การระบาดทั่วของโควิด-19 เรียงตามประเทศและดินแดน
เนื้อหาในบทความนี้ล้าสมัย โปรดปรับปรุงข้อมูลให้เป็นไปตามเหตุการณ์ปัจจุบันหรือล่าสุด ดูหน้าอภิปรายประกอบ |
บทความนี้แสดงประเทศและดินแดนที่ได้รับผลกระทบและมีการตอบสนองต่อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2) อันเนื่องมาจากการระบาดทั่วของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563 ซึ่งปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกในอู่ฮั่น ประเทศจีน ทั้งนี้อาจไม่รวมถึงการตอบสนองและมาตรการสำคัญ

การระบาดตามประเทศและดินแดนแก้ไข
ประเทศและดินแดน[A] | ผู้ป่วย[B] | เสียชีวิต[C] | อ้างอิง | |
---|---|---|---|---|
247 | 537,343,432 | 6,302,335 | [2] | |
สหรัฐ[D][E][F][G] | 85,003,945 | 1,009,326 | [4][5] | |
อินเดีย | 43,190,282 | 524,715 | [6] | |
บราซิล | 31,266,163 | 667,348 | [7][8] | |
ฝรั่งเศส[H][I] | 29,713,746 | 148,660 | [9][10] | |
เยอรมนี[J] | 26,583,016 | 139,533 | [11][12] | |
สหราชอาณาจักร[K][L] | 22,425,626 | 179,174 | [14] | |
เกาหลีใต้ | 18,188,200 | 24,305 | [15][16] | |
รัสเซีย[M][N] | 18,090,459 | 371,986 | [20] | |
อิตาลี[O] | 17,543,136 | 167,089 | [23][24] | |
ตุรกี | 15,072,747 | 98,965 | [25] | |
สเปน[P][Q] | 12,436,538 | 106,914 | [26] | |
เวียดนาม | 10,727,005 | 43,081 | [27] | |
อาร์เจนตินา | 9,276,618 | 128,973 | [28][29] | |
ญี่ปุ่น | 8,960,177 | 30,799 | [30] | |
เนเธอร์แลนด์[R][S][T] | 8,189,803 | 22,433 | [32][33] | |
ออสเตรเลีย[U][V] | 7,509,648 | 8,860 | [35] | |
อิหร่าน[W] | 7,232,929 | 141,339 | [36][37] | |
โคลอมเบีย | 6,109,105 | 139,867 | [38] | |
อินโดนีเซีย | 6,056,017 | 156,604 | [39] | |
โปแลนด์ | 6,009,003 | 116,355 | [5][40] | |
เม็กซิโก | 5,797,427 | 325,042 | [41] | |
ยูเครน[X][Y] | 5,040,518 | 112,459 | [42][43] | |
โปรตุเกส | 4,846,230 | 23,411 | [44][45] | |
มาเลเซีย | 4,517,447 | 35,699 | [46] | |
ไทย | 4,473,867 | 30,239 | [47][48] | |
ออสเตรีย | 4,306,509 | 19,950 | [49] | |
เกาหลีเหนือ | 4,304,380 | 80 | [50] | |
เบลเยียม[Z] | 4,164,698 | 31,799 | [51][52] | |
อิสราเอล[AA] | 4,159,589 | 10,867 | [53] | |
แอฟริกาใต้ | 3,970,993 | 101,397 | [54][55] | |
เช็กเกีย | 3,921,844 | 40,295 | [56] | |
แคนาดา | 3,902,236 | 41,379 | [57][58] | |
ชิลี[AB][AC][AD][AE] | 3,760,891 | 57,997 | [59] | |
ฟิลิปปินส์ | 3,691,892 | 60,456 | [60][61] | |
สวิสเซอร์แลนด์[AF] | 3,685,281 | 13,809 | [62][63] | |
เปรู | 3,586,242 | 213,281 | [64][65] | |
กรีซ | 3,478,779 | 29,951 | [66] | |
เดนมาร์ก[AG][AH] | 3,140,665 | 6,388 | [68][69] | |
โรมาเนีย | 2,911,170 | 65,697 | [70][71] | |
สโลวาเกีย | 2,543,763 | 20,105 | [72] | |
ไต้หวัน | 2,540,871 | 3,214 | [73] | |
สวีเดน[AI] | 2,509,366 | 19,014 | [74] | |
อิรัก | 2,328,957 | 25,221 | [75] | |
เซอร์เบีย[AJ] | 2,019,171 | 16,094 | [76] | |
บังกลาเทศ | 1,953,754 | 29,131 | [77][78] | |
ฮังการี | 1,919,840 | 46,547 | [79] | |
จอร์แดน | 1,697,271 | 14,068 | [80] | |
จอร์เจีย[AK] | 1,655,221 | 16,811 | [81] | |
ไอร์แลนด์ | 1,565,970 | 7,381 | [82][83] | |
ปากีสถาน | 1,530,878 | 30,379 | [84] | |
นอร์เวย์[AL][AM][AN] | 1,435,285 | 3,172 | [86] | |
คาซัคสถาน | 1,394,997 | 19,016 | [87][88] | |
สิงคโปร์ | 1,325,623 | 1,394 | [89][90] | |
ฮ่องกง | 1,215,935 | 9,389 | [91] | |
นิวซีแลนด์ | 1,213,546 | 1,216 | [92] | |
โมร็อกโก[AO] | 1,171,034 | 16,082 | [93] | |
บัลแกเรีย | 1,166,316 | 37,184 | [94][95] | |
โครเอเชีย | 1,138,278 | 16,004 | [96] | |
คิวบา[AP] | 1,105,490 | 8,529 | [97] | |
ฟินแลนด์[AQ][AR] | 1,105,211 | 4,627 | [100] | |
เลบานอน | 1,099,896 | 10,438 | [101] | |
ลิทัวเนีย | 1,063,297 | 9,149 | [102] | |
ตูนิเซีย | 1,043,540 | 28,648 | [103] | |
สโลวีเนีย | 1,026,834 | 6,642 | [104][105] | |
เบลารุส | 982,867 | 6,978 | [106][107] | |
เนปาล | 979,213 | 11,952 | [108][109] | |
อุรุกวัย | 934,961 | 7,262 | [110] | |
มองโกเลีย | 925,227 | 2,179 | [111] | |
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ | 912,086 | 2,305 | [112] | |
โบลิเวีย | 910,832 | 21,949 | [113] | |
คอสตาริกา | 904,934 | 8,525 | [114] | |
เอกวาดอร์ | 885,318 | 35,649 | [115][116] | |
สาธารณรัฐประชาชนจีน[AS][AT][AU][AV] | 885,031 | 5,226 | [117] | |
ปานามา | 879,009 | 8,279 | [118][119] | |
กัวเตมาลา | 865,900 | 18,234 | [120] | |
ลัตเวีย | 829,640 | 5,834 | [5][121] | |
อาเซอร์ไบจาน | 792,785 | 9,713 | [122] | |
ซาอุดีอาระเบีย | 773,221 | 9,160 | [123] | |
ศรีลังกา | 663,895 | 16,518 | [124] | |
ปาเลสไตน์ | 657,879 | 5,660 | [125] | |
ปารากวัย | 651,268 | 18,911 | [126] | |
คูเวต | 634,537 | 2,555 | [127] | |
พม่า | 613,397 | 19,434 | [128] | |
บาห์เรน | 590,806 | 1,489 | [129] | |
สาธารณรัฐโดมินิกัน | 588,408 | 4,379 | [130][131] | |
เอสโตเนีย | 577,655 | 2,574 | [132] | |
เวเนซุเอลา | 523,969 | 5,722 | [133] | |
มอลโดวา[AW] | 519,001 | 11,544 | [134] | |
อียิปต์[AX] | 515,645 | 24,719 | [135] | |
ลิเบีย | 502,040 | 6,430 | [136][137] | |
ไซปรัส[AY] | 491,777 | 1,067 | [138] | |
เอธิโอเปีย | 475,764 | 7,515 | [139] | |
ฮอนดูรัส | 425,471 | 10,900 | [140][141] | |
อาร์มีเนีย | 423,006 | 8,629 | [142] | |
โอมาน | 389,473 | 4,260 | [143] | |
บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา | 378,022 | 15,791 | [144] | |
กาตาร์ | 370,551 | 677 | [145] | |
เคนยา | 325,797 | 5,651 | [146] | |
แซมเบีย | 322,562 | 3,988 | [147][148] | |
นอร์ทมาซิโดเนีย | 312,345 | 9,311 | [149][150] | |
บอตสวานา | 310,431 | 2,701 | [151][152] | |
แอลเบเนีย | 276,468 | 3,497 | [153] | |
แอลจีเรีย | 265,904 | 6,875 | [154][155] | |
ไนจีเรีย | 256,227 | 3,148 | [156] | |
ซิมบับเว | 253,637 | 5,515 | [157][158] | |
ลักเซมเบิร์ก | 249,319 | 1,079 | [159] | |
อุซเบกิสถาน | 239,141 | 1,637 | [160] | |
มอนเตเนโกร | 237,634 | 2,720 | [161] | |
คอซอวอ | 228,397 | 3,139 | [162] | |
มอริเชียส | 226,851 | 996 | [163] | |
โมซัมบิก | 226,065 | 2,204 | [164] | |
ลาว | 210,098 | 756 | [165] | |
คีร์กีซสถาน | 200,993 | 2,991 | [166] | |
ไอซ์แลนด์ | 189,319 | 153 | [167] | |
อัฟกานิสถาน | 180,741 | 7,709 | [168] | |
มัลดีฟส์ | 179,837 | 299 | [169][170] | |
นามิเบีย | 167,565 | 4,040 | [171] | |
ยูกันดา | 165,734 | 3,602 | [172][173] | |
