวีเดนล้มเหลว เนื่องจากมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก[10]

ตามคำแนะนำของหน่วยงาน รัฐบาลได้อนุมัติกฎหมายที่จำกัดเสรีภาพในการชุมนุมโดยสงบ โดยสั่งห้ามการชุมนุมของบุคคลมากกว่า 50 คนเป็นการชั่วคราว, ประกาศห้ามคนไปเยี่ยมบ้านพักคนชรา รวมถึงปิดโรงเรียนมัธยมศึกษาและมหาวิทยาลัย โรงเรียนประถมศึกษายังคงเปิดอยู่ ส่วนหนึ่งเพื่อให้บุคลากรทางการแพทย์หลีกเลี่ยงการอยู่บ้านกับลูก ๆ

หน่วยงานสาธารณสุขได้ออกคำแนะนำคือ หากเป็นไปได้ ให้ทำงานจากที่บ้าน หลีกเลี่ยงการเดินทางโดยไม่จำเป็นภายในประเทศ มีส่วนร่วมในการเว้นระยะห่างทางสังคม และสำหรับคนที่อายุมากกว่า 70 ปี ให้อยู่บ้านให้มากที่สุด ตลอดจนขอแนะนำให้ผู้ที่มีอาการเพียงเล็กน้อยที่อาจเกิดจากโควิด-19 อยู่บ้าน รัฐบาลประกาศยกเลิกคาเรนสดอก (karensdag) หรือวันแรกโดยไม่ต้องจ่ายลาป่วย และระยะเวลาหนึ่งที่สามารถอยู่บ้านโดยได้รับค่าจ้าง โดยไม่ต้องมีใบรับรองแพทย์ได้เพิ่มขึ้นจาก 7 วันเป็น 21 วัน

การระบาดใหญ่ทำให้ระบบการรักษาพยาบาลของสวีเดนอยู่ภายใต้ความตึงเครียด โดยการดำเนินงานหลายหมื่นรายการถูกเลื่อนออกไปตลอดทั้งปี และมีเพียงการดูแลฉุกเฉินรวมถึงการดูแลที่เกี่ยวข้องกับโควิดเท่านั้นที่พร้อมให้บริการในช่วงฤดูหนาวที่เพิ่มสูงขึ้น ในขั้นต้น โรงพยาบาลในสวีเดนและโรงงานอื่น ๆ ได้รายงานว่าอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลขาดแคลน โรงพยาบาลในสวีเดนสามารถเพิ่มขีดความสามารถในเวชบำบัดวิกฤตในช่วงเริ่มต้นของการระบาดใหญ่ แต่ระบบสุขภาพของสต็อกโฮล์มยังคงถูกบดบังอย่างหนักในช่วงฤดูหนาว โดยมีการใช้เตียงผู้ป่วยหนัก 99 เปอร์เซ็นต์ภายในวันที่ 18 ธันวาคม และเมืองประสบปัญหาการขาดแคลนบุคลากรทางการแพทย์[11]

เมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2564 ประมาณ 10 เดือนหลังจากที่การระบาดกลายเป็นเรื่องร้ายแรง กฎหมายได้ผ่านการอนุญาตให้มีข้อจำกัดมากกว่าที่กฎหมายเคยกำหนดไว้ กฎหมายใหม่อนุญาตให้จำกัดจำนวนผู้มาเยือนร้านค้า ซึ่งขัดแย้งกับคำแนะนำก่อนหน้า และนายกรัฐมนตรีกล่าวว่ากำลังพิจารณาล็อกดาวน์ทั่วไป[12][13] แม้ว่าจะยังไม่เกิดขึ้นในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2564 โดยก่อนหน้านี้ ข้อจำกัดอยู่บนพื้นฐานของกฎหมายที่มีอยู่ เช่น กฎหมายว่าด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ซึ่งอนุญาตให้จำกัดจำนวนผู้เข้าชมงานวัฒนธรรม รวมถึงกีฬา และร้านอาหาร

