วิกิพีเดีย

แรนดี ซาเวจ

(เปลี่ยนทางจาก Randy Savage)

แรนดี มาริโอ พอฟโฟ (Randy Mario Poffo)[7] (15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1952 - 20 พฤษภาคม ค.ศ. 2011)[1] อดีตนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันของWWFในนาม แรนดี ซาเวจ (Randy Savage) ปัจจุบันได้เสียชีวิตลงด้วยวัย 58 ปี และได้เข้าสู่หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำปี 2015[5][6]

Randy Savage
ชื่อเกิดRandall Mario Poffo
เกิด15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1952(1952-11-15)
Columbus, Ohio, U.S.
เสียชีวิต20 พฤษภาคม ค.ศ. 2011(2011-05-20) (58 ปี)
Seminole, Florida, U.S.
สาเหตุ
การเสียชีวิต		Cardiovascular disease
คู่สมรสMiss Elizabeth (สมรส 1984; หย่า 1992)
Lynn Payne (สมรส 2010; 2011)
ครอบครัวAngelo Poffo (father)
Lanny Poffo (brother)
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนRandy Poffo[1]
Randy Savage[1]
The Spider[1][2][3]
The Big Geno[2][3][4]
Mr. Madness[1]
Destroyer[1]
Executioner[1] The Macho King
ส่วนสูง6 ft 1 in (1.85 m)[2]
น้ำหนัก224 lb (102 kg)[2]
มาจากSarasota, Florida[2]
ฝึกหัดโดยAngelo Poffo[2]
เปิดตัว1973[5][6]
รีไทร์2005

ประวัติ

แก้

แรนดี ซาเวจ เป็นอดีตแชมป์โลก 10 สมัย ได้แก่ แชมป์ WWF 2 สมัย, แชมป์โลก WCW 4 สมัย, แชมป์โลก ICW 3 สมัย และ แชมป์โลกยูนิฟายด์ USWA รวมทั้งเคยคว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลมาด้วย[8] และยังมีผลงานอื่นอีก ไดแก่ เป็นผู้ชนะในคิงออฟเดอะริง ปี 1987[9] และเป็นผู้ชนะใน WCW World War 3 ปี 1995

"มาโชแมน" แรนดี ซาเวจคือนักมวยปล้ำเจเนอเรชั่นที่สองที่ก้าวสู้เส้นทางบนสังเวียนมาตั้งแต่ปี 1979 หลังจากเคยเอาดีทางกการเล่นเบสบอลแบบจริงจังมาก่อน โดยคุณพ่อของเขา ซึ่งก็คือ อันเจโล ปอฟโฟ นั้นเป็นนักมวยปล้ำลูกครึ่งอิตาเลี่ยน-อเมริกัน ที่มีชื่อเสียงในวงกว้างช่วงปี 1950 ถึง 60 นั่นเอง

ซาเวจ เซ็นสัญญาเข้ามาสู่ WWE ในปี 1985 และเปิดตัวในฐานะฟรีเอเยนต์ระดับชั้นนำของวงการ ในคืนแรกที่เขาปรากฏตัวบนเวที มีนักปั้นมือทองทั้ง "คลาสซี่" เฟร็ดดี แบลสซี, บ็อบบี ฮีแนน, จิมมี ฮาร์ต และ มิสเตอร์ฟูจิ ที่เสนอตัวทำงานให้เขา แต่ซาเวจช็อกโลกด้วยการแต่งตั้ง มิส เอลิซาเบ็ธ สาวน้อยหน้าหวาน ให้เป็นผู้จัดการส่วนตัว ซึ่งเธอผู้นี้ก็คือภรรยาในชีวิตจริงของเขาตอนนั้น

ซาเวจ เริ่มสร้างชื่อด้วยการเอาชนะ ตีโต้ ซานตาน่า คว้าแชมป์อินเตอร์ฯ มาครองในปี 1986 ระหว่างนั้นก็เปิดศึกกับนักปล้ำตัวฉกาจทั้ง จอร์จ "ดิ แอนิมอล" สตีล, ริกกี สตีมโบต รวมถึง "มิลเลียน-ดอลลาร์ แมน" เท็ด ดีบีอาซี ที่เขาใช้ท่าไม้ตายทิ้งศอกจากเชือกเส้นที่สามอันเป็นทีเด็ด จัดการกระชากเข็มขัดแชมป์โลกมาได้ในเรสเซิลเมิเนีย ครั้งที่ 4 จากนั้นก็มาทำสงครามอย่างเข้มข้นกับ เจ๊ค "เดอะ สเน๊ค" โรเบิร์ตส์ หรือ ดิ อัลติเมท วอร์ริเออร์ ซึ่งหลังจากแยกทางกับ WWE ในปี 1994 มาโชแมน ก็ย้ายไปสร้างสีสันต่อที่ WCW แถมยังครองแชมป์โลกอีก 4 สมัยด้วย