เอลซัลวาดอร์ | 164,134 | 4,133 | [174] | |
ตรินิแดดและโตเบโก | 163,178 | 3,947 | [175][176] | |
กานา | 161,841 | 1,445 | [177] | |
บรูไน | 151,161 | 223 | [178][179] | |
จาเมกา | 139,203 | 3,076 | [180][181] | |
กัมพูชา | 136,262 | 3,056 | [182] | |
รวันดา | 130,215 | 1,459 | [183][184] | |
ปวยร์โตรีโก | 121,955 | 2501 | [185][186] | |
แคเมอรูน | 119,947 | 1,930 | [187][188] | |
แองโกลา | 99,761 | 1,900 | [189] | |
มอลตา | 95,365 | 723 | [190] | |
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก | 89,189 | 1,338 | [191] | |
เซเนกัล | 86,140 | 1,967 | [192] | |
มาลาวี | 86,036 | 2,642 | [193] | |
โกตดิวัวร์ | 82,309 | 799 | [194] | |
บาร์เบโดส | 81,622 | 463 | [195] | |
ซูรินาม | 80,673 | 1,352 | [196] | |
เฟรนช์พอลินีเชีย | 73,014 | 649 | [197] | |
เอสวาตีนี | 72,749 | 1,410 | [198] | |
กายอานา | 65,422 | 1,238 | [199] | |
ฟีจี | 65,103 | 864 | [200][201] | |
มาดากัสการ์ | 64,478 | 1,396 | [202] | |
นิวแคลิโดเนีย | 62,487 | 313 | [203] | |
ซูดาน | 62,399 | 4,942 | [204][205] | |
เบลีซ | 60,287 | 678 | [206] | |
ภูฏาน | 59,636 | 21 | [207] | |
มอริเตเนีย | 59,212 | 982 | [208][209] | |
กาบูเวร์ดี | 56,635 | 402 | [210] | |
ซีเรีย[AZ] | 55,899 | 3,150 | [211] | |
ทรานส์นีสเตรีย[BA] | 49,186 | 1,192 | [212] | |
กาบอง | 47,677 | 304 | [213] | |
ปาปัวนิวกินี | 44,639 | 651 | [214] | |
เซเชลส์ | 44,199 | 167 | [215] | |
กือราเซา | 44,127 | 277 | [216] | |
อันดอร์รา | 43,067 | 153 | [217] | |
บุรุนดี | 42,248 | 38 | [218] | |
สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์[BB] | 38,851 | 2,927 | [219] | |
อารูบา | 37,975 | 216 | [220] | |
โตโก | 37,142 | 273 | [221] | |
กินี | 36,764 | 442 | [222][223] | |
แทนซาเนีย | 35,354 | 840 | [224][225] | |
บาฮามาส | 35,099 | 811 | [226][227] | |
หมู่เกาะแฟโร | 34,658 | 28 | [228][69] | |
เลโซโท | 33,562 | 699 | [229] | |
ไอล์ออฟแมน[BC] | 33,098 | 107 | [230] | |
มาลี | 31,115 | 735 | [231] | |
เฮติ | 30,940 | 835 | [232] | |
เบนิน | 26,952 | 163 | [233] | |
โซมาเลีย[BD] | 26,565 | 1,361 | [234] | |
เซนต์ลูเชีย | 26,234 | 371 | [235][236] | |
หมู่เกาะเคย์แมน | 25,886 | 28 | [237] | |
สาธารณรัฐคองโก | 24,128 | 385 | [238][239] | |
ติมอร์-เลสเต | 22,928 | 133 | [240] | |
หมู่เกาะโซโลมอน | 21,237 | 149 | [241][242] | |
บูร์กินาฟาโซ | 20,899 | 384 | [243][244] | |
ยิบรอลตาร์ | 18,560 | 102 | [245] | |
นิการากัว | 18,491 | 239 | [5][246] | |
เกรเนดา | 17,948 | 231 | [247][248] | |
ทาจิกิสถาน | 17,786 | 125 | [249][250] | |
เซาท์ซูดาน | 17,630 | 138 | [251][252] | |
ลิกเตนสไตน์ | 17,568 | 84 | [253] | |
ซานมารีโน | 17,124 | 115 | [254] | |
อิเควทอเรียลกินี | 15,927 | 183 | [255] | |
จิบูตี | 15,675 | 189 | [256] | |
อับคาเซีย | 15,292 | 230 | [257] | |
เบอร์มิวดา | 15,085 | 138 | [258] | |
สาธารณรัฐแอฟริกากลาง | 14,649 | 113 | [259] | |
โดมินิกา | 14,295 | 67 | [260] | |
ซามัว | 13,924 | 27 | [261] | |
เจอร์ซีย์[BC] | 13,070 | 100 | [262] | |
โมนาโก | 12,186 | 57 | [263] | |
แกมเบีย | 12,002 | 365 | [264] | |
กรีนแลนด์ | 11,971 | 21 | [265][69] | |
ตองงา | 11,890 | 12 | [266] | |
เยเมน | 11,822 | 2,149 | [267] | |
วานูอาตู | 10,239 | 14 | [268] | |
เอริเทรีย | 9,768 | 103 | [269] | |
ไนเจอร์ | 9,031 | 310 | [270] | |
เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ | 8,807 | 108 | [271] | |
แอนติกาและบาร์บูดา | 8,378 | 138 | [272] | |
กินี-บิสเซา | 8,290 | 171 | [273] | |
กวม | 8,156 | 139 | [4][274] | |
คอโมโรส | 8,126 | 160 | [275] | |
เซียร์ราลีโอน | 7,682 | 125 | [276][277] | |
ไลบีเรีย | 7,456 | 294 | [278] | |
ชาด | 7,418 | 193 | [279] | |
นอร์เทิร์นไซปรัส | 7,139 | 33 | [280] | |
หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน | 6,765 | 62 | [281] | |
หมู่เกาะเติกส์และเคคอส | 6,148 | 36 | [282][283] | |
เซาตูเมและปรินซีปี | 6,003 | 73 | [284] | |
เซนต์คิตส์และเนวิส | 5,811 | 43 | [285] | |
หมู่เกาะคุก | 5,711 | 1 | [286][287] | |
ปาเลา | 5,126 | 6 | [288] | |
สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์[BB] | 4,723 | 437 | [289] | |
โซมาลีแลนด์ | 4,608 | 311 | [290][291] | |
ซินต์มาร์เติน | 4,494 | 75 | [292] | |
หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ | 3,383 | 27 | [293] | |
เซาท์ออสซีเชีย[BE] | 3,339 | 60+ | [257] | |
แองกวิลลา | 3,294 | 9 | [294] | |
คิริบาส | 3,183 | 13 | [295][296] | |
แซงปีแยร์และมีเกอลง | 2,762 | 1 | [297] | |
สาธารณรัฐอาร์ทซัค | 2,751 | 31 | [257] | |
หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ | 1,717 | 0 | [298] | |
โบแนเรอ | 1,586 | 17 | [299] | |
มอนต์เซอร์รัต | 1,003 | 8 | [300] | |
เกิร์นซีย์[BC] | 822 | 14 | [301] | |
สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี[BF] | 732 | 42 | [302] | |
วาลิสและฟูตูนา | 454 | 7 | [303][304] | |
หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา | 183 | 2 | [305] | |
มาเก๊า | 83 | 0 | [306] | |
แอนตาร์กติกา | 58 | 0 | [307] | |
สหพันธรัฐไมโครนีเซีย | 34 | 0 | [308] | |
นครรัฐวาติกัน | 29 | 0 | [309] | |
ซินต์เอิสตาซียึส | 20 | 0 | [310] | |
สาธารณรัฐหมู่เกาะมาร์แชลล์ | 18 | – | [311][312] | |
ซาบา | 7 | 0 | [313] | |
บริติชอินเดียนโอเชียนเทร์ริทอรี | 5 | 0 | [314][315] | |
เซนต์เฮเลนา อัสเซนชัน และตริสตันดากูนยา | 4 | – | [316][317] | |
อเมริกันซามัว | 4 | 0 | [318] | |
อ่าวกวนตานาโม | 2 | 0 | [319] | |
พาหนะระหว่างประเทศ | ||||
เรือยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์[BG] | 1,102 | 1 | [320][321] | |
เรือชาร์ลเดอโกล[BH] | 1,081 | 0 | [322] | |
เรือไดมอนด์พรินเซส[BI] | 712 | 14 | [323][324] | |
เรือคอสตาแอตแลนติกา | 148 | 0 | [325][326] | |
เรือเกร็กมอร์ติเมอร์[BJ] | 128 | 1 | [327][328] | |
เรือเอ็มเอส ซานดัม[BK] | 13 | 4 | [330][331] | |
เรือคอรัลพรินเซส[BL] | 12 | 3 | [332] | |
เรือซีดรีมวัน[BM] | 9 | 0 | [333][334] | |
เรือฮาเอ็นเอลเอ็มเอส ดลแฟง[BN] | 8 | 0 | [335][336] | |
ณ วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2565 | ||||
หมายเหตุ
|
มีผู้ป่วยยืนยันแล้วแก้ไข
ในวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2564 ประเทศไมโครนีเซีย พบผู้ติดเชื้อ 1 รายนับเป็นประเทศล่าสุดที่พบผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2) [337]
ในวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2564 ที่สนามบินเซนต์เฮเลนา พบผู้ติดเชื้อ 1 รายส่งผลให้เซนต์เฮเลนาเป็นดินแดนล่าสุดที่พบผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)[338]โดยผู้ป่วยเดินทางด้วยเที่ยวบิน สายการบินเช่าเหมาลำ เดินทางจากท่าอากาศยานลอนดอนสแตนสเต็ด
ยุโรปแก้ไข
ผู้ป่วยรายแรก ๆ ของทวีปยุโรปมีรายงานจากในประเทศฝรั่งเศสและในประเทศเยอรมนีรวมถึงประเทศอื่น ๆ โดยเป็นผู้ป่วยเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้น จนวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ได้เกิดการแพร่ระบาดครั้งใหญ่ขึ้นในประเทศอิตาลี ซึ่งผู้ติดเชื้อส่วนใหญ่อยู่ในบริเวณตอนเหนือของมิลาน จากนั้นมีผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากการแพร่กระจายของโรคไปทั่วทั้งทวีปยุโรป โดยหลังจากที่ประเทศมอนเตเนโกรได้รายงานการพบผู้ติดเชื้อเมื่อวันที่ 17 มีนาคม ทำให้มีผู้ป่วยอยู่ในทุกประเทศเอกราชของทวีปยุโรป
ต่อเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2563 ได้มีรายงานการพบผู้ติดเชื้อในไอล์ออฟแมนซึ่งเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักร และพบการติดเชื้อในดินแดนที่ยังมีปัญหาข้อพิพาทเรื่องอำนาจอธิปไตยของตนเองอย่างทรานส์นีสเตรีย[339]นอกจากนี้ยังพบการติดเชื้อในดินแดนปกครองตนเองอย่างหมู่เกาะโอลันด์ทำให้การติดเชื้อพบในทุกประเทศเอกราชและของทวีปยุโรป ปัจจุบันองค์การอนามัยโลกได้ประกาศให้ทวีปยุโรปเป็นศูนย์กลางแห่งใหม่ของไวรัสหลังจากสถานการณ์ดีขึ้นในประเทศจีน[340][341] [342][343][344][345]ณ วันที่ 2 ธันวาคม 2563 วาเลรี ฌิสการ์ แด็สแต็ง อดีตประธานาธิบดีสาธารณรัฐฝรั่งเศส ถึงแก่อสัญกรรมจากการติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่
ณ 12 เมษายน พ.ศ. 2565 เมื่อเรียงตามจำนวนผู้เสียชีวิตสูงสุดในแต่ละประเทศ 30 อันดับแรกของโลก พบว่า 13 ประเทศอยู่ในทวีปยุโรปคิดเป็นอัตราร้อยละ 43.33 % โดยจำนวนประเทศ 30 อันดับแรกของโลกมีผู้เสียชีวิตมากกว่า 31,000 รายของแต่ละประเทศ และเมื่อเรียงตามจำนวนผู้ติดเชื้อมากที่สุด 11 อันดับแรกของโลก พบว่าอยู่ในทวีปยุโรป 6 ประเทศ หรือคิดเป็นอัตราร้อยละ 54.54 %
ณ 12 เมษายน พ.ศ. 2565 ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของทวีปยุโรปอยู่ที่ ประเทศฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร ประเทศเยอรมนี
ณ 12 เมษายน พ.ศ. 2565 ผู้เสียชีวิตในทวีปยุโรปจำนวนสูงสุด 13 อันดับแรก (นับเฉพาะทวีปยุโรป) ได้แก่ ประเทศรัสเซีย 372,245 ราย สหราชอาณาจักร 170,107 ราย ประเทศอิตาลี 160,863 ราย ประเทศฝรั่งเศส 143,466 ราย ประเทศเยอรมนี 132,311 ราย ประเทศโปแลนด์ 115,696 ราย ประเทศยูเครน 108,139 ราย ประเทศสเปน 103,104 ราย ประเทศโรมาเนีย 65,210 ราย ประเทศฮังการี 45,812 ราย ประเทศเช็กเกีย 39,917 ราย ประเทศบัลแกเรีย 36,730 ราย ประเทศเบลเยียม 31,079 ราย ทั้ง 13 ประเทศยังจัดว่าเป็นประเทศที่มีผู้เสียชีวิต ติด 30 อันดับแรกของโลก (มากกว่า 31,000 รายขึ้นไป)
ณ 12 เมษายน พ.ศ. 2565 เวลามาตรฐานกรีนิช 10.46 น. ผู้ติดเชื้อในทวีปยุโรป 184,338,859 ราย และเสียชีวิตรวม 1,791,320 ราย จำนวนผู้เสียชีวิตในทวีปยุโรปวันและเวลาดังกล่าว คิดเป็น 28.86 % ของจำนวนผู้เสียชีวิตทั่วโลก
พบผู้ติดเชื้อแต่ไม่พบผู้เสียชีวิตที่ สฟาลบาร์ และ นครรัฐวาติกัน พื้นที่ที่มีผู้เสียชีวิตน้อยที่สุดได้แก่ หมู่เกาะแฟโร เสียชีวิต 28 ราย และ หมู่เกาะโอลันด์ เสียชีวิต 9 ราย
พื้นที่ที่ไม่พบผู้ติดเชื้อได้แก่ ยานไมเอน ไม่พบผู้ติดเชื้อ
ดินแดนอาณานิคมแก้ไข
ณ วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน (หมู่เกาะในทวีปอเมริกาเหนือ) มีผู้เสียชีวิต 62 ราย ส่วน หมู่เกาะเคย์แมน มีผู้เสียชีวิต 28 ราย ไอล์ออฟแมน มีผู้เสียชีวิต 104 ราย หมู่เกาะแชนเนล มีผู้เสียชีวิต 173 ราย เกิร์นซีย์ มีผู้เสียชีวิต 17 ราย เรอูนียง มีผู้เสียชีวิต 762 ราย หมู่เกาะเติกส์และเคคอส มีผู้เสียชีวิต 36 ราย
ณ วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 แซ็งปีแยร์และมีเกอลง ผู้เสียชีวิต 1 ราย แองกวิลลา มีผู้เสียชีวิต 9 ราย
รัสเซียแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ประเทศรัสเซียมีจำนวนผู้ติดเชื้อ 18,245,394 ราย เป็นอันดับ 7 ของโลก และเสียชีวิต 377,359 ราย เป็นอันดับที่ 4 ของโลก
รัสเซียเป็นประเทศที่พบผู้เสียชีวิตใกล้ขั้วโลกเหนือมากที่สุดโดยผู้ป่วยโควิดเสียชีวิต 59 รายที่แคว้นมูร์มันสค์
ทวีปอเมริกาเหนือแก้ไข
ณ วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 สหรัฐอเมริกา ประเทศเม็กซิโก และ ประเทศแคนาดา เป็นศูนย์กลางการแพร่ระบาดของทวีปอเมริกาเหนือ
ณ วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 ทวีปอเมริกาเหนือมีจำนวน 5 ประเทศที่มีผู้เสียชีวิตในแต่ละประเทศมากกว่า 10000 ราย ได้แก่ สหรัฐอเมริกา ประเทศเม็กซิโก ประเทศแคนาดา ประเทศกัวเตมาลา ประเทศฮอนดูรัส จำนวนผู้เสียชีวิตทั้งทวีปอเมริกาเหนือคิดเป็น 23.32 %
ณ วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ มีผู้เสียชีวิต 111 ราย ขณะที่ หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา มีผู้เสียชีวิต 22 ราย หมู่เกาะฮาวาย มีผู้เสียชีวิต 1,373 ราย ในวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ประเทศเซนต์คิตส์และเนวิส มีผู้เสียชีวิต 43 ราย
ดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศสแก้ไข
พบผู้ป่วยทั้งหมดจำนวน 4 คน โดยมีการยืนยันผู้ป่วยครั้งแรกจำนวน 2 คนเมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2563 ในเกาะเซนต์มาร์ติน ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส โดยตัวผู้ป่วยได้เดินทางมาจากฝรั่งเศสผ่านดินแดนซินต์มาร์เตินของเนเธอร์แลนด์ และแซ็ง-บาร์เตเลมี ซึ่งบุตรชายของผู้ป่วยได้เกิดการติดเชื้อขึ้น ทั้งคู่เดินทางกลับไปยังเกาะเซนต์มาร์ตินและถูกตรวจพบที่ท่าอากาศยาน และได้ถูกส่งตัวต่อไปกักโรคที่โรงพยาบาลบนเกาะ[346] ขณะที่ในกัวเดอลุป มีรายงานผู้ป่วยจำนวนหนึ่งคน[347]
ณ วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 เกาะเซนต์มาร์ติน มีผู้เสียชีวิต 63 ราย กัวเดอลุป มีผู้เสียชีวิต 854 ราย แซ็ง-บาร์เตเลมี มีผู้เสียชีวิต 6 ราย
ปานามาแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ประเทศปานามา มีผู้เสียชีวิต 8,199 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 799,975 ราย
กัวเตมาลาแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ประเทศปานามา มีผู้เสียชีวิต 17,772 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 851,215 ราย
เม็กซิโกแก้ไข
