ไฮง์เคิล เฮ 111

(เปลี่ยนทางจาก Heinkel He 111)

ไฮง์เคิล เฮ 111 (เยอรมัน: Heinkel He 111) เป็นเครื่องบินเยอรมันที่ออกแบบโดยสองพี่น้องซีคฟรีทและวัลเทอร์ กึนเทอร์ ในปีค.ศ. 1934 เครื่องบินนี้ถูกเปรียบเปรยว่าเป็น "หมาป่าในคราบแกะ" ในช่วงของการพัฒนา เนื่องจากสนธิสัญญาแวร์ซายหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งห้ามเยอรมนีครอบครองเครื่องบินทิ้งระเบิด ทำให้เยอรมนีต้องโฆษณาว่าเครื่องบินนี้เป็นเพียงเครื่องบินโดยสารเท่านั้น ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว มันถูกออกแบบให้เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดกลางของลุฟท์วัฟเฟอ[2]

ไฮง์เคิล เฮ 111
บทบาทเครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดกลาง
ชาติกำเนิด ไรช์เยอรมัน
บริษัทผู้ผลิตไฮง์เคิลฟลูคท์ซ็อยค์แวร์เคอ
ผู้ออกแบบซีคฟรีทและวัลเทอร์ กึนเทอร์
บินครั้งแรก24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1935
เริ่มใช้ค.ศ. 1935
ผู้ใช้งานหลัก ลุฟท์วัฟเฟอ
จำนวนที่ผลิต6,508 ลำ[1]

ไฮง์เคิล เฮ 111 ได้รับการยอมรับเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดเยอรมันที่ดีที่สุดในยุคนั้น และเป็นรุ่นเครื่องบินทิ้งระเบิดที่กองทัพอากาศเยอรมันใช้งานมากที่สุดในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่สอง เกียรติภูมิของเครื่องบินนี้มีไปจนถึงยุทธการที่บริเตนใน ค.ศ. 1940 จุดอ่อนด้านอาวุธป้องกันตัวของเครื่องบินก็ถูกเผยออกมา[2] อย่างไรก็ตาม มันยังคงเป็นเครื่องบินที่สร้างความเสียหายอย่างมากแก่ศัตรู

คุณลักษณะ แก้

He 111 H-6 แก้

 
He 111 H-6
 
เฮ 111

ข้อมูลจาก Heinkel He 111: สารคดีเชิงประวัติศาสตร์[3][4]

ลักษณะทั่วไป

  • ลูกเรือ: 5 นาย (นักบิน, ต้นหน/พลทิ้งระเบิด/พลปืนหน้า, พลปืนท้อง, พลปืนหลัง/พลวิทยุ, พลปืนข้าง)[5]
  • ความยาว: 16.4 เมตร (53 ฟุต 9½ นิ้ว)
  • ช่วงระหว่างปลายปีก: 22.60 เมตร (74 ฟุต 2 นิ้ว)
  • ความสูง: 4.00 เมตร (13 ฟุต 1½ นิ้ว)
  • พื้นที่ปีก: 87.60 ตารางเมตร (942.92 ตารางฟุต)
  • น้ำหนักบรรทุกเปล่า: 8,680 กิโลกรัม (19,136 ปอนด์)
  • น้ำหนักบรรทุก: 12,030 กิโลกรัม (26,500 ปอนด์)
  • น้ำหนักทะยานสูงสุด: 14,000 กิโลกรัม (30,864 ปอนด์)
  • ขุมพลัง: Jumo 211F-1 or 211F-2 liquid-cooled inverted V-12 จำนวน 2 เครื่องยนต์, กำลัง 986 kW (1,300 แรงม้า (F-1) หรือ 1,340 แรงม้า (F-2)) ของแต่ละเครื่อง

ศักยภาพ

อาวุธ

  • ปืน:
    • ปืนกล 7.92 มิลลิเมตร สูงสุด 7 กระบอก (2 กระบอกด้านหน้า, 1 กระบอกด้านหลัง, 2 กระบอกด้านข้าง และ 2 กระบอกใต้ท้อง); บางตำแหน่งอาจเปลี่ยนเป็นใช้ปืนขนาดอื่นดังนี้:
      • ปืนใหญ่อากาศ 20 มิลลิเมตร จำนวน 1 กระบอก (ด้านหน้าและหน้าใต้ท้อง)
      • ปืนกล 13 มิลลิเมตร จำนวน 1 กระบอก (ด้านหลังและ/หรือหลังใต้ท้อง)
  • ลูกระเบิด:
    • 2,000 กิโลกรัม (4,400 ปอนด์) ในห้องหย่อนลูกระเบิดหลัก[6]

อ้างอิง แก้

  1. Nowarra 1980, p. 233
  2. 2.0 2.1 Mackay 2003, p. 7
  3. Nowarra 1980, p. 251
  4. Bridgeman 1946, p. 167
  5. Regnat 2004, p. 36
  6. Regnat 2004, p. 26