แต่คนที่เป็นทั้งคู่อริ และเพื่อนซี้ปึ้กตลอดอาชีพการปล้ำของเขาเลยก็เป็นใครไปไม่ได้ นอกเสียจาก ฮัลค์ โฮแกน ที่คอยมาอยู่ที่มุมของ มาโชแมน ตอนได้แชมป์โลกสมัยแรกใน WWE แต่ก็เป็น ฮัลค์ นี่แหละที่ชิงแชมป์โลกไปจาก แรนดี้ เนื่องจากการสื่อสารที่ผิดพลาด และความไม่เข้าใจกันจนทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นไปในด้านลบ

มาโชแมน เสียชีวิตในปี 2011 ขณะกำลังขับรถ Jeep Wrangler แล้วเกิดอาการหัวใจวายกะทันหัน รถของเขาจึงพุ่งไปอัดกับต้นไม้เต็มๆ และในปี 2015 ชื่อของ แรนดี ซาเวจ ได้รับการบรรจุเข้าสู่หอเกียรติยศของ WWE โดยมี โฮแกน เป็นผู้เชิญรางวัล ส่วนคนที่มารับรางวัลก็คือ แลนนี ปอฟโฟ น้องชายของเขานั่นเอง[10][11]

การเสียชีวิต

แก้

ในช่วงเช้าของวันที่ 20 พฤษภาคม 2011 ซาเวจได้เสียชีวิตลงในอุบัติเหตุรถยนต์ในขณะขับขี่ยานพาหนะเดียวบนถนนใน เซมินอล รัฐฟลอริดา[12] มีอายุได้ 58 ปี ตำรวจสงสัยว่าเขาอาจมีอาการโรคหัวใจวาย ซึ่งนำไปสู่การสูญเสียการควบคุมรถ แต่ด้าน Lynn ภรรยาของเขา ซึ่งอยู่ในรถยนต์ด้วยกัน ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น รายงานนี้ได้รับการยืนยันในภายหลังโดยพี่ชายของแรนดี แลนนี พอฟโฟ[13][14] การชันสูตรศพไม่พบ "การบาดเจ็บใหญ่ ๆ" และไม่อาจสรุปได้ในการพิสูจน์สาเหตุการเสียชีวิต มีคำสั่งทดสอบทางจุลกายวิภาคศาสตร์เนื้อเยื่อและพิษวิทยา[15]

ผลงานแสดง

แก้
Film
Year Film Role Notes
2000 Ready to Rumble Himself
2002 Spider-Man Bonesaw McGraw
2008 Glago's Guest Short film
2008 Bolt Thug (voice)
2009 Super Rhino Thug (voice)
Television
Year Title Role Notes
1996 Baywatch Himself Episode: "Bash at the Beach"
1996 Dexter's Laboratory Rasslor (voice) Dial M for Monkey segment of episode 7
1997 Space Ghost Coast to Coast Leonard "the Gray Ghost" Ghostal (voice) A former professional wrestler (and Space Ghost's grandfather), in episode "Piledriver"
1997 The Jeff Foxworthy Show himself "Wrestling Opera" episode
1997 The Weird Al Show himself "Al Gets Robbed" episode
1999 Walker, Texas Ranger Whitelaw Lundren Episode "Fight or Die"
1999 Mad About You himself Episode "Separated Beds"
1999 Arliss himself "To Thine Own Self Be True" episode
2001 Nikki James "Pretty Boy" Carter Pro-wrestler, in episode "Fallback"
2003 College University Himself "You've Pushpa'd Me Too Far" episode
Duck Dodgers Master Sergeant Emily Dickinson Jones (voice) "Queen Is Wild, The/Back to the Academy" episode
2003 Whatever Happened to Robot Jones Biker (voice) "Family Vacation" episode
2005 The X's Sasquatch (voice) "Photo Ops/Boy's Best Friend" and "You only Sneeze Twice/X Takes a Holiday" episodes
2007 King of the Hill Gorilla (voice) "Bill, Bulk and the Body Buddies" episode
Video Games
Year Title Role Notes
2009 Cars Race-O-Rama El Machismo (voice)