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ ประเทศเม็กซิโกมีการยืนยันผู้ป่วยครั้งแรกจำนวน 3 คน เป็นชายอายุ 35 ปี และ 59 ปีในเม็กซิโกซิตี และชายอายุ 41 ปีในรัฐซีนาโลอา ซึ่งทั้งสามมีผลการทดสอบเป็นบวกและได้ถูกกักโรคไว้ที่โรงพยาบาลและโรงแรม ตามลำดับ สองคนแรก ทั้งคู่ได้เดินทางไปยังเมืองเบอร์กาโม ประเทศอิตาลี และพำนักอยู่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์[348][349][350][351] วันที่ 29 กุมภาพันธ์ มีการพบผู้ป่วยรายที่สี่ เป็นหญิงอายุ 20 ปี ซึ่งได้มีการเดินทางไปยังประเทศอิตาลีมา[352] วันที่ 1 มีนาคม มีการพบผู้ป่วยรายที่ 5 เป็นนักศึกษาในรัฐเชียปัส ซึ่งเพิ่งได้เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี[353]
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ประเทศเม็กซิโก มีผู้เสียชีวิต 324,468 ราย เป็นอันดับ 5 ของโลก และ มีจำนวนผู้ติดเชื้อ 5,745,652 ราย เป็นอันดับที่ 21 ของโลก
แคนาดาแก้ไข
ณ วันที่ 4 มีนาคม มีรายงานผู้ป่วยโคโรนาไวรัสในประเทศแคนาดา 33 คน โดยแบ่งเป็นพบในบริติชโคลัมเบีย 8 คน รัฐออนแทรีโอ 24 คน และรัฐควิเบก 1 คน[354] ผู้ป่วยทุกคนมีประวัติการเดินทางไปยังประเทศที่มีผู้ป่วยจำนวนมาก และรักษาหายแล้วจำนวน 8 คน (แบ่งเป็นบริติชโคลัมเบีย 5 คน และรัฐออนแทรีโอ 3 คน)[355]
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 แคนาดามีผู้เสียชีวิต 40,161 ราย พบผู้ติดเชื้อ3,816,490 ราย ไม่พบผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตที่เกาะแบฟฟิน
สหรัฐแก้ไข
วันที่ 21 มกราคม สหรัฐรายงานพบผู้ป่วยรายแรก เป็นชายอายุ 35 ปีที่อาศัยอยู่ในเทศมณฑลสโนโฮมิช รัฐวอชิงตัน ซึ่งเพิ่งเดินทางกลับมาจากอู่ฮั่นที่ท่าอากาศยานนานาชาติซีแอตเทิล–ทาโคมา ในวันที่ 15 มกราคม
วันที่ 25 กุมภาพันธ์ มีการพบผู้ป่วย 66 คน[356] และมีผู้หายป่วยจำนวน 7 คน วันที่ 27 กุมภาพันธ์ ศูนย์ควบคุมโรคสหรัฐรายงานพบผู้ป่วยใน รัฐแคลิฟอร์เนียซึ่งอาจเป็นกรณีแรกของการติดต่อกันภายในประเทศ[344] วันที่ 29 กุมภาพันธ์ ทางการรัฐวอชิงตันแถลงยืนยันว่าพบผู้เสียชีวิตรายแรกจากโรคโคโรนาไวรัสในสหรัฐ[357]
วันที่ 2 มีนาคม เทศมณฑลคิง รัฐวอชิงตัน ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินและมีรายงานพบผู้ป่วยยืนยัน 14 คน และยังมีรายงานผู้เสียชีวิตเพิ่มเติมอีก 5 คน[358] ศูนย์อนามัยออรีกอนยังได้รายงานว่าพบผู้อาจติดเชื้อใหม่จำนวนสามรายในรัฐด้วย ซึ่งเป็นชายในเทศมณฑลอูมาทิลลา ซึ่งเข้ารับการรักษาตัวในวัลลาวัลลา รัฐวอชิงตัน[359]
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 1,026,109 ราย มากเป็นอันดับ 1 ของโลก จำนวนผู้เสียชีวิตคิดเป็น 16.32 % ของจำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมดทั่วโลก และมีจำนวนผู้ติดเชื้อ 84,066,379 ราย มากเป็นอันดับ 1 ของโลกเช่นเดียวกัน อเมริกันซามัว มีผู้เสียชีวิต 29 ราย
สาธารณรัฐโดมินิกันแก้ไข
วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานพบผู้ป่วยติดเชื้อไวรัสรายแรกในประเทศโดมินิกัน และภูมิภาคแคริบเบียน เป็นชายอายุ 62 ปีจากประเทศอิตาลี ซึ่งเดินทางเข้าประเทศในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ และเกิดอาการป่วยในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยผู้นี้ถูกส่งตัวไปยังโรงพยาบาลทหารรามอนลารา[360]
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 4,376 ราย มีผู้ติดเชื้อ 580,201 ราย
ฮอนดูรัสแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ประเทศฮอนดูรัส มีผู้เสียชีวิต 10,896 ราย มีผู้ติดเชื้อ 424,390 ราย
อาร์กติกแก้ไข
วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564 ศูนย์กลางการแพร่ระบาดในพื้นที่วงกลมอาร์กติก ได้แก่แคว้นมูร์มันสค์ (Murmansk Oblast) มีผู้ติดเชื้อ 39,989 ราย หายแล้ว 35,767 และมีผู้เสียชีวิตแล้ว 728 ราย เทศบาลทรุมเซอ และ เทศมณฑลฟินมาร์ก ประเทศนอร์เวย์ พบผู้ติดเชื้อ 1,241 ราย รัฐอะแลสกา เฉพาะพื้นที่ใน วงกลมอาร์กติก ได้แก่ เขตนอร์ทสโลป (North Slope Borough) ติดเชื้อ 746 ราย เสียชีวิต 2 ราย และ เขตนอร์ทเวสต์ อาร์กติก (Northwest Arctic Borough) ติดเชื้อ 376 ราย รวมจำนวนผู้ติดเชื้อทั้งหมด 42,352 ราย เสียชีวิต 730 ราย
ดินแดนในอาร์กติกที่อยู่ในวงกลมอาร์กติก มีรายงานว่าพบผู้ป่วยที่โรงงานแก๊สธรรมชาติเหลว ในหมู่บ้านเบโลคาเมนกา (Belokamenka) ในเมือง มูร์มันสค์ ในประเทศรัสเซีย ราว 200 ราย[361][362]
ทวีปอเมริกาใต้แก้ไข
วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2564 ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของทวีปอเมริกาใต้ อยู่ที่ ประเทศบราซิล ประเทศเปรู และ ประเทศชิลี ในวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ทวีปอเมริกาใต้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 20000 ราย ทั้งหมด 7 ประเทศ พื้นที่ที่ไม่พบผู้ติดเชื้อในทวีปคือ เกาะเซาท์จอร์เจียและหมู่เกาะเซาท์แซนด์วิช
พื้นที่ที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุด ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ได้แก่ที่ ประเทศบราซิล 664,700 ราย อันดับที่ 2 ของโลก รองลงมาได้แก่ ประเทศเปรู 213,000 ราย อันดับที่ 6 ของโลก ประเทศโคลอมเบีย 139,821 ราย อันดับที่ 12 ของโลก ประเทศอาร์เจนตินา 128,729 ราย อันดับที่ 14 ของโลก ประเทศชิลี 57,680 ราย อันดับที่ 22 ของโลก
พบผู้ติดเชื้อ 1,126 ราย แต่ไม่พบผู้เสียชีวิตที่ หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ ในขณะที่ หมู่เกาะกาลาปาโกส มีผู้เสียชีวิต 10 ราย
ประเทศชิลีแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ทั้งประเทศมีผู้ติดเชื้อ 3,591,097 ราย เสียชีวิต 57,680 ราย ประเทศชิลีเป็นประเทศที่พบผู้เสียชีวิตใกล้แอนตาร์กติกามากที่สุดโดยพบที่ แคว้นมากายาเนสและลาอันตาร์ตีกาชีเลนา มีผู้เสียชีวิต 224 ราย[363]
ประเทศบราซิลแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 จำนวนผู้ติดเชื้อ 30,639,130 ราย อันดับที่ 3 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 664,700 ราย อันดับที่ 2 ของโลก
ประเทศเปรูแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 จำนวนผู้ติดเชื้อ 3,571,161 ราย อันดับที่ 35 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 213,000 ราย อันดับที่ 6 ของโลก
ประเทศโคลอมเบียแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 จำนวนผู้ติดเชื้อ 6,095,316 ราย อันดับที่ 18 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 139,821 ราย อันดับที่ 12 ของโลก
ประเทศอาร์เจนตินาแก้ไข
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 จำนวนผู้ติดเชื้อ 9,101,319 ราย อันดับที่ 13 ของโลก และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 128,729 ราย อันดับที่ 14 ของโลก
ทวีปแอนตาร์กติกาแก้ไข
วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2563 สำนักข่าวรอยเตอร์สรายงานว่า พบผู้ติดเชื้อ 36 รายในฐานวิจัยนายพลเบอร์นาร์โด โอ’ฮิกกินส์ เกลเม่ ซึ่งเป็น 1 ใน 13 ฐานวิจัยของชิลีที่ตั้งอยู่ในดินแดนแอนตาร์กติกาของชิลี
ในวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2564 ดินแดนแอนตาร์กติกาของชิลี รายงานผู้ติดเชื้อ 58 รายและหายป่วย 58 ราย
เอเชียแก้ไข
ตั้งแต่ วันที่ 5 ตุลาคม ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของทวีปเอเซีย อยู่ที่ ประเทศอินเดีย ประเทศอิหร่าน
ใน วันที่ 25 ธันวาคม ไม่พบรายงานผู้ติดเชื้อใน ประเทศเติร์กเมนิสถาน เกาะคริสต์มาส หมู่เกาะโคโคส (คีลิง) และ ประเทศเกาหลีเหนือ
ณ วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 จำนวนประเทศที่มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 20000 ราย มีจำนวน 13 ประเทศ มีเพียง มาเก๊า เพียงพื้นที่เดียวในทวีปเอเซียที่ไม่พบผู้เสียชีวิต
กัมพูชาแก้ไข
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ กัมพูชายืนยันพบผู้ป่วยครั้งแรกในเมืองพระสีหนุ เป็นชายชาวจีนอายุ 60 ปี เดินทางไปยังเมืองนี้จากนครอู่ฮั่นพร้อมครอบครัว[364] โดยคนในครอบครัวของเขาถูกกักไว้ พวกเขาไม่มีการแสดงอาการของไวรัส ขณะที่ชายคนดังกล่าวถูกแยกไว้เพื่อรักษาที่โรงพยาบาลส่งต่อพระสีหนุ (Preah Sihanouk Referral Hospital)[365] มีรายงานว่าอาการของเขาคงที่แล้ว[366][367]ณ วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 135,314 ราย มีผู้เสียชีวิต 3,056 ราย
กาตาร์แก้ไข
กระทรวงสาธารณสุขแห่งกาตาร์ รายงานว่าพบผู้ป่วยไวรัสรายแรกในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยเป็นชาวกาตาร์ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่าน[368][369][370]ณ วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 679 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 387,208 ราย
เกาหลีใต้แก้ไข
เกาหลีใต้มีผู้ป่วยในวันที่ ณ วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 จำนวน 18,471,172 ราย และเสียชีวิต 24,605 ราย เป็นการระบาดที่ใหญ่ที่สุดนอกประเทศจีน[371] ผู้ป่วยรายแรกของการระบาดของโรคติดเชื้อโคโรนาไวรัส 2019 ในประเทศเกาหลีใต้ ได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2563[372] วันที่ 19 กุมภาพันธ์ จำนวนผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอีก 20 คน และวันที่ 20 เพิ่มขึ้นอีก 53 คน ทำให้มีผู้ป่วยรวมขณะนั้นที่ 104 คน ตามการรายงานของศูนย์ป้องกันและควบคุมโรคแห่งเกาหลีใต้ (KCDC) ผู้ป่วยรายใหม่ส่วนมากมาจาก "ผู้ป่วยรายที่ 31" ซึ่งเข้าร่วมชุมนุมที่โบสถ์ชินช็อนจีในแดกู[373]
คูเวตแก้ไข
ประเทศคูเวตในปัจจุบันเป็นประเทศที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดในโลกอาหรับ และมีจำนวนผู้ป่วยเป็นรองเพียงประเทศอิหร่านในเอเชียตะวันตก โดยมีผู้ป่วยในประเทศถูกพบแล้ว ณ วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 จำนวน 646,098 คน[374]เสียชีวิต 2,556 ราย
จอร์เจียแก้ไข
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ ประเทศจอร์เจียยืนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 รายแรกของประเทศ เป็นชายอายุ 50 ปี ซึ่งเดินทางมาจากประเทศอิหร่าน โดยเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยายาลโรคติดเชื้อในทบิลีซี ซึ่งผู้ป่วยรายนี้กลับเข้าสู่จอร์เจียทางพรมแดนประเทศอาร์เซอร์ไบจานโดยรถแท็กซี[375][376][377][378]
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันว่าผู้หญิงชาวจอร์เจียอายุ 31 ปีที่เพิ่งเดินทางไปประเทศอิตาลีมามีผลการทดสอบเป็นบวก และเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยายาลโรคติดเชื้อในทบิลีซี[378] นอกจากนั้นยังมีผู้ถูกกักกันอยู่ณโรงพยาบาลทบิลิซีอีก 29 คน โดยที่ อามิรัน กัมเกรลิเซ รัฐมนตรีอนามัยระบุว่าพวกเขาเป็นบุคคลที่ "มีความเป็นไปได้สูง" ที่อาจมีไวรัสอยู่[379]
ณ วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 16,844 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 1,662,299 ราย
จอร์แดนแก้ไข
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ ประเทศจอร์แดนริเริ่มการห้ามบุคคลที่เดินทางมาจากประเทศจีน ประเทศเกาหลีใต้ และประเทศอิหร่านเข้าสู่ราชอาณาจักรเป็นการชั่วคราว[380] ประเทศจอร์แดนได้ทำการคัดกรองทุกคนที่เดินทางเข้าสู่ประเทศผ่านทางท่าอากาศยาน โดยมีการตรวจสอบทรวงอกและลำคอตลอดจนอุณหภูมิร่างกาย ส่วนชาวจอร์แดนที่มีผลทดสอบเป็นบวกจะถูกกักโรคไว้เป็นเวลา 2 สัปดาห์[381]
วันที่ 2 มีนาคม นายกรัฐมนตรีจอร์แดนแถลงว่าพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายแรกในประเทศ[382][383] เป็นชาวจอร์แดนที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี เมื่อสองสัปดาห์ก่อนที่จะเริ่มใช้มาตรการกักโรคชาวจอร์แดนที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิตาลี[382][384]ณ วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 14,068 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 1,700,526 ราย
จีนแผ่นดินใหญ่แก้ไข
ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 5,226 ราย จำนวนผู้ติดเชื้อ 226,397 ราย ก่อนหน้านี้รัฐบาลจีนดำเนินการปิดเมืองอู่ฮั่นเนื่องด้วยการระบาดทั่วของโควิด-19
ซาอุดีอาระเบียแก้ไข
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ประเทศซาอุดีอาระเบียประกาศระงับการเข้าประเทศเป็นการชั่วคราวสำหรับผู้ที่ต้องการเดินทางไปประกอบพิธีอุมเราะห์ในเมกกะ หรือผู้ที่ต้องการเดินทางไปเข้าชมมัสยิดอันนะบะวี รวมถึงนักท่องเที่ยว ต่อมากฎนี้ได้ขยายไปครอบคลุมนักท่องเที่ยวที่มาจากประเทศที่มีความเสี่ยงต่อโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่[385]
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งซาอุดีอาระเบีย ประกาศระงับการเข้าสู่ประเทศของพลเมืองในประเทศสมาชิกสภาความร่วมมืออ่าว (GCC) ยังเมกกะและมะดีนะหฺเป็นการชั่วคราว โดยพลเมืองของประเทศกลุ่ม GCC ที่พำนักอยู่ในประเทศซาอุดีอาระเบียนานเกิน 14 วันติดต่อกัน และไม่ปรากฏอาการใด ๆ อันแสดงถึงโรคโควิด-19 นั้นจะอยู่นอกเหนือกฎดังกล่าว[385]
วันที่ 2 มีนาคม ทางการซาอุดีอาระเบียยืนยันว่าพบผู้ป่วยเป็นรายแรก เป็นชาวซาอุดีอาระเบียที่เดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่านผ่านทางประเทศบาห์เรน[386]
ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 9,218 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 798,977 ราย
ซีเรียแก้ไข
ประเทศซีเรีย ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 3,150 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 55,945 ราย
ญี่ปุ่นแก้ไข
ประเทศญี่ปุ่นยืนยันผู้ป่วยรายแรกเป็นชาวจีนอายุ 30 ปี ซึ่งเคยมีการเดินทางไปยังอู่ฮั่นมาก่อน มีอาการเมื่อวันที่ 3 มกราคม และกลับเข้าสู่ประเทศญี่ปุ่นในวันที่ 6 มกราคม
ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 31,377 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 9,544,437 ราย