ณ วันที่ 22 มีนาคม 2566 มีผู้ป่วยยืนยันสะสม 2,701,192 รายและเสียชีวิต 23,851 รายที่ยืนยันจากโควิด-19[3] ในประเทศสวีเดน โดยที่เทศมณฑลสต็อกโฮล์มได้รับผลกระทบมากที่สุด (ในช่วงระลอกแรก)[1][14] ประเทศสวีเดนมีจำนวนผู้ป่วยและผู้เสียชีวิตที่ได้รับการยืนยันมากกว่าประเทศในแถบสแกนดิเนเวียทั้งหมดหลายเท่าตัวที่มีประชากรใกล้เคียงกัน แม้ว่าประเทศในทวีปยุโรปอื่น ๆ อีกหลายแห่ง[ไหน?] จะมีอัตราการติดเชื้อและเสียชีวิตต่อหัวที่สูงกว่าสวีเดน เกือบครึ่งของผู้เสียชีวิตได้อาศัยอยู่ในบ้านพักคนชรา[15][16][17] ซึ่งเป็นสัดส่วนที่คล้ายกับประเทศอื่น ๆ ในยุโรป[18]

ดูเพิ่ม แก้

หมายเหตุ แก้

  1. ↑ ข้อมูลการเสียชีวิตรายใหม่รวบรวมโดยหน่วยงานสาธารณสุขสวีเดนเวลา 11:30 น. เวลาออมแสงยุโรปกลาง (เวลาสากลเชิงพิกัด+02:00) ทุกวันจากระบบการเฝ้าระวังโรคติดต่อ สมีเนต การรายงานการเสียชีวิตรายใหม่ต่อหน่วยงานสาธารณสุขอาจล่าช้าถึงหลายวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงสุดสัปดาห์ อาจมีความล่าช้าในจำนวนผู้ป่วยที่ได้รับรายงานในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ในช่วงกลางเดือนเมษายน มีรายงานผู้ป่วยประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ภายใน 24 ชั่วโมง, 50 เปอร์เซ็นต์ภายใน 48 ชั่วโมง และ 90 เปอร์เซ็นต์ภายในหนึ่งสัปดาห์ ข้อมูลจากหน่วยงานสาธารณสุขรวมถึงการเสียชีวิตทั้งหมดที่ได้รับการยืนยันการวินิจฉัยโรคโควิด-19 (U07.1) ในช่วง 30 วันที่ผ่านมา รวมถึงกรณีที่สาเหตุการตายไม่ได้มาจากโควิด-19 (ตามข้อมูลจากคณะกรรมการสุขภาพและสวัสดิการแห่งชาติตั้งแต่วันที่ 21 เมษายน ตัวเลขนี้คิดเป็น 4.5 เปอร์เซ็นต์ของจำนวนผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันในห้องปฏิบัติการ) แต่ไม่รวมผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการยืนยัน (U07.2) ในวันที่ 12 พฤษภาคม 87 เปอร์เซ็นต์ของผู้เสียชีวิตจากโควิด-19 ไม่ได้รับการยืนยันในห้องปฏิบัติการ เนื่องจากจำนวนนี้รวมเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันในห้องปฏิบัติการเท่านั้น เชื่อว่าจำนวนจริงจะสูงกว่า เนื่องจากจำนวนผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันจากห้องปฏิบัติการเพียง 83 เปอร์เซ็นต์ (ณ วันที่ 31 พฤษภาคม) ของการเสียชีวิตส่วนเกินที่ตรวจพบในสวีเดนตั้งแต่ปลายเดือนมีนาคม สู่การวิเคราะห์ทางสถิติโดยหน่วยงานสาธารณสุขตามข้อมูลจากกรมสรรพากรของสวีเดนและกิจกรรมติดตามการเสียชีวิตของยุโรป (EuroMOMO) ซึ่งปลายเดือนพฤษภาคม มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 4,800 รายในประเทศสวีเดน[4][5][6][7]
  2. ↑ หน่วยงานของรัฐบาลสวีเดนเป็นหน่วยงานอิสระที่ไม่มีอำนาจในการออกกฎหมาย แต่พวกเขาให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการที่บุคคลสามารถ หรือควรปฏิบัติตามกฎระเบียบที่มีผลผูกพันภายในขอบเขตของกิจกรรมของหน่วยงาน (ในกรณีนี้คือพระราชบัญญัติโรคติดต่อของสวีเดน) แม้ว่าจะไม่มีกรอบทางกฎหมายสำหรับหน่วยงานของรัฐที่จะกำหนดมาตรการคว่ำบาตรต่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งจากการไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำของหน่วยงาน แต่ก็ไม่ได้เป็นทางเลือก เนื่องจากหน่วยงานดังกล่าวทำหน้าที่เป็นแนวทางปฏิบัติเพื่อปฏิบัติตามกฎระเบียบ (ในกรณีนี้ เป็นภาระหน้าที่ในการช่วยหยุดการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อ)