แชมป์และรางวัล

แก้
 
แชมป์ WWF

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 "Randy Savage's Profile". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ May 1, 2008.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 "Randy Savage's alumni profile". WWE. สืบค้นเมื่อ May 20, 2013.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 ""Macho Man" Randy Savage's Professional Wrestling Hall of Fame bio". Professional Wrestling Hall of Fame and Museum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 5, 2011. สืบค้นเมื่อ May 21, 2011.
  4. ↑ "Randy Savage's Wrestle Data". Wrestling Data Net. สืบค้นเมื่อ May 1, 2008.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Randy Savage's Bio". Accelerator's Wrestling Rollercoaster. สืบค้นเมื่อ May 1, 2008.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Randy Savage's Profile". Gerweck.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 15, 2008. สืบค้นเมื่อ May 1, 2008.
  7. ↑ Intelius search
  8. ↑ "The Top 25 Intercontinental Champions". World Wrestling Entertainment. Retrieved June 24, 2010.
  9. ↑ 9.0 9.1 "WWE King of the Ring Winners". WrestleView. สืบค้นเมื่อ May 4, 2008.
  10. ↑ http://www.wwe.com/classics/wwe-hall-of-fame/macho-man-randy-savage-inductee-2015-27009006
  11. ↑ "Hulk Hogan Discusses Which Wrestler He Wants To Induct Into The WWE Hall Of Fame". Wrestling Inc. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-13. สืบค้นเมื่อ March 23, 2013.
  12. ↑ Meacham, Andrew; Pittman, Craig (May 20, 2011). "Former wrestler Randy 'Macho Man' Savage killed in Seminole car wreck". St. Petersburg Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-23. สืบค้นเมื่อ May 23, 2011.
  13. ↑ "Former wrestler 'Macho Man' Randy Savage dead after heart attack, car crash". Bay News 9. May 20, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 23, 2011. สืบค้นเมื่อ May 20, 2011.
  14. ↑ Medical Examiner: Randy "Macho Man" Savage died of heart disease – St. Petersburg Times เก็บถาวร 2011-07-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  15. ↑ "Report: Macho Man autopsy unveiled". Fox Sports. May 23, 2011. สืบค้นเมื่อ May 27, 2011.
  16. ↑ NWA/AWA Southern Heavyweight Title history At wrestling-titles.com
  17. ↑ CWA International Heavyweight Title (Memphis) history At wrestling-titles.com
  18. ↑ NWA Mid-America Heavyweight Title history At wrestling-titles.com
  19. ↑ GPW International Heavyweight Title history At wrestling-titles.com
  20. ↑ NWA Gulf Coast Tag Team Title history At wrestling-titles.com
  21. ↑ ICW World Heavyweight Title history At wrestling-titles.com
  22. ↑ http://www.pwinsider.com/ViewArticle.php?id=103034
  23. ↑ 23.0 23.1 23.2 23.3 23.4 23.5 23.6 "PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. Kappa Publishing Group. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-21. สืบค้นเมื่อ December 17, 2016.
  24. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 1992". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ January 13, 2015.
  25. ↑ "Pro Wrestling Illustrated's Top 500 Wrestlers of the PWI Years". Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 27, 2009. สืบค้นเมื่อ March 26, 2009.
  26. ↑ "Pro Wrestling Illustrated's Top 100 Tag Teams of the PWI Years". Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 25, 2009. สืบค้นเมื่อ March 26, 2009.
  27. ↑ USWA Unified World Heavyweight Title history At wrestling-titles.com
  28. ↑ "Randy Savage's first WCW World Heavyweight Championship reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-01. สืบค้นเมื่อ 2018-07-20.
  29. ↑ "Randy Savage's second WCW World Heavyweight Championship reign". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-23. สืบค้นเมื่อ 2018-07-20.
  30. ↑ "Randy Savage's third WCW World Heavyweight Championship reign". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-06. สืบค้นเมื่อ 2018-07-20.
  31. ↑ "Randy Savage's fourth WCW World Heavyweight Championship reign". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-24.
  32. ↑ WWC North American Heavyweight Title history At wrestling-titles.com
  33. ↑ "Randy Savage's first WWF Championship reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-01. สืบค้นเมื่อ 2018-07-20.
  34. ↑ "Randy Savage's second WWF Championship reign". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-23. สืบค้นเมื่อ 2018-07-20.
  35. ↑ "Randy Savage's first Intercontinental Championship reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-10. สืบค้นเมื่อ 2018-07-20.
  36. ↑ Meltzer, Dave (January 22, 1996). "Jan. 22, 1996 Wrestling Observer Newsletter: Results of the 1995 Observer Newsletter Awards, 1995 Record Book, tons more". Wrestling Observer Newsletter.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แรนดี ซาเวจ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แรนดี_ซาเวจ&oldid=10948919"