ที่ประเทศญี่ปุ่นมีผู้เสียชีวิตอีก 14 ราย บนเรือสำราญ แต่มีผู้เสียชีวิตที่ประเทศญี่ปุ่นเพียง 13 ราย เนื่องจากอีกหนึ่งราย เสียชีวิตในโรงพยาบาลที่ประเทศออสเตรเลีย
ไต้หวันแก้ไข
ประเทศไต้หวันพบผู้ป่วยรายแรกในวันที่ 21 มกราคม[387]ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิตรวม 7,328 ราย และผู้ติดเชื้อ 3,995,621 ราย
ตุรกีแก้ไข
ประเทศตุรกีเมื่อวันที่ 10 มีนาคม ผู้ป่วยติดเชื้อโควิดไวรัสโคโรนารายแรก เป็นผู้หญิงชาวจีนอุย อายุ 32 ปี ที่เดินทางมาจากอู่ฮั่น ประเทศจีน ซึ่งมีผลตรวลหา SARS-CoV-2 เป็นบวก ทำให้ชาวตุรกีถูกกักโรค โดยถูกส่งตัวต่อไปยังโรงพยาบาลในอิสตันบูล
ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ประเทศตุรกีมีผู้เสียชีวิต 99,057 ราย และมีจำนวนผู้ติดเชื้อ 15,180,444 ราย
ไทยแก้ไข
วันที่ 13 มกราคม ประเทศไทยพบผู้ป่วยรายแรก ซึ่งเป็นการพบผู้ป่วยนอกประเทศจีนเป็นครั้งแรก[388][389][390] วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานผู้เสียชีวิตเป็นรายแรก[391]ในวันที่ 6 เมษายน เที่ยวบินจากจาการ์ตาที่ทำการบินลงที่ท่าอากาศยานหาดใหญ่ นำผู้ติดเชื้อเข้าสู่จังหวัดจำนวน 18 ราย ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ประเทศไทยมีผู้เสียชีวิตรวม 30,801 ราย ผู้ติดเชื้อ 4,540,955 ราย
ทาจิกิสถานแก้ไข
ประเทศทาจิกิสถาน ในวันที 30 เมษายน พบติดเชื้อโรคไวรัสโคโรนา เป็นผู้ชายชาวทาจิกิสามคนกลับมาจากประเทศอินเดีย มีผู้ป่วย 15 ราย วันที่ 2 พฤษภาคม พบผู้เสียชีวิตรายแรก
ต่อมาวันที่ 7 พฤษภาคม ทาจิกิสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกันอัฟกานิสถาน ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 125 ราย ผู้ติดเชื้อ 17,786 ราย
เนปาลแก้ไข
นักศึกษาชาวเนปาลซึ่งเดินทางกลับมาจากนครอู่ฮั่นและถูกกักโรคอยู่ในกาฐมาณฑุ[392] กลายเป็นผู้ป่วยรายแรกของประเทศเนปาลและภูมิภาคเอเชียใต้ในวันที่ 24 มกราคม หลังจากตัวอย่างถูกส่งไปยังศูนย์ร่วมองค์การอนามัยโลกในฮ่องกง[393][394] และถูกเลิกกักตัวหลังจากที่อาการดีขึ้น[395]ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 รายงานผู้เสียชีวิต 11,952 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 980,141 ราย
บาห์เรนแก้ไข
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 637,542 ราย และเสียชีวิต 1,498 ราย
บังคลาเทศแก้ไข
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ประเทศบังคลาเทศมีผู้เสียชีวิต 29,195 ราย เป็นและมีผู้ติดเชื้อ 1,988,101 ราย
เยเมนแก้ไข
ประเทศเยเมน ในวันที่ 10 เมษายน พบผู้ป่วย 1 ราย ในเมืองฮาดราเมาต์ ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 11,832 ราย ติดเชื้อ 2,149 ราย
พม่าแก้ไข
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ประเทศพม่า มีผู้ติดเชื้อ 613,711 ราย และเสียชีวิต 19,434 ราย
ปากีสถานแก้ไข
รัฐบาลปากีสถานเริ่มใช้มาตรการคัดกรองผู้โดยสารที่ท่าอากาศยานในอิสลามาบาด การาจี ลาฮอร์ และเปศวาร์ เพื่อป้องกันการเข้าสู่ประเทศของไวรัสโคโรนา[396] นอกจากนี้ปากีสถานอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์ยังประกาศใช้มาตรการคัดกรองผู้โดยสารก่อนเดินทางขึ้นเครื่องในเที่ยวบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่งด้วย[397] วันที่ 27 มกราคม สภานิติบัญญัติกิลกิต-บัลติสตันประกาศหน่วงเวลาการเปิดด่านแนวเขตแดนจีน–ปากีสถานที่ช่องผ่านแดนคุนเยรับในเดือนกุมภาพันธ์[398] และยังประกาศปิดพรมแดนปากีสถาน–อิหร่านด้วย[399]
วันที่ 1 มีนาคม มีรายงานพบผู้ป่วยโควิด-19 เพิ่มเติมในการาจีและอิสลามาบาด ทำให้จำนวนผู้ป่วยของประเทศเพิ่มเป็นสี่ราย[400] ส่วนผู้ป่วยรายแรกและรายที่สองมีประวัติการเดินทางไปยังประเทศอิหร่าน ซึ่งเจ้าหน้าที่สาธารณสุขเชื้อว่าเขาติดเชื้อ[401]
วันที่ 3 มีนาคม ทางการปากีสถานยืนยันพบผู้ป่วยรายที่ห้า ในแคว้นสินธ์ ผู้ที่เพิ่งเดินทางกลับจากการแสวงบุญที่ประเทศอิหร่านจำนวน 960 ราย ถูกกักโรคในทันที[402]
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 30,420 ราย มีผู้ติดเชื้อ 1,542,377 ราย
ฟิลิปปินส์แก้ไข
ผู้ป่วยรายแรกของประเทศฟิลิปปินส์ ได้รับการยืนยันในวันที่ 30 มกราคม[403] วันที่ 5 กุมภาพันธ์ กรมอนามัย (DOH) ได้มีการยืนยันผู้ป่วยรายที่สาม[404]
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 60,639 ราย ผู้ติดเชื้อ 3,714,770 ราย
มาเก๊าแก้ไข
มาเก๊า ณ วันที่ 8 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 550 ราย เสียชีวิต 2 ราย
มองโกเลียแก้ไข
ประเทศมองโกเลีย ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 929,653 ราย เสียชีวิต 2,179 ราย
มาเลเซียแก้ไข
ชาวจีนแปดคนถูกกักตัวอยู่ที่โรงแรมในรัฐยะโฮร์ เมื่อวันที่ 24 มกราคม หลังจากที่มีการติดต่อกับผู้ป่วยในประเทศสิงคโปร์[405] แม้จะมีรายงานในตอนแรกว่าผลการทบสอบให้ผลเป็นลบ[406] แต่ต่อมาในวันที่ 25 มกราคม มีการยืนยันว่าทั้งสามคนติดเชื้อ และถูกส่งตัวไปกักไว้ที่โรงพยาบาลสุไหงบูโลห์ในรัฐเซอลาโงร์[407][408]
วันที่ 16 กุมภาพันธ์ ผู้ป่วยรายที่สิบห้าซึ่งเป็นชาวจีนได้หายป่วยอย่างสมบูรณ์ นับเป็นผู้ป่วยที่หายป่วยเป็นรายที่แปดของประเทศมาเลเซีย[409] ต่อมาก็มีรายงานว่าชาวมาเลเซียอีกคนที่ติดเชื้อก็หายดีเป็นรายที่ 9[410]ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 4,589,911 ราย และมีผู้เสียชีวิต 35,801 ราย
เลบานอนแก้ไข
วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ประเทศเลบานอนยีนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 รายแรก เป็นหญิงอายุ 45 ปีที่เดินทางมาจากกอม ประเทศอิหร่าน ซึ่งมีผลตรวจหา SARS-CoV-2 เป็นบวก โดยถูกส่งตัวต่อไปยังโรงพยาบาลในเบรุต[411]ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 1,121,054 ราย และเสียชีวิต 10,473 ราย
เวียดนามแก้ไข
ผู้ป่วยยืนยันสองรายแรกเข้าโรงพยาบาลในวันที่ 22 มกราคม และรับการรักษาที่โรงพยาบาลโช่เซย ในนครโฮจิมินห์ กรณีแรกเป็นชาวจีนที่เดินทางจากนครอู่ฮั่นไปฮานอย เพื่อเยื่ยมลูกชายที่อาศัยอยู่ในเวียดนาม และรายที่สองคือลูกชายของเชื่อว่าติดโรคจากผู้เป็นพ่อ[412] หลังจากที่ยืนยันแล้ว รักษาการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข สั่งให้เปิดใช้งานศูนย์ป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดฉุกเฉิน[413]
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ บิดาของผู้ป่วยดังกล่าวมีผลการทดสอบเป็นบวก และกลายเป็นผู้ป่วยรายที่สิบหก[414] วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พวกเขาทั้งหมดได้หายป่วย[415] ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 10,752,942 ราย เสียชีวิต 43,089 ราย
ศรีลังกาแก้ไข
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ผู้เสียชีวิต 16,525 ราย มีผู้ติดเชื้อ 664,235 ราย
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์แก้ไข