อ้างอิง แก้

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Antal fall av covid-19 i Sverige – data uppdateras dagligen kl 11.30". Public Health Agency of Sweden – Official statistics at arcgis (ภาษาสวีเดน). Public Health Agency of Sweden (Folkhälsomyndigheten). 30 March 2020. สืบค้นเมื่อ 9 April 2020. Data updated daily at 11:30 [CET], "Bekräftade fall i Sverige". FOHM (ภาษาสวีเดน). link "Data som statistiken ovan bygger på kan laddas ner här (Excel)".
  2. ↑ "COVID-19 situation update for the EU/EEA". สืบค้นเมื่อ 6 March 2021.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "Folkhalsomyndigheten Covid19" (XLSX). Folkhälsomyndigheten (ภาษาสวีเดน). shreet "Totalt antal per åldersgrupp", formulas "=SUM(B2:B12)", "=SUM(C2:C12)", "=SUM(D2:D12)".
  4. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ FHM_Aktuellt_läge
  5. ↑ "Veckorapport om covid-19, vecka 18" (PDF). Public Health Agency of Sweden. 8 May 2020.
  6. ↑ "Faktablad: Beskrivning av datakällor för avlidna i covid-19" (PDF). Socialstyrelsen. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-07-15. สืบค้นเมื่อ 9 May 2020.
  7. ↑ "Statistik över antal avlidna i covid-19". Socialstyrelsen (ภาษาสวีเดน). สืบค้นเมื่อ 12 May 2020.
  8. ↑ VogelOct. 6, Gretchen; 2020; Pm, 4:35 (2020-10-06). "'It's been so, so surreal.' Critics of Sweden's lax pandemic policies face fierce backlash". Science | AAAS (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-12-23.{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์)
  9. ↑ Claeson, Mariam; Hanson, Stefan (2020-12-22). "COVID-19 and the Swedish enigma". The Lancet (ภาษาอังกฤษ). 0 (0). doi:10.1016/S0140-6736(20)32750-1. ISSN 0140-6736.
  10. ↑ "Coronavirus: Swedish King Carl XVI Gustaf says coronavirus approach 'has failed'". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2020-12-17. สืบค้นเมื่อ 2020-12-17.
  11. ↑ Kennedy, Rachael (2020-12-18). "Sweden switches strategy and calls for face masks on public transport". euronews (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-12-23.
  12. ↑ Orange, Richard (2021-02-26). "Sweden hesitates to use new Covid lockdown laws as infection rate leads western Europe". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2021-07-06.
  13. ↑ "Swedish Prime Minister Sees High Risk of New Wave of Covid Infections". www.bloomberg.com. สืบค้นเมื่อ 2021-07-06.
  14. ↑ "Preliminary statistics on deaths" (XLSX). SCB. sheet 'Tabell 11'.
  15. ↑ "Veckorapport om covid-19, vecka 21, page 19" (PDF). Public Health Agency of Sweden., "Veckorapport om covid-19, vecka 22, page 15" (PDF). Public Health Agency of Sweden.
  16. ↑ "Statistik om covid-19 bland äldre efter boendeform". Socialstyrelsen (ภาษาสวีเดน). 12 June 2020.[ลิงก์เสีย]
  17. ↑ "Statistik relaterad till covid-19". Socialstyrelsen (ภาษาสวีเดน). 10 June 2020. section 'Dödlighet bland äldre med särskilt boende eller hemtjänst 2016–2020'. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-01. สืบค้นเมื่อ 2021-07-23. "Statistik över dödlighet bland äldre med särskilt boende eller hemtjänst 2016–2020" (XLSX). Socialstyrelsen (ภาษาสวีเดน). 3 June 2020.[ลิงก์เสีย]
  18. ↑ "Mortality associated with COVID-19 outbreaks in care homes: early international evidence, page 18" (PDF). International Long Term Care Policy Network. 21 May 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศสวีเดน
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การระบาดทั่วของโควิด-19_ในประเทศสวีเดน&oldid=11445455"