กล้องโทรทรรศน์แบบนิวตัน
กล้องโทรทรรศน์แบบนิวตัน (Newtonian telescope หรือ Newtonian reflector) เป็น กล้องโทรทรรศน์สะท้อนแสง ประเภทหนึ่งที่คิดค้นโดย ไอแซก นิวตัน[1] โดยที่ด้านหนึ่ง (ปลายสุด) ของลำกล้องเปิดโล่ง และฝั่งตรงข้าม (ก้นลำกล้อง) เป็นกระจกเงาปฐมภูมิซึ่งเป็นกระจกเงาเว้า[2] แล้วมีการวางกระจกเงาทุติยภูมิซึ่งเป็นกระจกเงาราบไว้ที่กลางลำกล้องเพื่อสะท้อนแสงเป็นมุมตั้งฉากไปยังส่วนหูกล้องแล้วผ่านเลนส์ใกล้ตาที่วางไว้นอกลำกล้องเพื่อทำการส่องมองจากตรงนั้น[2]
ภาพรวม แก้
กล้องโทรทรรศน์ชนิดนี้ตัวแรกซึ่งประดิษฐ์โดยไอแซก นิวตัน สร้างขึ้นใน ปี 1668 ในเวลานั้นกล้องโทรทรรศน์ชนิดนี้ได้รับความนิยมเนื่องจากประสิทธิภาพดีกว่ากล้องโทรทรรศน์แบบเค็พเพลอร์
กระจกเงาเว้า (ในอุดมคติ) คือทรงพาราโบลา แต่เนื่องจากถ้ารูรับแสงไม่ใหญ่และความยาวโฟกัสยาว ความแตกต่างจากทรงกลมจะน้อยมาก และการทำกระจกเงาให้เป็นทรงพาราโบลานั้นมีค่าใช้จ่ายสูงมาก ดังนั้นจึงมักใช้กระจกเงาทรงกลมแทน[2]
"กระจกเงาทุติยภูมิ" เอียง 45 องศากับแกนเชิงแสง ดังนั้น จึงเรียกอีกอย่างว่า "กระจกเงาเอียง"[3] ซึ่งทำเป็นรูปวงรีที่จะมองเห็นเสมือนเป็นรูปวงกลมเมื่อมองจากภายในลำกล้อง[2]
ทั้งกระจกเงาปฐมภูมิและกระจกเงาทุติยภูมิเฉียงอาจทำโดยชุบด้วยโลหะ เช่น อะลูมิเนียม[2] หรือสำหรับผลิตภัณฑ์ระดับสูงอาจใช้ แก้วทนความร้อน เช่น ไพเรกซ์ ซึ่งมีการขยายตัวทางความร้อนต่ำ[3]
เพื่อใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบที่ว่าไม่มี ความคลาดสี โดยทั่วไปเลนส์ใกล้ตาก็จะใช้แบบคุณภาพสูงที่มีความคลาดสีน้อย[2][3]