ผู้ป่วยรายแรกของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้รับการยืนยันในวันที่ 29 มกราคม พรัอมกับครบครัว ของ ชาวอู่ฮั่น[416][417] เป็นผู้หญิงชราชาวจีน อายุ 72 ปี และ ลูกชาย อายุ 34 ปี ที่กรณีแรกเป็นชาวจีนเดินทางมาจากนครอู่ฮั่นไปนครดูไบ ซึ่งมีผลตวรจหา SASR-Cov-2 ถูกกักโรค โดยถูกส่งตัวไปเข้าโรงพยาบาลในดูไบ
ณ วันที่ 20 กุมภาพันธ์ หลังจากชาวเอมิเรตส์ได้ติดเชื้อโรคโควิด-19 เพื่อลูกสาวที่อาศัยอยู่ที่ดูไบ และรายที่สามคือลูกสาวของเชื้อว่าติดโรคกับแม่
วันที่ 2 มืนาคม กรุงอาบูดาบียีนยันพบผู้ป่วยโควิด-19 เป็นผู้ชายชาวรัสเซีย อายุ 38 ปี และผู้หญิงชาวรัสเซีย อายุ 36 ปี กรณีแรกเป็นชาวรัสเซียเดินทางจากกรุงมอสโกไปอาบูดาบี ชาวรัสเซียสองคนถูกกักตัวอยู่ที่โรงแรมในอาบูดาบี ต่อมา วันที่ 25 มืนาคม รัฐบาลเอมิเรตส์ได้โอกาศปัญหากับ อาบูดาบีและดูไบ จากปิดชั่วคราว เช่า ร้านอาหาร ร้านกาแฟ โรงภาพยนตร์ และทั้งหมด ยกเว้น โรงพยาบาล และร้านขายยา สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้ประกาศปิดพรมแดนที่ตัดกับประเทศซาอุดีอาระเบีย
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 959,736 ราย เสียชีวิต 2,322 ราย
สิงคโปร์แก้ไข
ผู้ป่วยรายแรกในประเทศสิงคโปร์ได้รับการยืนยันในวันที่ 23 มกราคม[418] ต่อมามีการรายงานพบผู้ป่วยในท้องถิ่นเป็นรายแรกเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ร้านย่งไทฮั่ง (Yong Thai Hang) เป็นร้านค้าที่ให้บริการนักท่องเที่ยวชาวจีนได้รับการระบุเป็นสถานที่ที่เกิดการติดเชื้อ เนื่องจากมีผู้หญิงจำนวนสี่คนที่ไม่เคยเดินทางไปยังประเทศจีนเกิดติดเชื้อไวรัสขึ้น[419]
วันที่ 4 มีนาคม มีผู้ป่วยในประเทศรวม 112 คน[420]
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 1,515,222 ราย จำนวนผู้เสียชีวิต 1,427 ราย
อัฟกานิสถานแก้ไข
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 มีพลเมืองในเฮรัตอย่างน้อยสามคน ซึ่งเพิ่งเดินทางกลับมาจากกอม ถูกต้องสงสัยว่าติดเชื้อโควิด-19 ตัวอย่างเลือดถูกส่งไปยังคาบูลเพื่อทดสอบเพิ่มเติม[421] ภายหลังอัฟกานิสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับอิหร่าน
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันผู้ป่วยรายแรก ซึ่งเป็นหนึ่งในสามคนจากเฮรัตดังกล่าว โดยเป็นชายอายุ 35 ปีซึ่งมีผลการทดสอบ SARS-CoV-2 เป็นบวก[422]ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 7,728 ราย ผู้ติดเชื้อ 183,221 ราย
อาเซอร์ไบจานแก้ไข
ประเทศอาเซอร์ไบจานมีการยืนยันผู้ป่วยรายแรกในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ จากรัสเซีย ซึ่งเคยเพิ่งเดินทางมาจากประเทศอิหร่าน[423] และยังมีการพบผู้ป่วยเพิ่มเติมอีกสองรายในประเทศ ทั้งหมดถูกกักโรค ต่อมาอาเซอร์ไบจานได้ประกาศปิดชายแดนที่ติดกับประเทศอิหร่าน[424]
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 9,717 ราย ผู้ติดเชื้อ 793,388 ราย
คาซัคสถานแก้ไข
ประเทศคาซัคสถานยีนยันพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายในวันที่ 13 มีนาคม จากจีน ซึ่งเคยเพิ่งเดินทางมาจากประเทศตุรกี และยังมีการพบผู้ป่วยเพิ่มอีกสองรายในประเทศ ทั้งหมดถูกกักโรค ต่อมาคาซัคสถานได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับประเทศรัสเซีย ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้ติดเชื้อ 1,308,541 ราย และผู้เสียชีวิต 13,663 ราย
อาร์มีเนียแก้ไข
ประเทศอาร์มีเนียยืนยันพบผู้ป่วยโคโรนาไวรัสรายแรกในช่วงปลายของวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ถึงวันที่ 1 มีนาคม เป็นชาวอาร์มีเนียอายุ 29 ปีที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากประเทศอิหร่านและมีรายงานยืนยันผลทดสอบเป็นบวก ภริยาของบุคคลนี้ได้ถูกนำไปทดสอบเช่นกัน โดยผลออกมาเป็นลบ นายกรัฐมนตรีนิกอล ปาชินยันแถลงว่าผู้ป่วยนั้น "มีอาการดีขึ้นแล้ว" นอกจากนี้ยังมีผู้เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยประมาณ 30 คนถูกนำไปทดสอบและจะถูกกักโรค ซึ่งก่อนหน้านี้อาร์มีเนียได้ประกาศปิดพรมแดนที่ติดกับประเทศอิหร่านไปแล้ว[425]ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 8,629 ราย และมีผู้ติดเชื้อ 423,417 ราย
อินเดียแก้ไข
รัฐบาลอินเดียออกคำแนะนำการเดินทางแก่ประชาชน โดยเฉพาะกับนครอู่ฮั่น ซึ่งมีนักศึกษาแพทย์ชาวอินเดียกำลังศึกษาอยู่ประมาณ 500 คน[426]
ผู้โดยสารที่เดินทางมาจากประเทศจีนเข้าสู่ท่าอากาศยานหลักเจ็ดแห่งของประเทศอินเดีย ต้องเดินผ่านเครื่องตรวจจับความร้อน[427][428]
วันที่ 24 มกราคม มีรายงานผู้ต้องสงสัยจำนวนสองราย ซึ่งกำลังเข้ารับการรักษาอยู่ในมุมไบ[429]
ณ วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2564 รัฐชัมมูและกัศมีร์ มีผู้ติดเชื้อ 133,012 ราย จำนวนผู้เสียชีวิต 2,008 ราย
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 จำนวนผู้เสียชีวิตในอินเดียมากถึง 525,386 ราย มีผู้ติดเชื้อ 43,604,394 ราย เฉพาะ หมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ มีผู้เสียชีวิต 78 ราย
อินโดนีเซียแก้ไข
ประเทศอินโดนีเซียได้ทำการติดตั้งเครื่องตรวจอุณหภูมิที่เกตและท่าเรือโดยกระทรวงอนามัย และยังมีการจัดเตรียมห้องกักโรคที่โรงพยาบาลกว่า 100 แห่ง
อินโดนีเซียประกาศห้ามทุกเที่ยวบินที่เดินทางมาจากจีนแผ่นดินใหญ่เข้า รวมถึงออกจากประเทศ ซึ่งมีผลตั้งแต่วันที่ 5 กุมภาพันธ์เป็นต้นไป และยังยกเลิกการให้ฟรีวีซ่าและวีซ่าเมื่อมาถึงกับบุคคลสัญชาติจีนด้วย และยังห้ามผู้ที่อยู่หรือพำนักในประเทศจีนแผ่นดินใหญ่เป็นเวลาอย่างน้อย 14 วันเข้าหรือผ่านประเทศอินโดนีเซีย[430]
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ ชาวอินโดนีเซียจำนวน 9 คนที่เดินทางไปบนเรือไดมอนด์พรินเซสมีผลการทดสอบการติดเชื้อเป็นบวก ขณะที่รัฐบาลอินโดนีเซียเตรียมส่งลูกเรือที่เหลือ 68 คนจาก 188 คนจากเรือเวิลด์ดรีม ไปยังเกาะเซอบารูเคกิล ซึ่งเป็นเกาะที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ในบรรดาหมู่เกาะนับพัน[431][432][433]
วันที 2 มีนาคม ทางการอินโดนีเซียได้ยืนยันติดเชื้อว่าพบผู้ป่วย ชาวอินโดนีเซียที่เดินทางกลับมาจากประเทศจีน
วันที่ 4 ตุลาคม ที่หมู่เกาะมาลูกู พบผู้เสียชีวิต 115 ราย[434]
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 อินโดนีเซียมีผู้เสียชีวิต 156,781 ราย ผู้ติดเชื้อ 6,106,024 ราย
อิรักแก้ไข
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ประเทศอิรัก มี ผู้ติดเชื้อรวม 2,379,077 ราย และมีผู้เสียชีวิตจำนวน 25,253 ราย[435]
อิหร่านแก้ไข
ประเทศอิหร่านเป็นศูนย์กลางการแพร่ระบาดของโลกในทวีปเอเซีย
โดยเจอผู้ติดเชื้อรายแรกที่เมืองกอม (Qom City) ในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 พบผู้ติดเชื้อ 7,246,707 ราย ประเทศอิหร่าน มีผู้เสียชีวิต 141,427 ราย
โอมานแก้ไข
