กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่
กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ (กพร.) (Department of Primary Industries and Mines - DPIM) เป็นส่วนราชการระดับกรม สังกัดกระทรวงอุตสาหกรรม
| Department of Primary Industries and Mines | |
 ตรากรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ | |
| ภาพรวมหน่วยงาน | |
|---|---|
| ก่อตั้ง | 3 ตุลาคม พ.ศ. 2545 |
| สำนักงานใหญ่ | 75/10 ถนนพระรามที่ 6 แขวงทุ่งพญาไท เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400 |
| งบประมาณประจำปี | 501.2623 ล้านบาท (พ.ศ. 2559)[1] |
| ฝ่ายบริหารหน่วยงาน |
|
| เว็บไซต์ | http://www.dpim.go.th |
ประวัติ แก้ไข
กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ แต่เดิมเป็นหน่วยงานในสังกัดกระทรวงเกษตราธิการ ก่อตั้งขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 ในชื่อว่า "กรมราชโลหกิจและภูมิวิทยา" เมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2434 ทำหน้าที่ดูแลการทำเหมืองแร่ การออกใบอนุญาตเกี่ยวกับการตรวจหาแร่และทำเหมืองตลอดทั่วราชอาณาจักร
ต่อมาได้มีการเปลี่ยนแปลงชื่อกรมอีกหลายครั้ง จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2485 จึงได้มีการจัดตั้งกระทรวงอุตสาหกรรม และโอนกิจการของกรมราชโลหกิจและภูมิวิทยา เข้ามาสังกัดในชื่อว่า "กรมโลหกิจ" ในปี พ.ศ. 2506 ได้โอนมาสังกัดกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ ในชื่อ"กรมทรัพยากรธรณี" และโอนมาสังกัดกระทรวงอุตสาหกรรมอีกครั้งในปี พ.ศ. 2516 จนถึงการปฏิรูประบบราชการ พ.ศ. 2545 เมื่อวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2545 ได้แยกตัวออกมาตั้งเป็นกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ สังกัดกระทรวงอุตสาหกรรม ซึ่งคนทั่วไปจะเรียกชื่อกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่สั้นๆ ว่า "กรมเหมืองแร่"
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2559 เล่ม 132 ตอนที่ 91ก วันที่ 25 กันยายน 2558