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ มีการยืนยันผู้ป่วยโคโรนาไวรัสสองรายแรก เป็นหญิงชาวโอมานสองคนที่กลับมาจากประเทศอิหร่าน[436][437]ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิตรวม 4,260 ราย ผู้ติดเชื้อ 391,641 ราย
อิสราเอลแก้ไข
ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ประเทศอิสราเอล มีผู้เสียชีวิต 11,056 ราย ติดเชื้อ 4,436,000 ราย
ฮ่องกงแก้ไข
วันที่ 26 พฤษภาคม ศูนย์ปกป้องอนามัยฮ่องกงพบผู้ป่วยรวม 1,206 คน ในฮ่องกง และผู้เสียชีวิต 7 คน[438][439][440]ณ วันที่ 9 กรกฏาคม พ.ศ. 2565 ฮ่องกง มีผู้เสียชีวิต 9,410 ราย ติดเชื้อ 1,265,067 ราย
โอเชียเนียแก้ไข
ณ วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2563 ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของโอเซียเนียได้แก่ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์ และ เฟรนช์พอลินีเชีย
ณ วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2564 ประเทศวานูอาตู มีผู้เสียชีวิต 1 ราย เป็นประเทศล่าสุดในทวีปโอเชียเนียที่มีผู้เสียชีวิต
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 มีจำนวน 7 ประเทศที่พบว่า มีจำนวนผู้ติดเชื้อมากกว่า 18,100 ราย และมีผู้เสียชีวิตเกิน 100 ได้แก่ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศนิวซีแลนด์ ประเทศฟิจิ ประเทศปาปัวนิวกินี เฟรนช์พอลินีเชีย นิวแคลิโดเนีย หมู่เกาะโซโลมอน
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 โอเชียเนียมีผู้เสียชีวิตรวม 11,307 ราย ติดเชื้อรวม 7,836,419 ราย ดินแดนอาณานิคมที่มีผู้เสียชีวิต ได้แก่ วาลิสและฟูตูนา
พื้นที่ไม่มีผู้เสียชีวิตได้แก่ สาธารณรัฐหมู่เกาะมาร์แชลล์ ประเทศซามัว ประเทศไมโครนีเซีย หมู่เกาะพิตแคร์น หมู่เกาะคุก ประเทศนาอูรู ประเทศนีวเว
ประเทศออสเตรเลียแก้ไข
วันที่ 25 มกราคม มีการยืนยันผู้ป่วยรายแรก เป็นชายอายุราว 50 ปี ซึ่งเดินทางจากเมืองกว่างโจวมายังเมลเบิร์นในวันที่ 19 มกราคม ผ่านสายการบินไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ CZ321 เขาเข้ารับการรักษาตัวที่ศูนย์การแพทย์โมนาชในเมลเบิร์น[441][442] จากนั้นมีการประกาศว่ามีผู้ป่วยอีกสามรายที่มีผลการทดสอบเป็นบวกในรัฐนิวเซาท์เวลส์[443][444] ต่อมามีการเฝ้าสังเกตอาการอีกหกราย และมีการยืนยันว่าจะเข้ารับการตรวจที่โรงพยาบาลหลังจากเพิ่งเดินทางกลับมาจากนครอู่ฮั่น จากในหกราย มีผู้ต้องสงสัยถึงสองรายที่มีโอกาสติดเชื้อไวรัส ส่วนที่เหลืออีกสี่รายอาจถูกสงสัยว่าติดเชื้อไวรัส[445]
หัวหน้าเจ้าหน้าที่การแพทย์ออสเตรเลีย ระบุว่าเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยทางชีวภาพ จะเริ่มคัดกรองผู้โดยสารที่เดินทางมาถึงในสามสัปดาห์โดยเที่ยวบินจากอู่ฮั่นถึงซิดนีย์ ในวันที่ 23 มกราคม ผู้โดยสารจะได้รับแผ่นพับข้อมูล และข้อให้แสดงตัวหากมีไข้หรือต้องสงสัยว่าอาจติดเชื้อโรค[446]รัฐแทสเมเนีย มีผู้เสียชีวิต 13 ราย
ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิตรวม 7,721 ราย ผู้ติดเชื้อ 6,501,329 ราย
ประเทศนิวซีแลนด์แก้ไข
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พบผู้ป่วยรายแรกกลับมาจากประเทศอิหร่าน[447] วันที่ 25 มีนาคม ประเทศนิวซีแลนด์ พบผู้ติดเชื้อ 205 ราย รักษาหายแล้ว 22 ราย ส่งผลให้นายกรัฐมนตรีประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน[448] 29 มีนาคม พบผู้เสียชีวิตรายแรก[449]ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ประเทศนิวซีแลนด์มีผู้เสียชีวิต 892 ราย ผู้ติดเชื้อ 1,030,733 ราย หมู่เกาะแชทัม เกาะสจวร์ต ไม่พบผู้เสียชีวิต
ประเทศฟิจิแก้ไข
ประเทศฟิจิ ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 พบผู้ติดเชื้อ 64,725 ราย เสียชีวิต 862 ราย
ประเทศปาปัวนิวกินีแก้ไข
ประเทศปาปัวนิวกินี ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 พบผู้ติดเชื้อ 43,876 ราย เสียชีวิต 651 ราย
เฟรนช์พอลินีเชียแก้ไข
เฟรนช์พอลินีเชีย ณ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 พบผู้ติดเชื้อ 72,786 ราย เสียชีวิต 648 ราย
แอฟริกาแก้ไข
ในวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2563 นายกรัฐมนตรีประเทศเอสวาตีนี ถึงแก่อสัญกรรมจากการติดเชื้อโควิด 19
ณ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 จำนวนผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตพบทั้ง 58 ดินแดนทั้งทวีปแอฟริกา จำนวนผู้เสียชีวิตมากกว่า 7500 ราย มีจำนวน 5 ประเทศ จำนวนผู้เสียชีวิตน้อยที่สุดอยู่ที่เวสเทิร์นสะฮารา เสียชีวิต 1 ราย
ศูนย์กลางการแพร่ระบาดอยู่ที่ ประเทศแอฟริกาใต้ ประเทศอียิปต์ และ ประเทศตูนิเซีย
พื้นที่ไม่พบผู้เสียชีวิตได้แก่ เซนต์เฮเลนา โดยพบผู้ติดเชื้อ เพียง 2 ราย
ประเทศแอฟริกาใต้แก้ไข
ประเทศแอฟริกาใต้ เป็นประเทศพบผู้ป่วยรายแรก 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563
ณ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 100,333 ผู้ติดเชื้อ 3,764,865 ราย
ประเทศอียิปต์แก้ไข
ประเทศอียิปต์วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 อียิปต์ได้ยืนยันติดเชื้อผู้ป่วย มีผู้ชายชาวจีนอายุ 30 ปี ใด้เดินทางมาจาก ประเทศจีน ต้องหา ไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ เป็นบวก ทำไห้ชาวอียิปต์ถูกติดเชิ้อโควิด-19 ต้องสั่งไปเข้าโรงพยาบาลในไคโร
วันที่ 25 มีนาคม 2563 สายการบินอียิปต์แอร์ ถูกยกเลิกเที่ยวบินแล้ว ต่อมา วันที่ 12 เมษายน 2563 สนามบินแห่งไคโรได้ปิดทำการ อียิปต์ได้ประกาศปิดแดนทะเลซาอุดีอาระเบีย
ณ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 24,613 ผู้ติดเชื้อ 515,645 ราย
ประเทศโมร็อกโกแก้ไข
ณ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 16,066 ผู้ติดเชื้อ 1,164,717 ราย
ประเทศตูนิเซียแก้ไข
ณ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 28,533 ราย ผู้ติดเชื้อ 1,039,532 ราย
ประเทศแอลจีเรียแก้ไข
ณ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 มีผู้เสียชีวิต 6,875 ราย มีจำนวนผู้ติดเชื้อ 265,771 ราย
ประเทศเอธิโอเปียแก้ไข
ณ 26 เมษายน พ.ศ. 2565 ประเทศเอธิโอเปีย ผู้เสียชีวิต 7,510 ผู้ติดเชื้อ 470,442 ราย
เส้นเวลาของการยืนยันผู้ป่วยกรณีแรกเรียงตามประเทศและดินแดนแก้ไข
ประเทศที่พบผู้ต้องสงสัยแก้ไข
เอเชียแก้ไข
ประเทศเกาหลีเหนือแก้ไข
ประเทศเติร์กเมนิสถานแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Lau, Hien; Khosrawipour, Veria; Kocbach, Piotr; และคณะ (March 2020). "Internationally lost COVID-19 cases". Journal of Microbiology, Immunology, and Infection [Wei Mian Yu Gan Ran Zia Zhi]. 53 (3): 454–458. doi:10.1016/j.jmii.2020.03.013. PMC 7102572. PMID 32205091.
- ↑ • “Situation reports”. WHO. • “Coronavirus COVID-19 Global Cases by Johns Hopkins CSSE”. Johns Hopkins University. • “Coronavirus Update (Live)”. worldometer.info.
- ↑ "Cases in U.S." CDC. 7 May 2020.